/بررسي پروندهي هستهيي ايران/ يك اقتصاددان: داشتن سرمايهگذاري خارجي در مقابل هرگونه تهاجم ايجاد امنيت ميكند
عضو هيات علمي دانشگاه علامه طباطبايي تصريح كرد: اگر وطن اصلي سرمايهگذاري بينالمللي در ايران بود شايد بسياري از اين مسايل در زمينهي هستهيي پيش نميآمد. داشتن سرمايهگذاري خارجي در مقابل هرگونه تهاجم ايجاد امنيت ميكند. به گزارش خبرنگار انرژي هستهيي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دكتر جمشيد پژويان، اقتصاددان در كنفرانس دانشجويي بررسي مسئلهي هستهيي ايران از منظر حقوق بينالملل در دانشكده حقوق و علوم سياسي دانشگاه علامه طباطبايي گفت: مسايلي كه دربارهي انرژي هستهيي ايران مطرح است دقيقا به منافع اقتصادي كشورهاي اروپايي و ديگر كشورهاي قدرتمند جهان در آينده باز ميگردد. وي با بيان اين كه اگر در سالهاي گذشته توانسته بوديم مقدار زيادي سرمايهي خارجي جذب كنيم ميتوانستيم از اين عامل براي ممانعت از اجراي سياستهاي تند از سوي كشورهاي قدرتمند جلوگيري كنيم افزود: همچنين مسالهي بازار كالا نيز مطرح است؛ بين كشورهاي دنيا رقابت بر سر صادرات است نه واردات. اين استاد دانشگاه ادامه داد: كشورهايي كه كالاهاي جانشين و مشابه را توليد ميكنند از جايگاه مناسبي در مقابل اعمال تحريمهاي اقتصادي برخوردار نيستند. وي اظهار داشت: بحراني كه به لحاظ امنيت سرمايهگذاري به جهت پروندهي هستهيي ايران مطرح ميشود درست نيست. ركود اقتصاد يا عدم تمايل سرمايهگذاري خارجي و داخلي مربوط به مسئلهي انرژي هستهيي نميشود ما مدت طولاني است كه با اين مسئله مواجهيم. اين اقتصاددان گفت: هر چقدر كه درآمدهاي نفتي افزايش مييابد، از سويي منابع دولت نيز افزايش مييابد كه موجب يك سري سرمايهگذاريهاي زيربنايي ميشود. از محل اين سرمايهگذاريها سودي به جامعه سرريز ميشود كه ما متوجه اين ركورد اقتصادي نميشويم. وي با بيان اين كه تحريمهاي اقتصادي كم و بيش شروع شده است گفت: برخي از بانكهاي بزرگ نقل و انتقالاتشان را قطع كردند و طرفهاي تجاري ما ديگر حاضر نيستند قراردادهايي بر اساس فاينانس داشته باشند بلكه خواهان معاملهاي نقد هستند. پژويان گفت: به عبارتي ما صادركننده كالايي غير از نفت كه جزو كالاهاي ضروري محسوب شود نيستيم. مشكل ما اين است كه اعمال تحريم در زمينهي اقتصادي ما را دچار مشكلات آني خواهد كرد؛ آثار اوليه تحريم در اقتصاد كشور است. وي با اشاره به مساله نفت اظهار داشت: نفت كالاي استراتژيك است كه جانشيني نزديك براي آن وجود ندارد آنچه مهم است اين كه اگر بحث محاصره اقتصادي شامل نفت مطرح شود قبلا كشورهاي اعمال كنندهي تحريم بايد راهي براي كاهش ضررها فراهم كنند؛ آنها بايد در مقابل كاهش صادرات از ايران به دنبال افزايش آن از جايي ديگر باشند. وي گفت: قاعدتا قطع صادرات نفت ايران موجب افزايش قيمت نفت ميشود كه اين مسئله براي اقتصاد جهان خوشايند نيست. پژويان با بيان اين كه تنها دو كشور ظرفيت افزايش صادرات نفت خود را دارند ابراز داشت: روسيه و عربستان اين ظرفيت را دارند اما معتقدند با توجه به سياستهاي كلي آمريكا، اين كشور تمايل دارد به سمت افزايش واردات از عراق رود. اين استاد دانشگاه در بيان اين ادعاي خود گفت: عربستان قابليت افزايش صادرات را ندارد؛ اگر عربستان و روسيه به اتفاق اين كار را بر عهده بگيرند، امكان پذير است؛ اما به تنهايي نميتواند. وي تاكيد كرد: تا شرايطي كه وضعيت عراق امن نشود، آمريكا اقدامي را عليه ايران انجام نميدهد. اين اقتصاددان در خصوص اداره دولت با تئوري اقتصاد بدون نفت گفت: در حال حاضر در دنيا تغييراتي در نوع استفاده از نفت در حال انجام است مسئله در آمريكا دو سال است كه هيچ قرارداد مهمي در زمينهي نفت بسته نشده است؛ وقتي كشوري در سرمايهگذاري براي نفت اين گونه تغيير روش ميدهد بايد مورد بررسي قرار گيرد.