شمس آقاجاني گفت: در دهه‌ي 80 بيش‌تر داريم نگرش خود را تعميق مي‌كنيم. اين شاعر در ادامه‌ي گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، متذكر شد: ما در دهه‌ي 70 وضعيتي احساسي و هيجاني نسبت به يك كشف و رويكرد تازه در شعر احساس مي‌كرديم، كه به نظر مي‌رسد اين هيجان‌ها در اين دهه تا حدودي فروكش كرده و زمان تأمل بيش‌تر بر دستاوردهاي گذشته است. وي يادآور شد: در دهه‌ي 80 آن شاعران اصيلي كه از دهه‌ي قبل باقي مانده‌اند، مشغول تفكر و عمق بخشيدن به دستاوردهاي خود هستند. درباره‌ي شاعران دهه‌ي 80 كه در اين دهه ظهور كرده‌اند، مورد خاصي مشاهده نكرده‌ام؛ ولي جوان‌هايي در اين ميان هستند كه كار خوب ارايه مي‌دهند‌، و شايد به دليل كم‌اطلاعي از آن‌ها خبر ندارم. شمس آقاجاني با بيان اين مطلب كه با دهه‌بندي به معناي معمول چندان موافق نيست، گفت: دهه‌بندي در شعر تنها براي بهتر حرف زدن درباره‌ي آن است، وگرنه در شعر مقاطع زماني نداريم. نكته‌اي كه درباره‌ي تفاوت دهه‌هاي 70 و 80 وجود دارد، اين است كه روند متفاوتي را در اين دو دهه نداشته‌ايم. وي افزود: در دهه‌ي 70 پارامترهاي متنوعي مطرح شدند، كه به اندازه‌ي كافي روي آن‌ها كار نشده است. فكر مي‌كنم در دهه‌ي 80، اگر نگويم تصحيح، نگرش خود را داريم تعميق مي‌كنيم و روي بخش‌هايي كه به تمركز بيش‌تري احتياج دارد، با تأمل بيش‌تري كار مي‌كنيم. آقاجاني معتقد است: دهه‌ي 80 برخلاف دهه‌ي 70 دهه دقيق‌تر شدن و حسي شدن به جاي احساساتي شدن است. او در پايان گفت: البته نمي‌توان درباره‌ي شعر دهه‌ي 80 به سادگي نظر داد و بيش‌تر اطلاعات ما نيز از روي كتاب‌هاي پراكنده‌اي است، كه در اين دهه منتشر شده و شب‌هاي شعري است كه در اين زمينه برگزار شده؛ بنابراين اطلاعات درباره‌ي اين شعر اندك است. انتهاي پيام