حفاران غيرمجاز با نقشهي منتشره ازسوي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري تپهي «قمرود» را ميكاوند!
حفاران غيرمجاز با استفاده از نقشه و كتابي كه دربارهي 93 محوطهي باستاني شناسايي شده در «قمرود» منتشر شده است، آن محوطهها را ميكاوند. محوطهي باستاني قمرود در شمال شرقي شهر قم واقع شده است و از دهستانهاي بخش مركزي شهرستان قم محسوب ميشود. ميرعابدين كابلي ـ سرپرست هيات كاوش محوطهي باستاني قمرود ـ در گفتوگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با اشاره به اينكه گوشهاي از قره تپهي قمرود در سالهاي گذشته، مورد دستبرد حفاران غيرمجاز قرار گرفته بود، افزود: حفاران غيرمجاز معمولا در قرهتپهي قمرود فعاليت نميكنند؛ اما وضعيت 93 محوطهي ديگري كه در آن منطقه شناسايي شده است، مشخص نيست. با توجه به اينكه كتاب مربوط به معرفي آن منطقه بههمراه نقشهي آن منتشر شده است، حفاران غيرمجاز ميتوانند با استفاده از آن اطلاعات به آن محوطهها آسيب بزنند؛ بخصوص اينكه ادارهي ميراث فرهنگي و گردشگري استان قم نيز به تعداد كافي نگهبان براي مراقبت از آن محوطهها ندارد و بههمين دليل، در بازديدهايي كه از منطقه داشتيم با آثاري از حفاريهاي غيرمجاز روبهرو شديم. وي قمرود را از نظر داشتن محوطههاي پيش از تاريخ، محوطهاي مهم دانست و گفت: اجراي برنامهي بررسي محوطهي قمرود با بررسي گام به گام آغاز و به شناسايي 93 محوطهي باستاني منتهي شد كه قديميترين آنها مربوط به اواخر دورهي فراپارينه سنگي با قدمتي حدود 15 هزار سال بود كه ابزار و تيغههايي سنگي از آن دوران بهدست آمد و جديدترين محوطهي قمرود نيز به عصر ناصرالدين شاه قاجار تعلق دارد. او با بيان اينكه قمرود نخستين منطقهي در مركز ايران است كه آثاري از دورهي سنگ در آن پيدا شد، اضافه كرد: در سالهاي بعد، تبري سنگي در «قصر بهرام» واقع در دشت كوير استان تهران، بهدست آمد. اين باستانشناس اظهار داشت: قرهتپهي قمرود، محوطهاي مربوط به پيش از تاريخ است كه جديدترين لايهي آن بهحدود شش هزار سال پيش برميگردد و قديميترين لايه را نيز در سالهاي آينده و با تمام شدن كاوش، ميتوان اعلام كرد؛ البته اميدواريم دورهي نوسنگي پيش از سفال هم در اين محوطه وجود داشته باشد. تاكنون نه فصل حفاري در قره تپهي قمرود انجام و شش لايهي باستاني شناسايي شده است. اين تپه، حدود 300 متر طول، 280 متر عرض و 11 متر ارتفاع دارد كه باستانشناسان تاكنون چهار متر از آنرا كاوش كردهاند. البته حفاريهاي قمرود در دو سال گذشته متوقف بود؛ تا كارشناسان يافتهها و مواد فرهنگي بهدست آمده را از محوطه بررسي كنند. كابلي به سه هدف عمدهي بررسيهاي قمرود اشاره كرد: شناخت لايههاي موجود در تپه، شناخت وضعيت معماري محوطه، شناخت بافت روستايي آن، مهمترين اهداف كاوش محوطه بوده است. خوشبختانه اين محوطه، تا حدودي دستنخورده باقيمانده بود و معماري بسيار منسجمي در شش لايهي كاوش شدهي آن، بهدست آمد. همچنين باوجود آنكه براي دستيابي به لايههاي پايينتر بايد لايههاي بالاتر را از ميان برد؛ ولي اكنون لايههاي سه، چهار و پنج محوطه وجود دارد. انتهاي پيام