دانشمندان موفق به استخراج «DNA» نئاندرتالي كه 100 هزار سال قبل مي زيست شده اند. اين قديمي‌ترين DNA انساني است كه تاكنون كشف مي‌شود. به گزارش سرويس «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران، اين DNA از دندان بقاياي كودكي از نسل نئاندرتال ها كه در غار «اسكلادينا» در آبگير رود «ميوز» در بلژيك پيدا شده بود استخراج شده است. اين مطالعه كه نتايج آن در نشريه «Current Biology» گزارش شده، حاكي از آن است كه خويشاوندان دوردست ما از لحاظ ژنتيكي متنوع تر از آن بودند كه قبلا تصور مي شد. البته زماني كه پاي انسان هاي اوليه در حدود 35 هزار سال قبل به اروپا باز شد، از تنوع ژنتيكي نئاندرتال ها، شايد به دليل تغييرات آب و هوايي يا بيماري ها، به شدت كاسته شده بود. پژوهشگران فرانسوي و بلژيكي اين مواد ژنتيكي را از ميتوكوندريا جدا كردند. ميتوكوندريا ساختمان هايي در سلول هستند كه نقش نيروزايي دارند. دانشمندان سلسله 123 «حرف» DNA (بي پي) را رمزگشايي كرده و آن را با ساير سلسله‌هاي DNA نمونه نئاندرتال هايي به قدمت 29 هزار سال تا 42 هزار سال مقايسه كردند. تيمي فرانسوي تحت سرپرستي دكتر كاترين هاني در اين نشريه نوشت:«سلسله اسكلادينا آشكار كرده است كه تنوع ژنتيكي نئاندرتال ها تاكنون كمتر از حد واقعي تخمين زده شده بود.» اين يافته ها حكايت از آن دارد كه تنوع ژنتيكي در دوره هاي ابتدايي تاريخ نئاندرتال ها بيشتر از زمان هاي اخيرتر، يعني دوران آغاز ورود انسان به اروپا، بود. به گزارش ايسنا از بي‌بي‌سي، نئاندرتال ها از 230 هزار تا 28 هزار سال قبل در اروپا، آسياي ميانه و خاورميانه مي زيستند. آنها شكارچياني ماهر بودند و به خوبي خود را براي زندگي در عصر يخبندان تطبيق داده بودند؛ اما پس از ظهور انسان هاي مدرن (كرو-مگنون ها) به تدريج از صفحات اروپا محو شدند. علت انقراض نئاندرتال ها مجهول است، اما نظريه هاي گوناگوني در اين زمينه مطرح شده است كه از جمله عوامل بيولوژيكي، زيست محيطي و فرهنگي را ذكر مي كند. انتهاي پيام