مراسم گراميداشت سومين سال عروج ملكوتي حاج داوود كريمي از فرماندهان و سرداران جنگ ديشب بر سر مزار اين شهيد عالي‌قدر در قطعه ‌29 سرداران شهيد در بهشت زهرا(س)تهران برگزار شد. به گزارش خبرنگار سرويس «فرهنگ و حماسه» خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، در اين مراسم اقشار مختلف،همرزمان شهيد و همچنين فرزندان برخي اميران و سرداران شهيد از جمله دكتر سورنا ستاري فرزند سرلشكر خلبان شهيد ستاري و داوود كريمي فرزند سرلشكر شهيد عباس كريمي حضور داشتند. دريابان شمخاني در اين مراسم با گرامي داشت ياد و خاطره شهداي انقلاب و دوران دفاع‌مقدس اظهار كرد: حاج داوود اهل تأليف قلوب بود و اين هنر را هر كسي ندارد. وي همچنين گفت:بايد به جاي تأكيد بر ناگفته‌هاي جنگ تحميلي، اعمال افراد حاضر در جنگ را بگوييم و آنها را بيشتر به مردم بشناسانيم. حاج داوود كريمي در سال 64 در كوران دفاع از ميهن با گازهاي شيميايي كه هنوز براي متخصصان ناشناخته مانده است مسموم شد و آثار آن از چند سال قبل خود را نمايان كرد. وي از فرماندهان جنگ بود. اگر كسي در دهه اول انقلاب دستي در كار داشته باشد به خوبي او و مسؤوليتهايي كه برعهده داشته را مي‌شناسد. پيش از شهادت،بيش از 13 بار بدنش را به تيغ جراحان داخلي و خارجي سپرده بود. بدن او چهار جراحي موضعي به خود ديده بود و 9 بار نيز به صورت سنگين جسم او را جراحي كرده بودند. قبل از انقلاب در سال 52 جزو سازمان مجاهدين خلق بود. در سال 55 بعد از انشعابهاي سازمان، با دوستان سازمان صف اسلام را تشكيل دادند و حاج داود براي آموزش‌هاي نظامي به فلسطين و سوريه رفت. بعد از انقلاب مدتي فرمانده سپاه كردستان مي‌شود و با شروع جنگ او را مسؤول عمليات جنوب مي‌كنند. پس از آن، به مركز براي آموزش نظامي فراخوانده مي‌شود. پس از انفجار حزب جمهوري اسلامي، فرمانده سپاه تهران و پس از آن فرمانده سپاه غرب مي‌شود. مدتي در دفتر امنيتي نخست وزيري كار كرده است، دوباره او را در جبهه‌ي جنوب وقتي با مهندسي رزمي جهاد كار مي كند مي‌بينيم. اما اين بار در فاو در سال 64 شيميايي مي‌شود. 15 روز به دليل ضايعات چشمي ناشي از گازهاي شيميايي بستري مي‌شود ولي پس از آن كه بيماري فروكش مي كند، او همچنان به فعاليتهاي خود در جبهه ادامه مي‌دهد. همزمان كه فرمانده عمليات غرب است، طرح قرارگاههاي شرق كشور براي مبارزه با مواد مخدر را مي‌دهد كه پذيرفته مي شود و در آن بخش هم فعال مي‌شود به طوري كه مرزهاي شرقي را از ژاندارمري مي‌گيرند و در اختيار وي قرار مي‌دهند و درست در روز عمليات مرصاد او را به غرب مي فرستند. حاج داود مي‌گفت:"بعد از جنگ مسؤوليتها تشريفاتي است" و بدين ترتيب به كار قبلي خود كه همان قالب‌سازي است باز گشته بود. وي جنگ را آخرين پرده در گفتمان ديپلماتيك مي‌دانست و مي‌گفت: اگر ما هم در مواضع ايدئولوژيك و منافع ملي‌مان همچنان پايبند باشيم بايد منتظر بمانيم كه استكبار باز هم با گفتمان آخر ديپلماتيك به ميدان بيايد. به نظر وي روابط كشورهاي استكباري با جهان سوم نوعي از برده‌داري نوين است كه با استيلا بر منافع اقتصادي جهان سوم آنها را استثمار مي‌كند. حاج‌داوود فجايع امروز آمريكا در عراق را هم‌عرض فجايع عراق در دوران دفاع مقدس در ايران عنوان كرده و در عين حال خاطرنشان مي‌كند: اين لطف خداست كه آمريكا كه درصدد تغيير چهره بود، امروز چهره‌ واقعي خود را نشان مي‌دهد. وي ضمن ستايش از جوانان امروز كشورمان تأكيد مي‌كرد كه اگر جوانان ما قدرت فكري و تخصصي خود را بالا ببرند و آن را به جامعه تزريق كنند كسي نمي‌تواند كشور ما را سركوب كند. حاج‌داوود كريمي دلاوريهاي ايرانيان در جنگ با عراق را نوعي جديد از جنگ نوين توصيف مي‌كرد كه اتكاي آن به ايمان رزمندگان بوده است و مي‌گفت: از روستايي، طلبه و كارگر و ... همه دست به دست هم داده بودند تا بتوانند مقاومت كنند و با كمترين سازماندهي در مقابل بزرگترين ارتش زرهي خاورميانه بايستند و حتي او را شكست دهند. روحش شاد. انتهاي پيام