يك منتقد معتقد است: گاهي واقعيت‌هاي تاريخي يا اجتماعي در آثار قاسم جعفري ـ كارگردان «از نفس افتاده» - قرباني جذابيت‌هاي تصويري و دراماتيك مي‌شود. محمدتقي فهيم در گفت‌وگو با خبرنگار سرويس تلويزيون خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، افزود: براي اين كارگردان جذابيت داشتن سريال براي مخاطب، پيش از هر عامل ديگري مهم است كه اين امر به قرباني شدن واقعيت‌هاي اجتماعي يا تاريخي در آثار او منجر مي‌شود. وي اضافه كرد: جعفري در آثار خود و از جمله «از نفس افتاده»، براي ايجاد جذابيت از «لوكيشن»هايي چون فضاي سرسبز شمال و دريا استفاده كرده است، علاوه بر آن تحركي در كارهاي وي ديده مي‌شود كه بخشي از اين امر از طريق دكوپاژ و شيوه‌ي كات خوردن محقق مي‌شود. هم‌چنين او در كارهايش از بازيگران جوان استفاده مي‌كند. اين منتقد در ادامه گفت: «از نفس افتاده» از نظر درام به قوت چند كار اول قاسم جعفري نيست، ولي همان روال را ادامه مي‌دهد. فهيم متذكر شد: سريال‌هاي اوليه جعفري مانند «خط قرمز» به علت برخورداري از نوع‌آوري‌هايي توانست مخاطب را به خود جذب كند، ولي «از نفس افتاده» طراوت آثار قبلي او را ندارد؛ چرا كه مطلب جديدي را به مخاطب درباره‌ي وقايع پيش از انقلاب اسلامي ارايه نمي‌كند. اين منتقد در عين حال اظهار كرد: قاسم جعفري استعداد انگيزه و علاقه‌ي ارايه‌ي كارهاي جديد و خلاقانه را دارد و اكنون به ابزار مسلط است و مي‌داند كه مردم چه مي‌خواهند. بنابراين نبايد در سطح كنوني متوقف شود بلكه بايد سعي كند كه سنجيده‌تر و تحقيق شده‌تر به فضاهاي جديدتر دست يابد تا هم‌چنان بتواند مخاطب را به سريال‌هاي خود جذب كند و به مخاطبان جديدتري نيز دست يابد. وي با بيان اين‌كه به مبارزات مخفي مردم با ساواك در «از نفس افتاده» بسيار فرعي پرداخته شد، گفت: كارگردان مي‌توانست در ساخت اين مجموعه در به تصوير كشيدن مبارزات مخفي با ساواك، ارتباطات تشكيلاتي و درون گروهي آن مقطع تاريخي توجه بيشتري كند؛ چرا كه اين‌گونه موضوعات براي مخاطبان به‌ويژه جوانان جذابيت دارد. ولي مبارزات تشكيلاتي و چريكي در «از نفس افتاده» تحت تاثير موضوع عشق آن هم از نوع گرايش به جنس مخالف، قرار گرفته است. بنابراين اين مجموعه نسبت به سريال‌هاي قبلي ساخته شده درباره‌ي مبارزات مردم، اطلاعات جديدي را به مخاطب ارايه نمي‌دهد. اين منتقد درباره‌ي فيلمنامه‌ي «از نفس افتاده» افزود: در اين مجموعه، قصه هم‌چنان خوب روايت مي‌شود؛ چرا كه فيلمنامه‌ي آن از نظر مضاميني كه درام را تشكيل مي‌دهد، يك اثر فكر شده محسوب مي‌شود و فيلمنامه‌نويس توانسته است كه از عوامل مورد نياز براي تشكيل اوج و فرودهاي داستان به خوبي استفاده كند و براي نگارش اثري جذاب براي مخاطب بهره برد. فهيم با بيان اين‌كه فيلمنامه‌ي «از نفس افتاده» از نظر پژوهش دچار مشكل است، اظهار كرد: براي نگارش فيلمنامه‌اي درباره‌ي گذشته‌ي ايران، پيش از هر امري بايد به وجه پژوهشي آن توجه كرد تا هنگام نوشتن در عين فاصله نگرفتن از واقعيت، اثري به رشته‌ي تحرير درآيد كه از وجه تبليغي نيز برخوردار باشد. وي افزود: روي دادن هر تحولي در گذشته زمينه‌هاي اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي داشته است. بنابراين درام فيلمنامه‌اي كه درباره‌ي مقاطع تاريخي به نگارش درمي‌آيد بايد به گونه‌اي شكل گيرد كه به اين عوامل در آن توجه شود. اين در حالي است كه در فيلمنامه‌ي «از نفس افتاده» به اين مسايل كمتر پرداخته شده است. فهيم اضافه كرد: در فيلمنامه‌ي «از نفس افتاده» نشانه‌هايي از مسايل اجتماعي و فرهنگي زمان حكومت شاه نمي‌بينيم و قصه‌ي آن مي‌توانست درباره‌ي هر جامعه‌اي و اتفاقات آن مرتبط به هر زمان ديگري باشد. وي با بيان اين‌كه شخصيت‌هاي اين مجموعه مي‌توانند متعلق به هر مقطع زماني ديگري باشند، تصريح كرد: شخصيت‌هاي هر مجموعه‌اي بايد در دل مسايل اجتماعي پرداخت شوند تا بيننده از طريق فضاي به تصوير كشيده شده در اثر، به مشكلات و وقايع آن مقطع تاريخي پي ببرد. اين منتقد درباره‌ي گره‌هاي ايجاد شده در فيلمنامه اظهار كرد: در هر فيلمنامه‌اي يك سري گره ايجاد مي‌شود. سپس وقايع شاخه و برگ پيدا مي‌كند؛ به گونه‌اي كه همه‌ي آن‌ها در نهايت به يك نقطه‌ي هدفمند برسند. اين در حالي است كه در «از نفس افتاده» گره‌ها خيلي زود و ساده باز مي‌شوند. وي درباره‌ي بازي بازيگران اين مجموعه گفت: بازي‌هاي خارق‌العاده‌اي را در «از نفس افتاده» نمي‌بينيم. البته بازي اشكان خطيبي (ايفاگر نقش آرش فرخي) مقداري برجسته‌تر است؛ چون او بازيگر خوبي است و در كارهاي قبلي خود نشان داده است كه مي‌تواند به خوبي از فيزيك خود استفاده كند. هرچند كه از او بازي بهتري مي‌توانست گرفته شود. البته خاطره حاتمي (هنرپيشه نقش شيده موسويان) نيز بازي خوبي را به نمايش گذاشته است. اين منتقد با اشاره به نقش‌هاي فرعي اين مجموعه گفت: بازي‌هاي ضعيفي از برخي بازيگران اين‌گونه نقش‌ها مي‌بينيم. در صورتي كه بايد از بازيگران قدرتمندي براي ايفاي نقش مسوولان ساواك استفاده مي‌شد كه علاوه بر فيزيك قوي ، بازيگر قوي جلوه كنند؛ چرا كه نبايد در آثار نمايشي ساواك را دست كم گرفت؛ چون هرچه آن‌ها را بهتر و قوي‌تر معرفي كنيم، شخصيت‌هاي مبارز برجسته‌تر مي‌شوند. فهيم در پايان اظهار كرد: سال به سال بايد آثار بهتري را درباره‌ي وقايع پيش از انقلاب اسلامي و مبارزات مردم ساخت تا نسل جوان متوجه شود كه براي رسيدن به مرحله‌ي كنوني از چه دالاني عبور كرده‌ايم . انتهاي پيام