رييس موزه‌ي هنرهاي ملي ايران آلودگي هواي تهران را يكي از مهم‌ترين و موثرترين عوامل در تخريب آثار تاريخي موزه‌ها دانست و گفت: با وجود اين‌كه آلودگي هواي تهران براي اشياي ظريفي مانند مينياتور، خاتم، پارچه و منبت مضر است، آثار تاريخي روزبه‌روز بيشتر در معرض هواي آلوده قرار مي‌گيرند. محمود افتخاري در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)،‌ ادامه داد:‌ اكنون تنها راه حلي كه زياد هم موثر نيست، كنترل فضاي موزه از نظر ميزان جريان هواي آلوده در محيط داخلي موزه است؛ اما در هر صورت، تا وقتي آلودگي هواي تهران وجود دارد، از تخريب آثار تاريخي نمي‌توان جلوگيري كرد. وي خشكي هواي تهران را يكي ديگر از عوامل تخريب آثار تاريخي دانست و افزود: متاسفانه در تهران هيچ‌گاه رطوبت مورد نظر براي موزه‌ها يعني رطوبت 55 درجه‌اي تامين نمي‌شود؛ چون هواي خشك تهران بين 30 تا 40 درجه است و اين رطوبت، به اشياي تاريخي آسيب مي‌زند. او همچنين درباره‌ي درجه‌ي حرارت و برودت مورد نياز براي نگهداري اشياي تاريخي، اظهار داشت: ‌درجه‌ي رطوبت مورد نياز موزه‌ها بايد حدود 23 تا 24 درجه باشد و تاكنون تلاش شده است، دست كم اين يك مورد تامين شود؛ زيرا سرما و گرما به‌شدت بر آثار تاريخي تاثير مي‌گذارند. رييس موزه‌ي هنرهاي ملي ايران بيان كرد: تاكنون با توجه به امكاناتي كه در اختيار موزه قرار داده شده‌اند، سعي در اعمال بهترين شيوه‌هاي نگهداري آثار شده است. وي با اشاره به نوع ساخت و كاربري قبلي اين موزه، توضيح داد: ‌چون ساختمان موزه‌ي هنرهاي ملي ايران از ابتدا براي كاربري موزه طراحي نشده است، ضعف‌ها و مشكلات زيادي دارد. هرچند با توجه به گذشت بيش از 60 سال از استفاده‌ي ساختمان به‌عنوان موزه، گسترش بيشتري يافته است. او استاندارد نبودن ويترين‌هاي موزه را يكي از ضعف‌هاي ساختمان ارزيابي و تصريح كرد: هرچند به فراخور اشيا‌ي موزه در طي مدت كاربري آن، ويترين‌هايي ايجاد شده‌اند، ولي ويترين‌هاي كنوني كار يك ويترين استاندارد را براي اشيا انجام نمي‌دهند. افتخاري درباره‌ي وضعيت نورپردازي اشياي موزه، گفت: اكنون فقط نور عمومي به اشيا داده مي‌شود و هنوز به حد استانداردهاي بين‌المللي براي نورپردازي اشيا نرسيده است. وي شرايط مخزن موزه‌ها را نسبتا خوب ارزيابي كرد و ادامه داد: مخازن موزه‌ي هنرهاي ملي ايران در 20 سال اخير درحال رسيدن به حالت استاندارد هستند؛ براي هريك از اشيا، فايل‌هاي جداگانه‌اي درنظر گرفته، پارچه‌هاي ظريف و قديمي دور محور استوانه‌يي پيچيده شده‌اند و شكستگي پيدا نمي‌كنند و هريك از اشيا، شماره‌ي ثبتي و شناسنامه‌اي حاوي اطلاعات دارند. رييس موزه‌ي هنرهاي ملي ايران تاكيد كرد: مخازن و انبارهاي يك موزه مانند فضاي داخلي موزه است و با آن هيچ تفاوتي ندارد، پس وضعيت نگهداري آن نيز بايد همين گونه باشد. وي در پاسخ به پرسش خبرنگار ايسنا درباره‌ي نحوه‌ي فرستادن اشياي موزه‌ي هنرهاي ملي ايران به نمايشگاه‌هاي بين‌المللي و داخلي، افزود: ‌اشياي اين موزه به‌دليل ظرافت و زود تحت تاثير قرار گرفتن، بسيار كم به نمايشگاه‌هاي بين‌المللي فرستاده مي‌شوند. در داخل كشور نيز فقط در نمايشگاه‌هاي مهمي كه اهميت داشته باشند، شركت داده مي‌شوند؛ چون در نمايشگاه‌هاي سال‌هاي قبل رعايت امانت به‌خوبي انجام نشده بود. او همچنين در پاسخ به ديگر پرسش خبرنگار ايسنا درباره‌ي حضور بلندمدت اشيا در نمايشگاه‌هاي بين‌المللي و احتمال پديد آمدن تغيير در روابط ميان دو كشور، اظهار كرد: روابط سياسي، ربطي به روابط فرهنگي ندارند و روي يكديگر هيچ تاثير منفي نمي‌گذارند؛ چون آثار هنري طبق كنوانسيون‌ها استثنا هستند و تا به حال، هيچ رابطه‌ي سياسي بر روابط فرهنگي تاثيرگذار نبوده است. به گفته‌ي افتخاري موزه‌ي هنرهاي ملي ايران نخستين و قديمي‌ترين موزه در ايران است. ساختمان موزه در دوره‌ي قاجار توسط فتحعلي‌شاه ساخته شده و ابتدا به‌عنوان كاخ سلطنتي او و حوض‌خانه‌ي باغ نگارستان بوده است. نام قديم اين موزه، مدرسه‌ي صنايع قديمه بوده و پس از آن، در سال 1309 توسط استاد حسين طاهرزاده بهزاد به‌عنوان نخستين موزه‌ي ايران بنيان‌گذاري شده است. در اين موزه، آثار قديمي مانند مينياتور، خاتم، پارچه و منبت‌ نگه‌داري مي‌شوند. انتهاي پيام