محمد رمضاني فرخاني: ترانه‌ي امروز به‌سمت عوام‌زدگي پيش مي‌رود
ترانه‌هاي سريال‌هاي ماه رمضان در اقناع مخاطب عام تا حدودي موفق بوده؛ اما از نظر كيفيت شعري چندان مطلوب نبوده‌اند. محمد رمضاني فرخاني با بيان اين مطلب در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، افزود: ترانه‌هاي چند سال اخير سريال‌ها چندان خاص و قابل اعتنا نيستند. متن، تنظيم و آهنگ در يك ترانه‌ي خوب بايد با هم هماهنگ باشند؛ در حالي‌كه اين ترانه‌ها به‌علت نداشتن اين هماهنگي نمي‌توانند به مطلوبيت چنداني دست پيدا كنند. اين شاعر با بيان اين‌كه يك ترانه‌ي قوي نبايد ترجمان بخش موسيقايي و كلامي تصاوير سريال باشد، گفت: البته نمي‌توان بيان تصاوير سريال را در ترانه هميشه منفي دانست؛ بلكه اين هماهنگي بايد به‌شكل كلي و در موازات هم صورت گيرد. او در عين حال اظهار كرد: اگرچه ترانه‌هاي اين سريال‌ها ممكن است حالت سفارشي پيدا كنند، اما نمي‌توان گفت كه سفارشي شدن يك ترانه و بيان تصاوير سريال در آن منفي است؛ چرا كه ثمره‌ي نهايي و تأثير ترانه بر ذهن مخاطب مهم‌تر از آن است. وي در ادامه عنوان كرد: اين ترانه‌ها بر كساني كه به مقوله‌ي شعر به‌شكل خاصي نگاه مي‌كنند، به‌ندرت تأثيرگذارند. البته گاهي ترانه‌هاي تأثيرگذار بر مخاطب خاص نيز ممكن است به زحمت براي مخاطب عام جذاب باشند. اين شاعر با اشاره به ترانه و موسيقي سريال «پهلوانان نمي‌ميرند»، گفت: ترانه‌ي اين سريال گرچه چندان مورد عنايت مخاطب عام قرار نگرفت؛ اما از سوي مخاطب خاص بسيار مورد توجه واقع شد. او در ادامه افزود: البته بايد كيفيت اين سريال‌ها را نيز درنظر گرفت و همان اندازه هم از ترانه‌هاي آن‌ها توقع داشت؛ چرا كه اين سريال‌ها تنها براي چند دقيقه مخاطب را با خود همراه مي‌كنند و در نتيجه ترانه‌ها نيز در حد و اندازه‌ي همين سريال‌ها قابل اعتنا و تحمل‌اند. رمضاني با يادآوري اين‌كه فضاي ترانه‌ي امروز به‌سمت عوام‌زدگي پيش مي‌رود، عنوان كرد: اين عوام‌زدگي، هم در حوزه‌ي معاني و هم در زمينه‌ي استفاده از دايره‌ي واژگان و تركيبات، آسيب‌هايي را به ترانه‌ها وارد مي‌كند. او افزود: استفاده از اين واژگان بسيار محدود است و درواقع اين ترانه‌ها بيان‌كننده‌ي تجربه‌هاي بسيار قديمي و كشف‌هاي تكراري هستند كه با تفاوت‌هاي جزيي در ريتم و آهنگ به مخاطب القا مي‌شوند. اين شاعر همچنين بيان كرد: اين ترانه‌ها با خلاقيتي قابل اعتنا همراه نيستند و بيش از آن‌كه ثمره‌ي كشف جذابيت‌هاي شاعرانه از سوي شاعر باشند، تنها نشان‌گر دقت نظر شاعر و استفاده‌ي او از اصطلاحات رايج در بين مردم و همراه كردن آن‌ها با قافيه و موسيقي هستند. او با بيان اين‌كه ترانه‌هاي ما به شعارهاي نيمه‌عاطفي، نيمه‌عرفاني و نيمه‌اجتماعي و سياسي تبديل شده‌اند، اشاره و اظهار كرد: ترانه ساحتي است كه به شعر تعلق دارد و لزوما شعري بسيار متعالي نيست و نمي‌توان از آن توقع چنين چيزي داشت؛ اما نبايد سطح و كيفيت اين ترانه‌ها را پايين آورد. رمضاني فرخاني در پايان عنوان كرد: متن ترانه‌ها به‌عنوان محصولي فرهنگي تنها پاسخگوي ذوق و سليقه‌ي طيف وسيعي از مخاطبان جوان و نوجوان است، كه در اين حالت، اين ترانه‌ها به‌سمت تجربه‌ي سال‌هاي اخير يعني حركت به‌سمت ساده‌لوح شدن و استفاده از اصطلاحات كوچه و بازاري پيش مي‌روند. ترانه‌سرا نيز معدلي از اين اصطلاحات را در بسته‌بندي‌اي با نام ترانه به مخاطب تحويل مي‌دهد، كه در آن از خلاقيت و نوآوري هنري نشاني ديده نمي‌شود. انتهاي پيام