شهرام ناظري پرونده‌ي كنسرت‌هاي مولانايي‌اش را دور دنيا بست.
به گزارش خبرنگار بخش موسيقي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين آوازخوان كه عنوان پاواراتي ايران به وي اطلاق شده، با اجراي كنسرتي در مركز آسيا سوسايتي و دريافت لوح "ميراث فرهنگي شرق"، 10 اجراي دو ساله‌اش را به‌پايان رسانده و با دست پر به تهران بازگشته است.
حسن ختام كنسرت‌هاي شواليه ايران، با قدرشناسي رييس سازمان ملل متحد - بان كي‌مون - همراه بود و در بزرگ‌ترين مركز فرهنگي آمريكا، به‌خاطر سال‌ها تلاش در جهت معرفي مولانا به جهانيان لوح و تندسي به او اعطا شد.
ناظري پس از دريافت بالاترين نشان فرهنگ و هنر فرانسه به ايران بازگشته بود تا بر مراز شمس بخواند؛ در پي آن اجراي مردمي، به آمريكا بازگشت و ششم نوامبر در حضور ريس سازمان ملل متحد، پيام بشري و انساني مولانا را به جهانيان ابلاغ كرد و خواند:
"دي شيخ با چراغ همي گشت گرد شهر
كز ديو و دد ملولم و انسانم آرزوست"
سپس با همراهي گروهي متشكل از چهار كشور تايلند، آمريكا، هند و ايران، چنين خواند:
باز آمدم، باز آمدم، از پيش آن يار آمدم
در من نگر! در من نگر! بهر تو غم‌خوار آمدم
شاد آمدم، شاد آمدم، ازجمله آزاد آمدم
چندين هزاران سال شد، تا من بگفتار آمدم
...
اين قطعه‌ها را "حافظ ناظري" ساخته بود كه تركيبي از سازهاي غربي و ايراني به‌شمار مي‌رفت. ناظري اما به سبك هميشه‌اش مي‌خواند.
سازهاي غربي و شرقي با هم در نقطه‌ي مشترك دو فرهنگ، تقويت مي‌شدند.
حافظ صدادهي تازه‌اي را از اين موسيقي تلفيقي عمل آورده بود.
شهرام ناظري سر داد:
باز آمدم چون عيد نو، تا قفل زندان بشكنم
وين چرخ مردم خوار را چنگال و دندان بشكنم
هفت اختر بي‌آب را كاين خاكيان را مي‌خورند
هم آب بر آتش زنم، هم بادهاشان بشكنم
گر پاسبان گويد كه هي، بر وي بريزم جام مي
دربان اگر دستم كشد، من دست دربان بشكنم
...
سپس توسط رييس مركز آسيا سوسايتي - وي شاكا - در بخش سياست از بان كي‌مون - رييس سازمان ملل - تقدير شد؛ در اقتصاد هم از رييس شركت كوكا كولا، نويل اسدل؛ اما لوح‌هاي معماري را به يوشيو تانگوچي ژاپني و آواز و موسيقي شرقي را به ناظري اهدا كرد.
بان كي‌مون در سخناني ناظري را يكي از قطب‌ها و ستاره‌هاي موسيقي مشرق‌زمين خواند.
ناظري حالا دو سه روزي است كه به تهران بازگشته است؛ او به خبرنگار ايسنا گفت كه پاسخ كارهايش را دريافت كرده و از اين پس مي‌خواهد با حضورش راه‌گشايي براي موسيقي و آواز ايران باشد.
وي خود اذعان دارد كه از بزرگ يا كوچك شدن‌هاي مجازي احتزار دارد و مي‌خواهد جريان موسيقي جوان را دريابد، چراكه به‌زغم او آواز ايران سخت بيمار است و تقليد بي‌داد مي‌كند.
به تعبير ناظري اين اتفاق خبري ناخوشايند براي آواز ايراني است و ضرورت دارد آسيب‌شناسي، بررسي و درمان شده و به هنرآموزان كمك شود تا خود را پيدا كنند.
انتهاي پيام