كتاب «خاك‌هاي نرم كوشك» حاوي خاطرات خانواده و همرزمان شهيد عبدالحسن برونسي تاليف سعيد عاكف به چاپ بيست و چهارم رسيد. به گزارش سرويس فرهنگ وحماسه خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، عبدالحسين برونسي در سال هزار و سيصد و بيست و يك، در روستاي "گلبوي كدكن" از توابع تربت‌حيدريه قدم به عرصه هستي نهاد، نام زيبنده‌اش گويي از لحظه‌هايي نشات مي‌گرفت كه در فرمايش "الست بربكم" مردانه و بي‌هيچ نفاقي، ندا در داد: "بلي"؛ عبدالحسين. روحيه ستيزه‌جويي با كفر و طاغوت، از همان اوان كودكي با جانش عجين مي‌گردد؛ كما اين كه در كلاس چهارم دبستان، به خاطر بيزاري از عمل معلمي طاغوتي، و فضاي نامناسب درس و تحصيل، مدرسه را رها مي‌كند. در سال هزار و سيصد و چهل و يك، به خدمت زير پرچم احضار مي‌شود كه به جرم پايبندي به اعتقادات اصيل ديني، از همان ابتدا مورد اهانت و آزار افسران و نظاميان طاغوتي قرار مي‌گيرد. سال هزار و سيصد و چهل و هفت، سال ازدواج است، براي اين مهم، خانواده‌هاي مذهبي و روحاني را انتخاب مي‌نمايد و همين، سرآغاز ديگري مي‌شود براي انسجام مبارزات بي‌وقفه او با نظام طاغوتي حاكم بر كشور؛ همين سال، اعتراضات او به برخي خدعه‌هاي رژيم پهلوي (مثل اصلاحات ارضي)، به اوج خود مي‌رسد كه در نهايت، به رفتن او و خانواده‌اش به شهر مقدس مشهد و سكونت در آن‌جا مي‌انجامد كه اين نيز فصل نويني را در زندگي او رقم مي‌زند. پس از چندي، با هدفي مقدس، به كار سخت و طاقت‌فرساي بنايي روي مي‌آورد و رفته رفته، در كنار كار، مشغول خواندن دروس حوزه نيز مي‌شود. بعدها به علت شدت يافتن مبارزات ضدطاغوتي‌اش و زندان رفتن‌هاي پي در پي و شكنجه‌هاي وحشيانه ساواك، و نيز پيروزي انقلاب شكوهمند اسلامي و ورود او در گروه ضربت سپاه پاسداران، از اين مهم باز مي‌ماند. با شروع جنگ تحميلي، در اولين روزهاي جنگ، به جبهه روي مي‌آورد كه اين دوران، برگ زرين ديگري مي‌شود در تاريخ زندگي او. به خاطر لياقت و رشادتي كه از خود نشان مي‌دهد،‌ مسئوليت‌هاي مختلفي را بر عهده او مي‌گذارند كه آخرين مسئوليت او،‌ فرماندهي تيپ هجده جواد‌الائمه (سلام‌الله عليه‌) است كه قبل از عمليات خيبر، عهده‌دار آن مي‌شود. با همين عنوان، در عمليات بدر، در حالي كه شكوه ايثار و فداكاري را به سر حد خود مي‌رساند، مرثيه سرخ شهادت را نجوا مي‌كند. تاريخ شهادت اين سردار افتخارآفرين، روز 1363/12/23 مي‌باشد كه جنازه مطهرش، با توجه به آرزوي قلبي خود او در اين زمينه،‌ مفقود‌الاثر مي‌شود و روح پاكش، در تاريخ 1364/2/9 در شهر مشهد تشييع مي‌گردد. انتهاي پيام