20سال زندگي با يادگاري فرانسوي؛ يك جانباز: از ما استفاده ابزاري نكنيد

تا به حال به فرانسه سفر نكرده است و تصويري از مهد دموكراسي ندارد اما 20 سال است كه ميهماني فرانسوي دارد از جـنـس آهـن. «چند ترکش يک خمپاره فرانسوي که بدون صدا بود،من را در اسفند66 از ناحيه پشت و دست به شدت مجروح کرد،به گونه‌اي که از خدا خواستم قبل از شهادت اولين فرزندم را که هنوز چند ماهي بايد منتظر تولدش بودم، ببينم. اما در حال حاضر با ديدن نوع برخورد با جانبازان آرزو مي‌کنم کاش آرزو نمي‌کردم.» يحيي نوراني جانباز35 درصد 44 ساله، با شكل گيري انقلاب هنگامي که نزديک به 15 سال سن داشت به تبع پدرش که يکي از مبارزان اصلي انقلاب در منطقه بود وارد فعاليت‌هاي سياسي اجتماعي شد. در مراسم تشييع جنازه مرحوم شيخ احمد کافي در چهارراه نادري مشهد كه حالا به شهدا تغيير نام يافته با عوامل رژيم شاه درگير شدند. و پس از پيروزي انقلاب اسلامي و آغاز جنگ تحميلي، در بهمن59 به اتفاق دوستش حسين هاشمي عازم مناطق عملياتي غرب کشور شد. يحيي نوراني در گفت‌وگو با خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)-منطقه خراسان مي‌گويد: در عمليات بيت المقدس2 اسفند66 با گردان يدالله چناران که يکي از گردانهاي مبتکر،مخلص و قابل اعتماد براي فرماندهان جنگ بود دوباره به جبهه اعزام شدم،در حالي که در حال تشويق نيروها به مقاومت بودم چند ترکش يک خمپاره فرانسوي که بدون صدا است،پشت و دستم را به شدت مجروح كرد، احساس کردم دارم شهيد مي‌شوم از خدا تنها خواستم بتوانم اولين فرزندم را که تا چند وقت ديگر به دنيا مي‌آمد را ببينم،توسط سردار شهيد خوشرو با هلي‌کوپتر به پشت جبهه اعزام شدم. وي در مورد فعاليت‌هايش پس از جنگ تحميلي گفت: پس از اتمام جنگ مشغول تحصيل در حوزه علميه تا سطح خارج فقه و اصول شدم و سپس به مدت 5 سال به عنوان مدير بودجه مرکز جهاني علوم اسلامي قم مشغول به فعاليت شدم؛ همچنين پس از مراجعت به چناران در دانشگاه شهيد بهشتي تهران در رشته مديريت دولتي مشغول به تحصيل شدم. نوراني با بيان اين که آرامش جامعه امروز ناشي از فداکاري‌هاي ديروز انسانهايي است که اکنون بر ويلچر نشسته و يا در آسايشگاه‌ها دوران درمان خود را مي‌گذرانند، گفت: امروز عده‌اي از جانبازان در ادارات جهت تامين نيازهاي خود سرگردانند و گاهي جهت رفع برخي نيازهاي ابتدايي مجبورند از عنوان جانباز خرج كنند. وي افزود: سرزنش چنين جانبازاني ظلم بزرگي است چرا که اين افراد انسانهايي سليم‌النفس بوده‌اند اما در جهت بقاي خانواده و آينده فرزندان خود براي تامين نيازهاي يک زندگي عادي از اين عنوان مجبورند استفاده كنند. نوراني فراخوان بزرگي را که در زمان مدير قبلي بنياد کشور مبني بر تشکيل پرونده بدون ارائه مدارک معتبر جهت تمامي کساني که در جبهه به نحوي مجروح شده بودند را يک اشتباه بزرگ مديريتي بر شمرد و گفت:اين امر باعث شد به يکباره جامعه جانبازان کشور رشد زيادي پيدا کند در حالي که رشد اعتبارات بسيار اندک بود همچنين تعدادي که حضور چنداني در جبهه ها نداشتند جهت امتيازات احتمالي وارد اين جرگه شدند و حتي در اين زمان از امکانات بنياد در مواردي براي غير جانبازان هم استفاده شد. نوراني تصريح کرد: در واقع به دليل سوء مديريت درمان جانبازان عده‌اي دچار آسيبهاي اجتماعي گسترده‌اي شدند و به نگاه سربار بودن به جانبازان بيشتر دامن زده شد. وي با بيان اينکه" امروزه برخي کساني مدعي دفاع از دين، ولايت و انقلابند که حتي حضور در عرصه‌هاي سختي چون دفاع مقدس را نداشته اند " گفت: امروز جانبازان به حاشيه رانده شده و از توانايي اين افراد که روزگاري مديريت عرصه ‌اي نظامي را در شرايط بحراني بر عهده داشتند مورد بي مهري قرار مي‌گيرند. وي با بيان اينکه " امروز جانبازان به عنوان سرمايه انساني ديده نمي‌شوند " گفت: جانبازان تنها نماد مقاومت نيستند چرا که با توجه به توانايي‌هاي زيادي که دارا بودند و توانستند هشت سال جنگ را اداره كنند بايد از آنها به نحو شايسته‌اي استفاده شود. نوراني خاطرنشان کرد: نسل‌هاي سوم و بعد از آن همچنان با جانبازان و دنياي فکري آنها بيگانه هستند و حتي سينما که توانايي انتقال اين فرهنگ را داشت نتوانسته واقعيات دفاع مقدس را به خوبي نشان دهد. نوراني در پاسخ به اين سوال كه کدام فيلم سينمايي دفاع مقدس را دوست داريد؟ گفت:آژانس شيشه اي حاتمي‌کيا چيزي ديگري است، اين فيلم توانست وضعيت بعد از جنگ جانبازان و رزمندگان را به تصوير بکشد. او همچنين فيلم‌هاي مرحوم ملاقلي‌پور نيز به تفصيل سخناني را گفت. وي در حالي که همواره از همرزمانش که خيلي‌هاي آنان اکنون در خاک آرميده‌اند نيز سخن مي‌گفت اشک حسرت را مي‌توانستم در گوشه چشمانش ببينم اما همان غروري که نتوانست حضور دشمن را در خاکمان تحمل کند اين بار نيز اجازه غلطيدن قطرات اشک را نداد،حسين پسر نوجوانش نيز در طول گفت‌وگو در کنارمان بود و آلبومهاي عکس را ورق مي‌زد گويي يحيي نوراني مي‌خواست بگويد فرهنگ ايثار اگر بخواهد زنده بماند، فقط با انتقال مي‌ماند. نوراني در پايان گفت: بازماندگان دفاع مقدس با بازماندگان ساير کشورها به دليل تفاوت هدف نمي‌توانند مقايسه شوند،جانبازان ما تنها توقعي که دارند اين است که به مانند يک انسان عادي ديده شوند و از آنان استفاده ابزاري نشود. انتهاي پيام
  • یکشنبه/ ۸ مهر ۱۳۸۶ / ۱۱:۲۵
  • دسته‌بندی: فرهنگ حماسه
  • کد خبر: 8607-02354
  • خبرنگار :