/مترو به قلب نصف جهان مي‌زند؟!/3 "چهره‌ي تاريخي شهر اصفهان براساس معادله‌هايي ساده به مرور تغيير مي‌كند"
يك زمين‌شناس گفت: اگر در علامت «+» يكي از خط‌ها تونل مترو اصفهان و ديگري رودخانه باشد، مترو به مرور زمان سدي را دربرابر مسير حركت رطوبتي كه در زيرزمين جريان دارد، به‌وجود مي‌آورد و ممكن است، درخت‌هاي بالادست رودخانه سرسبز و بقيه‌ي درخت‌ها خشك باشند. علي ملك‌عباسي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، افزود: اين مساله در پايه‌ي پل‌هاي تاريخي هم كه در منطقه وجود دارند، تغيير و تحولاتي ايجاد مي‌كند. همچنين با كندن تونل مترو و ايزوله كردن آن، چهره‌ي زه‌كشي آب‌هاي زيرزميني منطقه دگرگون مي‌شود. وي ادامه داد: نوع مرمت و كارهاي ديگري كه در شهرهايي مانند اصفهان، روم و فلورانس انجام مي‌شوند، به‌دليل رودخانه‌اي كه از وسط آن‌ها مي‌گذرد، با ديگر مناطق متفاوت‌اند. رودخانه، عوامل طبيعي ديگري را به‌وجود مي‌آورد و به هر حال، سطح آب‌هاي زيرزميني در آن مناطق بالاتر است و شرايط از لحاظ ميزان رطوبت نيز متفاوت است. او با اشاره به اين‌كه به‌طور كامل از جزييات مسائل مربوط به مترو اصفهان اطلاع ندارم، تاكيد كرد: مترو بايد در منطقه‌اي ايزوله باشد كه آب در آن نفوذ نكند؛ نه اين‌كه تونلي در زيرزمين ايجاد شود كه جلوي بسياري از مسيرهاي آب را بگيرد. ملك‌عباسي اظهار داشت: تا آنجا كه من اطلاع دارم، مسير مترو از زير خيابان چهارباغ مي‌گذرد و بر مسير زاينده‌رود عمود است كه اين خود تفاوتي را در سيستم زه‌كشي آب‌هاي زيرزميني به‌وجود مي‌آورد. هنگام آبياري زمين‌ها، كانال‌هايي را به‌وجود مي‌آورند كه آب را در يك شيب به‌دنبال خود مي‌كشانند. در نتيجه با حفر اين تونل و ايزوله كردن آن، چهره‌ي زه‌كشي آب‌هايي كه در اطراف رودخانه و در بستر شهر هستند و به‌طور كلي زه‌كشي آب‌هاي زيرزميني منطقه دگرگون مي‌شود. وي با بيان اين‌كه قطعا مهندسان درباره‌ي ارتفاع مترو و مسائل مربوط به آن تحقيق كرده‌اند، گفت: با معادلات ساده‌اي كه در ذهن به‌وجود مي‌آيند، به‌نظر مي‌رسد به مرور زمان در چهره‌ي تاريخي شهر اصفهان و شرايط و زندگي امروز و جاري شهر تغييراتي به‌وجود مي‌آيد. اين زمين‌شناس همچنين درباره‌ي زرد شدن برگ درخت‌ها، توضيح داد: ريشه‌هاي درخت‌ها علاوه بر استفاده از آب‌هاي سطح، از رطوبت زيرزمين نيز تغذيه مي‌كنند و اين رطوبت در زنده ماندن درخت‌ها موثر است. وي افزود: رودخانه‌اي كه در مسيري حركت مي‌كند، يك كانال آب نيست كه اطراف آن بتون باشد، بلكه يك بستر طبيعي را در اطراف خود دارد و لايه‌هايي كه همگي نفوذپذيرند و اين لايه‌ها نيز رطوبت دارند. او با بيان اين‌كه اميدواريم تمام محاسبه‌هاي لازم انجام شده باشند و براي اين‌كه شهري مترو داشته باشد، ديگر بخش‌ها از ميان نروند، اظهار كرد: اميدوارم مسؤولان در كارهايي كه انجام مي‌دهند، دورانديشي زيست محيطي هم داشته باشند؛ چراكه در نهايت مجبوريم به سمت اين مساله پيش برويم. اين زمين‌شناس اضافه كرد: اگر اين طبيعت را با دست خود از ميان ببريم، تصور چهره‌ي آينده‌ي زمين مشكل خواهد بود و در تمام پروژه‌ها بايد علاوه بر حفظ آثار تاريخي براي حفظ آثار طبيعي هم تلاش شود؛ چراكه آثار تاريخي در محيط‌هاي طبيعي‌اند و اگر محيط طبيعي دگرگون شود، نوع نگرش به آثار تاريخي هم قطعا متفاوت خواهد بود. انتهاي پيام