جانشيني براي دكتر آيت‌الله‌زاده شيرازي در افق كنوني كه مملو از فرضيه‌پردازان است، ديده نمي‌شود.
درپي درگذشت باقر آيت‌الله‌زاده شيرازي ـ استاد پيشكسوت مرمت و معماري ـ شهريار عدل ـ كارشناس آثار تاريخي ـ به خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گفت: چهره‌ي جهاني استاد پس از پايان تحصيلات در رشته‌ي مرمت آثار تاريخي در رم و مراجعت‌اش به ايران و با برعهده گرفتن رياست دفتر فني سازمان ملي حفاظت آثار باستاني ايران در اصفهان به مرور آشكار شد. اين مقام، پس از مصاحبه‌ي استخدامي او با پرويز ورجاوند و به توصيه‌ي آن مرحوم، به دكتر شيرازي واگذار شد.
وي افزود: در اصفهان شخصيت او بدان‌گونه خود را نشان داد كه اگر در ديگر آثار معروف ايران چون تخت جمشيد يا سلطانيه، مرمت آثار را به نام مرمت‌گران ايتاليايي آن‌ها مي‌شناختند، در اصفهان چهره‌ي مهندس شيرازي به مرور به اهميت اوژنيو گالديري ظاهر شد.
عدل بيان كرد: بعدها هنگام تاسيس جايزه‌ي جهاني آقاخان، نخستين جايزه‌ي آن در رشته‌ي مرمت به مشاركت به استاد اوژنيو گالديري داده شد كه گالديري جايزه‌ي خود را دريافت كرد؛ ولي مهندس شيرازي به ملاحظاتي كه پس از انقلاب پيش آمده بودند، از گرفتن سهم خود از جايزه سرباز زد.
اين كارشناس و محقق مرمت و آثار باستاني ادامه داد: پس از انقلاب و قطع ارتباط محققان خارجي از ايران، مهندس شيرازي از نظر اساتيد فرنگي به‌صورت تنها متخصص ايراني مسؤول، ولي آشنا به بناهاي تاريخي درآمد و تا پايان نيز اين‌چنين بود.
او گفت: شيرازي به كار متخصصان فرنگي در ايران اعتقاد نداشت و از اين نظر، عملكرد او عكس رفتار مرحوم پرويز ورجاوند و يا فيروز باقرزاده بود. اگرچه هر دو در ميهن‌دوستي و ملي‌گرايي در صدر پيشروان بودند.
به گفته‌ي اين كارشناس آثار تاريخي، استاد شيرازي در مجموع از همكاري با سازمان‌هاي خارجي غافل نبود و در دهه‌ي گذشته، او از حضور ايران در سازمان‌هاي بين‌المللي و حتا مشاركت اين سازمان‌ها در ايران حمايت مي‌كرد و در اين راه در به‌وجود آوردن شاخه‌ي سازمان جهاني حفظ آثار تاريخي در ايران پيش قدم شد.
وي اضافه كرد: استاد شيرازي گنجينه و دايره‌المعارفي زنده از معماري گذشته‌ي ايران بود و درگذشت او به روند شناسايي فني اين رشته و تربيت متخصصان دست‌اندرگل ضربه زد.
انتهاي پيام