آدم وقتي مادرش را به‌ياد مي‌آورد، حتما به‌ياد تولد مي‌افتد، جناس‌اش هم خب، مرگ است. مادر خود من فوت كرده. حس‌ام اين بود كه اگر من مرتب از خودم سوال مي‌كنم كه خانه‌ام كجاست؟ دفترچه‌ام كجاست؟ كسي نيست كه اينها را بمن بدهد، يعني نوعي خلاء درمن بوجود آمده، نوعي خلاء ذهني از كسي كه پناه و پشتوانه‌اش را از دست داده... در تمام فيلم "مادر" هم مي‌بينيد كه انگار چيزي دارد از دست مي‌رود، چيزي دارد مي‌ميرد، يعني مادري دارد روبه زوال مي‌رود، اما مرگش نابودي او نيست، نيستي او نيست، انگار مرگ او آغاز يك تولد ا‌ست ...."

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، اين جملات، جملات علي حاتمي كارگرداني است كه با فيلم شاخص "مادر" شانزده سال است كه بطور مداوم ما را دعوت مي‌كند كه براي چندمين‌بار فيلم "مادر" را ببينيم و وقتي "غلامرضا " مي‌گويد: "مادر .. مادر.. مادر مرد ،. از بس که جان ندارد." ما نيز براي چندمين‌بار با اين ديالوگ و صحنه همراه شويم گويا،براي نخستين‌بار است كه آن را مي‌بينيم.

فيلم "مادر" از جمله آثار شاخص علي حاتمي است كه در مرداد ماه 1369 به نمايش عمومي درآمد و طي سالهاي اخير تنها فيلم سينماي ايران است كه هرساله به بهانه "روزمادر" پخش مي‌ شود و همچنان نيزمخاطب دارد و به عنوان يك فيلم شاخص، ماندگار مانده است.

حاتمي در سال 68 ،اين فيلم را ساخت. فيلمي كه در جشنواره آن سال در رشته‌هاي مختلف كانديد شد و اكبر عبدي به خاطر بازي دراين فيلم سيمرغ بهترين بازيگر نقش دوم مرد را گرفت و مرحوم رقيه چهره‌آزاد كه نقش مادر را بازي مي‌كرد،مورد تقدير قرار گرفت.

محمدعلي كشاورز بازيگر فيلم مادر در گفت‌و گويي كه چندي قبل با خبرنگار ايسنا داشت، گفته بود: بعضي‌ها فكر مي‌كردند اين "محمد ابراهيم" فيلم "مادر" همان "شعبان بي‌مخ" است. در صورتي كه "شعبان بي‌مخ" اصلا مغز نداشت و فقط زور زياد داشت ولي محمد ابراهيم آدمي بود كه سواد داشت و حتي كمي آلماني مي‌دانست اين شخصيت يك نوع بدبيني‌ خاصي نسبت به خانواده‌اش داشت، اما علاقه خاصي به مادرش داشت و نمي‌ توانست احساسات دروني خودش را نشان دهد و حتي در صحنه آخر وقتي مادر مي‌ميرد، فقط به چادرش نگاه مي‌كند و تمام غم‌هاي دنيا در چهره‌اش ديده مي‌شود.

سر فيلم "مادر" هم گفت‌گوهاي زيادي را با علي حاتمي داشتيم و او تمام لحظات را چك مي‌كرد، سناريو قوي و زبان شعر گونه‌اي كه در ديالوگ‌ها وجود داشت باعث ماندگاري اين فيلم شد.

محمود كلاري در مقام مديريت فيلمبرداري ،عزيز ساعتي :عكاس،تدوين حسن حسن‌دوست، موسيقي: ارسلان كامكار،طراح گريم: عبدالله اسكندري بازيگران:مرحومه رقيه چهره آزاد، محمدعلي كشاورز، فريماه فرجامي، امين تارخ، اكبرعبدي، جمشيد هاشم پور، حميد جبلي، حسين كسبيان، حميده خيرآبادي، محبوبه بيات، اكرم محمدي، محمد ابهري، محمود بصيري، مرحوم محمود لطفي در اين ساخته حاتمي با او همكاري كردند.

انتهاي پيام