همه آمده بودند؛ اينجا ميان شاگردان، استادان و هم‌دوره‌يي‌هاي باقر آيت‌الله‌زاده شيرازي ـ استاد پيشكسوت رشته‌ي مرمت و معماري ـ هيچ فرقي نيست. همه به احترام او زير آفتاب داغ جمع شده بودند و گونه‌ها خيس بود، از فراقي كه ابدي است. به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در عمارت مسعوديه تهران، حسن حبيبي ـ عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام ـ، ميرحسين موسوي ـ رييس فرهنگستان هنر ـ، سيدطه هاشمي ـ رييس پژوهشگاه سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري ـ، سيدمحمد بهشتي ـ رييس اسبق سازمان ميراث فرهنگي ـ، فريبرز دولت‌آبادي ـ معاون ميراث فرهنگي سازمان ـ، عبدالرسول ‌وطن‌دوست ـ رييس پژوهشكده‌ي حفاظت و مرمت ـ، مسعود آذرنوش ـ رييس پيشين پژوهشكده‌ي باستان‌شناسي ـ، محمدحسن محبعلي ـ كارشناس پيشكسوت معماري و مرمت ـ و همه‌ي ديگران آمده بودند. شاگردان و مريدانش با تسليت‌هايي كه با لهجه‌هاي مختلف مي‌گفتند، از اصفهاني، يزد، مشهد و ... حضور داشتند، تا وداع آخر را با استادشان به انجام برسانند. هر كسي كه دوستي، همكاري يا آشنايي را مي‌ديد، براي كمي تسلي يافتن او را در آغوش مي‌گرفت. نخست خانواده‌اش، برادر روحاني‌اش، پسرش، همسرش و بقيه به عمارت مسعوديه آمدند و بعد خود او به اين بناي تاريخي تهران آورده شد. وقتي آمد، همه ورود او را با گل به خانه‌اش خوشامد گفتند. از آمبولانس كه پايينش آوردند، نخست طوافش دادند، دور خانه‌اي كه سال‌ها براي برپا ماندنش تلاش كرده و خون دل خورده بود؛ تا وداع كند، با خانه‌ي دنيوي‌اش بعد از آن نوبت ياران قديمش رسيد كه با او وداع كنند؛ ياراني كه او آنها را تربيت كرده بود و چه سخت بود، ‌اين وداع. جلو رفتند و هريك با فاتحه‌اي بر او و اشك‌هايي كه سرمه‌ي چشمان‌شان بود، وداع كردند. شاگرداني كه روز مراسم بزرگداشت‌اش نيز به دست‌بوسش آمده بودند، در چشم‌هايشان به‌راحتي مي‌شد، خواند كه در غزل خداحافظي‌شان به او مي‌گويند، «پدر، ما براي سلام آمده بوديم، نه خداحافظي». پس از آن براي وداع آخر با استاد، او را تا خيابان بهارستان روبه‌روي مجلس شوراي اسلامي همراهي كردند و آنجا سوار بر آمبولانس به بهشت زهرا برده شد، تا در قطعه‌ي هنرمندان آرام گيرد. در اين بين، رييس سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري كه با ماشين تا مقابل مجلس آمده بود، براي لحظاتي در ميان اين مراسم شركت كرد و در گفت‌وگويي كوتاه با برادر دكتر باقر آيت‌الله‌زاده شيرازي همدردي خود را با خانواده‌ي دكتر شيرازي اظهار كرد و گفت: به‌واسطه‌ي باز شدن بيشتر فضاي فرهنگي در كشور، قدر اين نوع كارها را مي‌دانند و او در يادها مي‌ماند. اسفنديار رحيم‌مشايي مرحوم دكتر شيرازي را انساني خوب و تاثيرگذار بر همه‌ي كارمندان سازمان ميراث فرهنگي، بخصوص هم‌دوره‌يي‌هاي او دانست. حجت‌الاسلام آيت‌الله‌زاده شيرازي نيز درباره‌ي برادر خود گفت: دكتر شيرازي شخصي بود كه هيچ نقطه‌ي خلافي در زندگي‌اش ديده نمي‌شد و تمام صفات خوب، فضايل خانوادگي و تقوا را به‌راحتي مي‌شد، در او ديد. دكتر شيرازي رفت تا سال‌ها در يادها باقي بماند. انتهاي پيام