اين نوع اقدام به اين معناست كه احتمالا جايگزيني براي نفت در نظر گرفته شده كه ممكن است همين انرژي هستهيي باشد. وي ادامه داد: به نفع ما نيست كه نفتمان را درون زمين نگه داريم؛ اين درحالي است كه ما زماني ميتوانيم پسانداز كنيم كه به نان شبمان محتاج نباشيم؛ اساسا مردم فقير پسانداز نميكنند. اين استاد دانشگاه تاكيد كرد: شرايط اقتصادي ما اجازه پذيرش يك شوك را نميدهد. رشد نقدينگي بيش از 35 درصد و تورم 12 تا 13 درصد به يمن رشد 17/5 درصدي واردات به كشور است وگرنه تورم به 30 درصد ميرسيد. وي در خصوص احتمال حملهي آمريكا به ايران و توان اين كشور در يك حملهي نظامي ديگر و مخالفتهاي روسيه و چين با اين كار گفت: از لحاظ اقتصادي بين آمريكا و چين ارتباطي وجود دارد؛ نه چين تحمل ناراحتيهاي آمريكا را دارد و نه آمريكا. وي ادامه داد: از رفتار روسيه ميتوان اين گونه فهميد كه در گوشهاي نشسته و منتظرست بالاترين قيمت را به او پيشنهاد كند. وي گفت: روسيه به خوبي توانسته است از بحرانها به نفع خود استفاده كند. پژويان مهمترين مانع بر سر راه آمريكا براي حمله نظامي به ايران را افكار عمومي اين كشور دانست و گفت:آمريكاييها بيشترين هزينهاي كه بايد براي هر اقدامي در اين زمينه بدهند در زمينه افكار عموميشان است؛ اگر 11 سپتامبر رخ نميداد آمريكا نميتوانست افكار عمومي را براي حمله به افغانستان و عراق با خود همراه كند و ظرف چند ماه اين كشور را به ناسيوناليست ترين كشور تبديل كند. وي ادامه داد: آمريكا با توجه به مشكلاتي كه در عراق دارد نميتواند به ايران حمله كند؛ آن هم در شرايطي كه افكار عمومي آمريكا بسيار مخالف جنگ عراق هستند و نگاهي شبيه ويتنام را به اين مسئله دارند. اين استاد دانشگاه ابراز عقيده كرد: علاوه بر اين آن ها چه منافعي از جنگ با ايران خواهند برد؟ حمله به ايران يك ديوانگي است، آنها از پس حمله به عراق توانستند به خواستشان كه همان قرار گرفتن در كنار ايران بود به دست آورند. عضو هيات علمي دانشگاه علامه طباطبايي در خصوص اعمال تحريم احتمالي و آثار آن در كشور گفت: تحريم يقينا هزينه دارد؛ اما اين هزينه براي هر دو طرف ايران و طرفهاي درگير در بحث هستهيي است در عين حال بيشترين صدمه از اين نظر بر ايران تحميل ميشود. اين استاد دانشگاه مسئله هستهيي كشورمان را يك بازي تئوريك دانست و گفت: مهم آن است كه در اين بازي استراتژي مناسب را كمترين هزينه را در بر دارد داشته باشيم. وي در خصوص قطع واردات بنزين در صورت اعمال تحريم گفت: اگر قرار باشد تحريم اقتصادي منجر به چنين اتفاقي شود بايد آن را به فال نيك گرفت؛ شايد تحريم بتواند محافظه كاري دولت و مجلس را كه متاسفانه ناشي از عدم بلوغ كشور است و به راحتي مورد سوء استفاده قرار گرفته است حل كند. وي در خصوص خريد و فروش نفت با يورو به جاي دلار گفت: اگر دچار شك و نوسانات بيشتري شويم قاعدتا فروش نفت از طريق يورو به نفع ماست. در گذشته كه تمام تجارتمان به دلار بود بهتر بود كه به دلار نيز دريافت كنيم؛ اما امروز كه بخش عمدهيي از تجارتمان با اروپاست اگر بتوانيم درآمدهاي نفتيمان را با يورو معامله كنيم هزينه خريد كالاها نيز براي ما كمتر خواهد شد؛ اما اين مسئله ابزاري براي اعمال فشار بر غرب يا آمريكا نيست. انتهاي پيام