مسوول كتابخانه دانشگاه ايالتي كاليفرنيا گفت: فرمانروايي امپراتوري ساساني بر سرزمين‌هاي جنوب عربستان در دوران جاهليت عامل اشاعه داستان‌هاي حماسي ايران در ميان اعراب بوده است. به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در خراسان، محمود اميدسالار در دومين همايش پژوهشي آثار و احوال حکيم ابوالقاسم فردوسي، ترويج ادبيات حماسي ايران را در ميان اعراب جاهليت از طريق گفتار شفاهي رد كرد و گفت: در بررسي تاريخ حماسي و تاريخ ادبيات بايد به آن‌چه که بر روي کاغذ آمده است و با سند ارايه مي‌شود، اعتنا كرد و از خيال‌پردازي و تكيه بر شفاهيات بر حذر بود. وي خاطرنشان كرد: عده‌اي از اعراب جاهلي از آيين زردشت پيروي مي‌كردند و چون سرزمين‌هاي جنوب عربستان در آن دوران تحت سلطه و فرمانروايي امپراتوري ساساني بوده است، مي‌توان علت ترويج اين سبك ادبيات را در مناطق مذكور همين عامل در نظر گرفت؛ اما بر خلاف اکثر علما كه رواج آن را از طريق بيان شفاهي دانسته‌اند، اكثر ابيات حماسي به صورت كتبي منتقل شده است. اميدسالار با بيان اين‌كه مينوي و تقي‌زاده در آثار خود به آموختن شفاهي داستان‌هاي حماسي توسط اعراب اشاره کرده‌اند، افزود: از مجموع بررسي متون تاريخي و تفاسير اين نتيجه استنباط مي‌شود كه تمام منابع موجود ادبيات حماسي در ميان اعراب مكتوب بوده است؛ نه شفاهي. او تصور اين را ‌كه اعراب سواد خواندن و نوشتن نداشته‌اند، نادرست خواند و گفت: نادان دانستن اعراب ناشي از حالت نژادپرستانه‌اي است که عموم ايرانيان از غربيان اخذ کرده و در مقابل اعراب به کار مي‌برند؛ جاهليتي که به اعراب نسبت داده مي‌شود، مربوط به عصر جاهليت و ستيز آن‌ها با اسلام است، و نادان دانستن آن‌ها كاملا نادرست است. وي خاطرنشان كرد: در قرآن بارها لفظ کتاب، کتابت، لوح و قلم اشاره شده، که اين امر نشان‌دهنده وجود سواد در ميان اعراب است. اميدسالار با تاكيد بر اين‌كه تاريخ را بايد به دور از تعصب بررسي كرد، اظهار داشت: اگر مي‌خواهيم به بررسي تاريخ ادبيات بپردازيم، بايد به اسناد مراجعه کنيم و به شفاهيات بسنده نكنيم؛ چرا كه هميشه در اين شفاهيات مواردي بر اساس عصبيت‌هاي قومي عنوان مي‌شود، كه ممكن است از واقعيت به دور باشد. مسوول كتابخانه دانشگاه ايالتي كاليفرنيا خاطرنشان كرد: براي بررسي چگونگي رواج ادبيات حماسي ايران ميان اعراب بايد مواردي چون ميزان شيوع داستان‌هاي ايرني و پهلواني در ميان اعراب، زباني كه اين متون به آن نگارش شده‌اند، و آثاري را كه از فارسي به عربي ترجمه شده‌اند، بدون غرض‌ورزي مطالعه و بررسي كرد. انتهاي پيام