سرپرست هيات كاوشهاي جيرفت دربارهي مجسمهي فروختهشده در حراجي ساتبي آمريكا، تاكيد كرد: اين مجسمهي شير بدون شك به تمدن شوش متعلق است، ولي دربارهي اينكه از كجا پيدا شده، ترديد دارم.
يوسف مجيدزاده در گفتوگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار داشت: در كتاب خانم پرادا كه من آنرا به فارسي ترجمه كردهام، ذكر شده كه اين اثر به شوش تعلق دارد، ولي ممكن است كه از شوش به آنجا رفته باشد يا بهصورت ديگري منتقل شده باشد. همچنين اين احتمال وجود دارد كه در دوران باستان از شوش خارج شده و به بغداد برده شده باشد؛ اما با وجود همهي اين مسايل، مسلم است كه اين اثر به شوش متعلق است و يك هنرمند يا يك مكتب هنري آنرا ساخته است.
او با تاكيد بر اينكه اين اثر به نام تمدن شوش و ايران در كتاب پرادا معرفي شده و صددرصد هنر ايلامي است، گفت: در زمان هخامنشيها عراق جزو امپراطوري ايران بوده است. ازسوي ديگر، در زمانهاي مختلف، لشكركشيهايي به شوش انجام ميشدند كه ممكن است، جابهجايي اين اثر در آن زمان صورت گرفته باشد.
مجيدزاده دربارهي اينكه اگر اثر به شوش تعلق دارد، چرا به نام تمدن بينالنهرين فروخته شده است؟ توضيح داد: اين مساله دربارهي آثار جيرفت نيز وجود داشت، به اين ترتيب كه ميگفتند، وقتي يك اثري شسته شده است و خاك جيرفت روي آن نيست، چگونه ميتوان تشخيص داد كه حتما به جيرفت تعلق دارد؛ ولي اينرا ميدانيم كه در دوران باستان، مردم آثار و صنعت خود را صادر ميكردند و ممكن است، اين اتفاق دربارهي اين اثر نيز افتاده باشد.
وي تاكيد كرد: با اينحال، نوع اين كار و همهچيز اين اثر به خوزستان تعلق دارد و از لحاظ سبك كار، به شوش متعلق است، گرچه كسي نميگويد كه در شوش پيدا شده است.
براساس كتاب «ايران باستان» نوشتهي «اديت پرادا» كه چاپ نخست آن در سال 1962 ميلادي منتشر شده است، مجسمهي يك شير كه در حراجي ساتبي با قيمت 57 ميليون دلار بهعنوان اثري متعلق به تمدن بينالنهرين به خريداري ناشناس اما انگليسي فروخته شد، به تمدن شوش تعلق دارد.
در كتاب يادشده مجسمهي اين شير سنگي بهنام «ديو شير» به طول هشتسانتي متر و چهار ميليمتر متعلق به هزارهي سوم پيش از ميلاد معرفي شده است. همچنين آمده كه اين مجسمه در اختيار مجموعهداري خصوصي به نام خانوادهي مارتين بوده و در سالي كه كتاب چاپ شده است، آنها اثر را در موزهي بروكلين نيويورك آمريكا به امانت گذاشتهاند.
انتهاي پيام