يك باستان‌شناس درباره‌ي مجسمه‌ي شير فروخته‌شده در حراجي ساتبي آمريكا كه به تمدن بين‌النهرين منسوب شده است، گفت: ممكن است، مشابه اين اثر در عراق نيز بوده باشد، ولي بستر فرهنگي اصلي آن منطقه‌ي شوش و خوزستان ايران است.
بهزاد مفيدي ـ سرپرست كاوش‌هاي هفت‌تپه خوزستان ـ در گفت‌وگو با بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، بيان كرد: اين نوع نقش فقط روي پيكرك نمي‌آيد و بر نقوش مهر نيز به‌مراتب به‌كار رفته است. اين يك نقشي است كه در دوره‌ي اوروك چهار يا دوره‌ي پروتوايلامي در منطقه‌ي ايران، بويژه در شوش رواج داشته، ولي مشابه آن در جنوب عراق نيز پيدا شده است.
وي ادامه داد: بنابراين چنين اشيايي از جنوب عراق هم مي‌توانند باشند، ولي بستر فرهنگي آنها منطقه‌ي شوش و خوزستان ايران است.
سرپرست كاوش‌هاي هفت‌تپه درباره‌ي اين‌كه اين اثر به نام تمدن بين‌النهرين فروخته شده است، توضيح داد: اين مساله را مي‌توان پي‌گيري كرد، زيرا چنين اشيايي كه اين‌گونه خريده مي‌شوند، محل اصلي آنها را نمي‌توان تشخيص داد؛ اما از لحاظ سبك‌شناسي مي‌توان گفت كه بستر فرهنگي اين نوع پيكرك‌ها و نقش‌ها، از منطقه‌ي شوش و خوزستان ايران است، گرچه مشابه آنها در شهر اوروك عراق ديده شده است.
اين باستان‌شناس تاكيد كرد: تشخيص دادن محل اصلي پيدايش آثاري كه اين‌گونه خريد و فروش مي‌شوند، مشكل است و فقط بستر فرهنگي آنها را مي‌توان تعيين كرد.
براساس كتاب «ايران باستان» نوشته‌ي «اديت پرادا» كه چاپ نخست آن در سال 1962 ميلادي منتشر شده است، مجسمه‌ي يك شير كه هفته‌ي گذشته در حراجي ساتبي با قيمت 57 ميليون دلار به‌عنوان اثري متعلق به تمدن بين‌النهرين به خريداري ناشناس اما انگليسي فروخته شد، به تمدن شوش تعلق دارد.
در كتاب يادشده مجسمه‌ي اين شير سنگي به‌نام «ديو شير» به طول هشت‌سانتي متر و چهار ميلي‌متر متعلق به هزاره‌ي سوم پيش از ميلاد و تمدن شوش معرفي شده است. همچنين آمده كه اين مجسمه در اختيار مجموعه‌داري خصوصي به نام خانواده‌ي مارتين بوده و در سالي كه كتاب چاپ شده است، آنها اثر را در موزه‌ي بروكلين نيويورك آمريكا به امانت گذاشته‌اند.
انتهاي پيام