شهيد كرامت پورعلمي از جمله شهيدان دوران دفاع‌مقدس است.وي در سال 1336 در هاشمي ديده به جهان گشود و در سال 1336 در ماهوت به شهادت رسيد. وصال‌نژاد همسر اين شهيد در گفت‌وگوبا ايسنا مي‌گويد:او بااخلاق و مهربان بود به گونه‌اي كه به دليل اخلاق نيكي كه داشت همه اقوام به او احترام مي‌گذاشتند وقتي او شهيد شد همه ناراحت بودند. وقتي به جبهه مي‌رفت، گفت: پيرو حضرت زينب (س)باشيد اگر من لياقت داشتم بر نمي‌گردم و اگر هم برگشتم بدانيد كه لياقت شهادت را نداشته‌ام. شوهرم هميشه در دعاي كميل شركت مي‌كرد و وقتي پسران دايي‌ام شهيد شدند دعاي كميل را براي دلداري دادن به آنها در خانه دايي‌ام برگزار مي‌كرديم. وقتي شوهرم به مرخصي آمد و مي‌خواست برگردد به من گفت 10روز ديگر بر مي‌گردم پنج روز از رفتنش مي‌گذشت كه خبر شهادتش را شنيدم همسرم آرپيجي‌زن بود، رفت و به آن چيزي كه لياقتش را داشت رسيد. مسوؤلان بايد بيشتر به فكر باشند. از آنها تقاضا داريم كه نگذارند خون شهيدان پايمال شود. اين شهيدان براي دفاع از ناموس خاك و مملكت خود جان بركف نهادند پس بايد راه آنها را ادامه دهيم. اگر چه شهدا براي ارج نهادن به خانواده‌هاي خود به جبهه نرفته‌اند ولي از اينكه مي‌بينيم كه دختر بدحجابي در كوچه، خيابان و شهر به مادر شهيدي بي‌احترامي مي‌كند ناراحت مي‌شويم.همانگونه كه محبت امام حسين (ع) در دل شهيدان نهادينه شد و جا گرفت شهيدان نيز بايد در دل جوانان نهادينه شوند و من فكر مي‌كنم كه مسوؤلان مي‌توانند اين كار را انجام دهند. او كه داراي چهار فرزند است و با وجود تمام مشكلات آنها را راهي دانشگاه كرده است مي‌گويد: اگر بخواهيم به مشكلات بپردازيم مشكلات بسيار زياد هستند پس توكل مي‌كنيم به خدايي كه صاحب همه چيز است. وي در پايان گفت: از مسوؤلان بنياد شهيد (به جز آقاي موسوي رئيس سابق سازمان) به ما سر نمي‌زنند از آنها انتظار داريم كه به خانواده‌هاي شهدا جانبازان ايثارگران و آزادگان رسيدگي كنند و جوابگوي مردم باشند. انتهاي پيام