به گفتهي يك باستانشناس وجود يك ورودي سنگي در كعبهي زرتشت و نبود محفظه در اين مكان، دو مانع براي تشخيص كاربري بناي كعبهي زرتشت بهعنوان آتشكدهاند.
مسعود آذرنوش در گفتوگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در اينباره توضيح داد: يكي از اين دو مانع اين است كه با توجه به كوچك بودن فضاي اين اتاقك، هيچ محفظهاي براي ورود و خروج احتمالي دود در صورت آتشكده بودن اين بنا وجود ندارد.
وي افزود: مانع دوم به در سنگي اين بنا مربوط ميشود؛ زيرا در سنگي با هدف استفادهي مكرر ساخته نميشود، يعني آتشكده بودن اين بنا به سهولت دسترسي نياز دارد و طبيعتا دري بايد داشته باشد كه بهراحتي باز و بسته شود. به همين دليل، وجود در سنگي، احتمال آتشكده بودن بنا را كم ميكند.
رييس پيشين پژوهشكدهي باستانشناسي گفت: در نوشتههاي ساساني، بويژه در كتيبهي شاپور يكم روي بدنهي بناي كعبهي زرتشت، از اين مكان بهعنوان يك بايگاني ياد شده، ولي اينكه در زمان هخامنشيان نيز اين چنين بوده است يا خير، مشخص نيست.
افشين يزداني ـ كارشناس بنياد پژوهشي پارسه پاسارگاد ـ معتقد است كه آنچه به كشف بخشي از ورودي بناي سنگي پاسارگاد اهميت قابل توجهي ميدهد، مقايسهي اين قطعهي تازه يافتشده با نمونهي قديميتر از لحاظ جزييات ساخت، كيفيت كار سنگتراشي، نوع و جنس دقيق سنگ است كه سبب ميشود، باور كنيم، به واقع اين نمونهي جديد، ساخت دوبارهاي از ورودي زندان است كه با توجه به نوع ابزار كار با مرمتهايي كه در دورهي هخامنشي در گوشهي شمال باختري بنا انجام شده، همزمان است. حال اين گمان پيش ميآيد كه برج سنگي پاسارگاد با توجه به عناصر معماري، بهطور يقين بنايي در ارتباط با جنبههاي مذهبي و آييني بوده و در واقع آيادانهاي هخامنشي بوده است.
انتهاي پيام