يك صادركنندهي سفال و مصنوعات سنگي: دولت براي فعال كردن صادرات غير نفتي، صنايع دستي را معرفي كند
يك صادركنندهي سفال و مصنوعات سنگي گفت: دولت براي فعال كردن صادرات غير نفتي در مقطع زماني خاصي، صنايع دستي ايران را معرفي و از صادركنندگان اين بخش حمايت كند. هادي بشيري در گفتوگو با خبرنگار بخش صنايع دستي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با اشاره به صادرات بافتههاي داري و فعاليت بيشتر صادركنندگان در اين بخش، اظهار كرد: ارزش ريالي و ارزي صادرات بافتههاي داري مانند گبه و فرش بيشتر از صادرات سفال و مصنوعات سنگي است و بهلحاظ مالي اين آثار با يكديگر برابري نميكنند. بنابراين صادركنندگان سفال و مصنوعات سنگي نيز از توانايي مالي مناسبي برخوردار نيستند. وي افزود: در سالهاي اخير بهلحاظ گمركي، بيشترين حجم صادرات سفال را داشتيم و بهعنوان دهمين صادركنندهي سفال در كشور و دومين صادركننده در استان همدان برگزيده شديم؛ اما ارزش مالي اين صادرات با فرش و بافتههاي داري برابري نميكند. اين صادركنندهي سفال و مصنوعات سنگي، فلز و شيشه كه در استان همدان فعاليت ميكند، ادامه داد: بارها با بخش دولتي دربارهي ارايهي امتيازهايي براي حضور صادركنندگان در نمايشگاههاي بينالمللي و تخصصي صنايع دستي با هدف كسب اطلاعات و تعامل صحبت شده است. اكنون معاونت هنرهاي سنتي و صنايع دستي غرفهي اين نمايشگاهها را رايگان در اختيار صادركنندگان قرار ميدهد. وي بيان كرد: براي صادركنندگاني كه تاكنون تجربهي حضور در نمايشگاههاي بينالمللي را نداشتهاند، بايد هزينهها رايگان باشد تا در اين فضاها حضور يابند و از شرايط اين نمايشگاهها و كشورهاي پيشرو در صنايع دستي مطلع شوند و دانش و فنآوري را انتقال دهند، چون تمام اين فعاليتها در كيفيت توليد آثار ايران تاثير دارد. بشيري با بيان اينكه بيشتر صادركنندگان سفال و سراميك شرايط و توانايي مالي حضور در نمايشگاههاي بينالمللي را ندارند، گفت: اين صادركنندگان از طريق ايرانيهاي مقيم يا افرادي در كشورهاي ديگر يا براساس علاقهمندي و اطلاعات خود، به صادرات صنايع دستي ميپردازند. چون توانايي مالي كافي ندارند كه تبليغات گسترده داشته باشند و سايت اطلاعرساني راهاندازي كنند. لذا دولت بايد از اين بخش حمايت كند. به گفتهي او، وضعيت صادرات صنايع دستي چهار سال پيش بهتر از حالا بود. در سالهاي اخير صادرات صنايع دستي ايران از مسايل سياسي كشور و افزايش تعرفههاي گمركي متاثر شده است. اين صادركنندهي سفال با اشاره به مشكلات حمل و نقل در صادرات، اظهار داشت: شركتهاي حمل و نقل در مسيرهاي داخلي، تعرفههاي مشخص دارند؛ اما در مسيرهاي بينالمللي تعرفهاي ندارند و با نرخهاي مورد نظر خود كار انجام ميدهند و معمولا قراردادها را به نفع شركت و بدون درنظر گرفتن حقوق صادركننده تنظيم ميكنند. بنابراين كار كردن با شركتهاي حمل و نقل بينالمللي سختتر است. وي ادامه داد: دولت در گذشته، فعاليت انحصاري در بخش صادرات صنايع دستي داشت و بازرگاني اين بخش دولتي شده بود؛ ولي اكنون شرايط بهتر شده و بهنظر ميرسد، دولت درها را روي بخش خصوصي گشوده است. او تاكيد كرد: معاونت هنرهاي سنتي و صنايع دستي با تبليغات و اختصاص يارانه به صنايع دستي از آن ميتواند حمايت كند، چون اكنون كمبود اطلاعرساني و تبليغات سبب شده است، كشورهايي مانند ويتنام و مكزيك، بازار اروپا را با صادرات سفال خود بهدست گيرند و فعاليت ما در اين بازار محدودتر شود. البته صادركنندگان ايراني توانايي هزينه براي جبران اين خسارت را ندارند. بشيري افزود: در ايران بسياري از افراد شهر لالهجين همدان را كه مركز سفال كشور است، نميشناسند؛ با اين شرايط، اروپاييها چگونه بايد اين شهر را بشناسند؟! اين صادركنندهي صنايع دستي تصريح كرد: بخش دولتي در كشورهايي مانند چين و هند از صنايع دستي و صادركنندگان آن صددرصد حمايت كرده، اما دولت ايران تاكنون چه كرده است؟ انتهاي پيام