تله‌كابين اروپايي ميراث هخامنشيان را براي تخريب برگزيد؟! معاون سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري همدان: ساخت تله‌كابين ثبت جهاني گنج‌نامه را مبهم مي‌كند

معاون حفظ و احياي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري همدان، تاكيد كرد: ساخت تله‌كابين در اطراف كتيبه‌هاي گنج‌نامه‌ي همدان، ثبت آن‌را در فهرست ميراث جهاني يونسكو كه پيشنهاد آن در سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري در حال بررسي است، با مشكل روبه‌رو مي‌كند. بهرام توتونچي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در همدان، افزود: يونسكو به خصوصياتي مانند طبيعت بكر و حفظ هويت گذشت براي ثبت جهاني آثار توجه دارد و احداث تاسيساتي مانند تله‌كابين، دگرگوني اساسي را در ساختار طبيعي و افزايش تعداد گردشگران را در منطقه سبب مي‌شود كه اين مسائل در ثبت جهاني آثار مشكل ايجاد مي‌كند. وي با بيان اين‌كه با احداث زيرساخت گردشگري هيچ‌گونه مخالفتي نداريم، گفت: ساير بخش‌ها را نبايد به‌دليل تقويت گردشگري نابود كرد؛ اگر زيرساخت گردشگري به‌صورت فني ايجاد شود، بدون صدمه زدن به ساير بخش‌ها مي‌توان فعاليت كرد. او در ارتباط با دليل پافشاري سرمايه‌گذار طرح احداث تله‌كابين بر عبور از اين مسير، اظهار داشت: سال‌ها پيش، مسوولان يكي از كشورهاي اروپايي در حال جمع‌آوري يك دستگاه تله‌كابين بودند كه سرمايه‌گذار فوق با هم‌كاري شهرداري استان همدان، تله‌كابين را تنها با پرداخت هزينه‌ي جمع‌آوري آن خريد و به ايران آورد؛ از سوي ديگر، چون تله‌كابين براي منطقه‌اي كوهستاني در آن كشور اروپايي طراحي شده بود، براساس طرح دستگاه به‌دنبال محلي در دره‌هاي همدان بودند كه گنج‌نامه را برگزيدند. توتونچي با اشاره به اين‌كه سازمان ميراث فرهنگي در سال‌هاي 1378 و 1379 با اين طرح مخالف بود، افزود: در آن سال‌ها حدود 14 پايه در مسير اوليه بدون هيچ‌گونه هماهنگي نصب شد؛ ولي بحث اجرايي تله‌كابين با پي‌گيري سازمان ميراث فرهنگي و مكاتبه با ارگان‌هاي مسوول، متوقف شد. معاون حفظ و احياي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري همدان، دليل باز شدن دوباره‌ي پرونده‌ي اين طرح را مربوط به ادغام ميراث فرهنگي با گردشگري و تغيير رييس سازمان و هم‌چنين ديدگاه مسوولان استان در مورد گردشگري دانست و گفت: به‌دليل موافقت رييس وقت سازمان با كليات طرح و بررسي آن در كميته‌ي فني سازمان، مصوب شد كه ايستگاه اول با جابه‌جايي 700 متر نسبت به مكان اصلي تعيين شده، از كتيبه‌هاي گنج‌نامه دور و تله‌كابين با كمترين تاسيسات احداث شود. وي درباره‌ي دلايل مخالفت‌هاي موجود با اين طرح، تصريح كرد: اگر تله‌كابين فقط براي انتقال باشد، مطلوب است؛ اما اگر به‌عنوان يك زيرساخت گردشگري به آن نگاه كنيم، تاثيرات مخرب آن با انتقال حدود شش‌هزار نفر در روز بسيار زياد خواهد بود؛ به‌عنوان نمونه با ايجاد امكانات اقامتي و سرويس‌هاي بهداشتي براي تعداد زياد گردشگران حتا اگر آن‌ها با آخرين سيستم‌هاي مدرن تصفيه‌ي فاضلاب نيز تجهيز شوند، به‌صورت قطع در بلندمدت ضربه‌هاي جبران‌ناپذيري را به طبيعت كوهستان و بهداشت آن محيط وارد مي‌كنند. او در ادامه با اشاره به اين‌كه آن منطقه با وجود جاذبه‌هاي تاريخي و طبيعي بسيار از گردشگر اشباع شده است، ادامه داد: اگر ما بخواهيم در كنار پتانسيل قوي موجود كه تعداد زياد گردشگران را سبب شده است، تله‌كابين را كه خود يك جاذبه‌ي جديد است، ايجاد كنيم طبق پيش‌بيني‌ها بايد در منطقه جواب‌گوي حدود هشت‌هزار نفر در روز و به‌طور ميانگين ورود دوهزار خودرو باشيم كه با توجه به بن‌بست بودن انتهاي مسير، وضعيت ارتباطي جاده‌ها بسيار مخاطره‌آميز خواهد شد. توتونچي با اشاره به ديدگاه مشاوران بافت شهر، تاكيد كرد: به‌دليل بادخيز بودن همدان و هم‌چنين سستي خاك منطقه كه براساس بررسي كارشناسان زمين‌شناسي، خطر رانش زمين در آنجا زياد است، حساسيت‌ها براي حفاظت از تنها يادگارهاي راه شاهي در منطقه يعني كتيبه‌ها، دوچندان مي‌شود. وي درباره‌ي طرح‌هاي پيشنهادي جايگزين نيز به طرح شركت مشاوران بافت شهر اشاره كرد و افزود: ايجاد تاسيسات تله‌كابين در انتهاي دره‌ي حيدريه يا دره‌ي امام‌زاده كوه علاوه بر اين‌كه از ايجاد بن‌بست در مسير گردشگردان پيش‌گيري مي‌كند، ايجاد محورهاي پرتنوع گردشگري را در مسير دامنه‌ي كوه الوند نيز سبب مي‌شود و در تقويت اشتغال‌زايي و تمركززدايي امور گردشگري از يك مسير و گسترش امكان گردشگري نقش ايفا مي‌كند. سنگ نبشته‌هاي باستاني گنج‌نامه در جنوب غربي همدان به فاصله‌ي پنج كيلومتري محل فعلي شهر واقع شده‌اند. از آنجا كه اين مسير در دوره‌ي هخامنشيان يكي از شعبه‌هاي اصلي راه باستاني شاهي بود كه از دامنه‌ي الوند، هگمتانه پايتخت هخامنشيان را به بابل در مركز بين‌النهرين مرتبط مي‌ساخت از راه‌هاي پر رفت‌وآمد دوران باستان محسوب مي‌شد. هر دو كتيبه از لحاظ متن به يكديگر شبيه هستند؛ به‌جز آن‌كه در يكي نام داريوش و در ديگري نام خشايارشا آمده است. متن هر دو كتيبه در ستايش اهورامزدا و معرفي اصل و نسب پادشاهان هخامنشي است كه چنين ترجمه شده است: «خداي بزرگ است اهورامزدا كه اين زمين را آفريد كه آن آسمان را آفريده كه مرد [انسان] را آفريد، كه شادي براي مردم را آفريد، كه داريوش را شاه كرد، شاهي از بسياري، فرمان‌روايي از بسياري، منم داريوش، شاه بزرگ، شاه‌شاهان، شاه سرزمين بزرگ.» انتهاي پيام
  • سه‌شنبه/ ۲۹ فروردین ۱۳۸۵ / ۱۱:۲۲
  • دسته‌بندی: فرهنگ2
  • کد خبر: 8501-10598
  • خبرنگار :