خسرو سينايي: "گفت گو با سايه" سالهاي سال به عنوان يک سند اجتماعي - ادبي خواهد ماند
خسرو سينايي گفت: سينماي مستند به عنوان يك وسيله فرهنگي ميتواند تاريخ را براي نسل بعد، حفظ كند به همين دليل نبايد سينماي مستند را ساده گرفت. به گزارش خبرنگار هنري ايسنا،اين كارگردان سينماي ايران كه در ميزگرد « جايگاه نوروز و بازتاب فرهنگي آن در سينماي مستند ايران» در حاشيه اولين جشنواره بينالمللي ميراث مشترك اقوام حاشيه درياي خزر سخن ميگفت، در ادامه تصريح كرد: سينما جز يك ابزار نيست، بنابراين ميتواند از يك ابزار صددرصد فرهنگي تا ابزار ايجاد كنده يك اثر سرگرمكننده از آن استفاده كرد. اگر بدانيم چگونه از اين ابزار استفاده كنيم، تكليف مشخص است وهمه فيلمها را يك كاسه نميكنيم. وي تاكيد كرد:اگر بدرستي به ارزشهاي سينماي مستند توجه شود، بدون شك نه فقط سينما بلكه به عنوان يك سرمايه فرهنگي براي اين مملكت ضروري هستند. كارگردان «گفتگو با سايه» با بيان اينكه برخي دوستان معتقدند سينماي مستند باعث ميشود، ما را بهتر بشناسند، ميگويد: اما من معتقدم اين سينما باعث ميشود كه اول خودمان، خودمان را بهتر يشناسيم. يكي از معضلات بزرگ مردم ايران اين است كه همديگر را بدرستي نميشناسند و چه ابزاري قابلتر از سينماي مستند ميتواند باشد. اين موضوع يكي از معضلات تاريخي ما است نه تنها نميشناسيم بلكه علاقهاي هم به شناختن نداريم. سينايي به پيشنهادي كه چند سال قبل در مورد آرشيو، شخصيتهاي فرهنگي هنري، سياسي مطرح كرده بود اشاره كرد و افزود: پيشنهاد ما اين بود كه يك آرشيو در بخش خصوصي از شخصيتهاي فرهنگي، هنري، سياسي و .. درست كنيم. آرشيوي كه حفظ كند، زمانه ما و تاريخ اين دوران را براي نسلهاي بعد و در اين ميان سينماي مستند بهترين وسيله است. كارگردان «عروس آتش» گفت: به عنوان يك فيلمساز داستاني ميخواستم سوال كنم اگر ما فيلمي در مورد دوران شاه عباس ميسازيم، چرا فقط در دربار ميگذرد؟! براي اينكه ما هيچ منبع آرشيوي غني دسترسي نداريم كه به ما دقيقا بگويد مردم در آن دوران چه لباسي بر تن داشتند و .. اين موضوع يكي از گرفتاريهاي سينماي ما است. سينايي در ادامه با اظهارتاسف از اينكه بسياري از فيلمهي مستند هم در حال از بين رفتن است، گفت: در سال 47، من فيلمي ساختم درباره تعدادي از هنرمندان كه هم اكنون برخي از آنها درگذشتهاند و برخي در دوران كهولت به سر ميبرند. آن فيلم گم شد، فيلمي كه من از جواني اين هنرمندان گرفته بودم و ميتوانست منبع خوبي باشد. دراين جلسه كه همايون امامي،محمد تهامينژاد و منوچهر طياب نيز حضور داشتند، هر كدام از ويژگيهاي سينماي مستند براي ثبت يك آيين سخن گفتند. منوچهر طياب در بخشي از سخنانش گفت: سينماي مستند از طريق فيلمسازي كه براي سرگرمي فيلم ميساختند، ايجاد شده است. سينماي مستند به هيچ عنوان براي سرگرمي نيست، سينماي مستند وسيلهاي براي اشاعه فرهنگ است . محمد تهامينژاد، درباره ثبت آيينهاي فرهنگي، ميگويد: هر آيين را بايد در همين شرايط كه وجود دارد، ثبت كرد چون ممكن است اين آيين ديگر تكرار نشود. به گزارش ايسنا، همچنين در ادامه سينايي گفت: از اينكه سينماي مستند چگونه بايد باشد صحبت كرديم اما موضوع مهمتري هم وجود دارد و آن اينكه مخاطب سينماي مستند چگونه بايد باشد؟ مخاطب سينماي مستند بايد توقع خود را هنگام تماشاي يك فيلم مستند با زمانيكه يك فيلم سرگرم كننده تماشا ميكنند، متفاوت كند. وي به فيلم اخيرش گفتگو با سايه اشاره كرد و افزود: بعضي از منتقدين در ارزشگذاريهايشان به اين فيلم ارزشي ندارند اما من همين جا به منتقدين پيغام ميدهم، سي سال ديگر اين فيلم ميماند، اين فيلم، سند اجتماعي ادبي است كه باقي ميماند. بخش فيلم، اولين جشنواره بينالمللي ميراث مشترك اقوام حاشيه درياي خزر از روز گذشته در رامسر آغاز به كار كرده است.در دومين روز برگزارياش 14 فيلم امروز درباره نوروز از كشورهاي ايران، ارمنستان، آذربايجان، ازبكستان، تاجيكستان به نمايش درخواهد آمد.از ايران « تيتي» محمدعلي سجادي، موسيقي مازندران احمد ضابطي جهرمي، نوروز گلي رهبر قنبري و .. از جمله فيلمهاي هستند كه در روز دوم به نماش درميآيند. انتهاي پيام