با تخليه‌ي بازارچه‌ي پارك لاله و اتصال موزه‌ي هنرهاي معاصر تهران به موزه‌ي فرش، مركز ملي نمايشگاه‌هاي هنري ايران در آينده راه‌اندازي مي‌شود. رييس مركز هنرهاي تجسمي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش هنرهاي تجسمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، توضيح داد كه براي احياي فضاي مجاور موزه‌ي هنرهاي معاصر نامه‌اي را آماده كرده است؛ تا از طريق معاونت امور هنري و دفتر حقوقي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، به بازپس‌گيري فضا اقدام شود. عبدالمجيد حسيني راد گفت كه اين فضا در سال 66 با توجه به شرايط خاص آن سال‌ها - جنگ، بي‌كاري و مشكلاتي از اين دست - براي فعاليت‌هاي خوداشتغالي بهره گرفته شده و قراردادي هم ميان وزارت كار و صندوق حمايت از فرصت‌هاي شغلي، با معاونت امور هنري وزارت ارشاد براي مدت يك‌سال بسته شده تا در اين محل فعاليت خوداشتغالي صورت بگيرد؛ پس از آن، قرارداد براي چند سال، تمديد و نتيجه اين شده كه اين افراد تا امروز ماندگار شده‌اند. او اضافه كرد: از آن پس تا سال 82 هرچه مسوولان مربوطه وزارت ارشاد سعي مي‌كنند مساله را جمع كنند، نمي‌شود و به اين نتيجه مي‌رسند كه با پي‌گيري حقوقي، مساله را به نتيجه برسانند؛ اما بار ديگر موضوع مسكوت مانده؛ تا اين‌كه مركز هنرهاي تجسمي بار ديگر پي‌گير يافتن شرايط مناسب است. به‌گمان حسيني راد، واقعيت اين است كه وقتي كسي 15-10 سال در جايي مي‌ماند، مالكيت احساس مي‌كند و اين افراد هم زندگي و خانواده‌شان را بر اين پايه تشكيل داده‌اند. بنابراين چنان‌چه بتوان مكان مشابهي در هر نقطه‌اي از شهر تهران كه مناسب هم باشد تعريف كرد، يا كمك‌هايي بشود كه بتوانند تا همين فعاليت را جاي ديگري تامين كنند، احتمالا با همكاري شهرداري تهران، سازمان كار و امور اجتماعي و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، اين مساله را بتوان به‌سرعت حل كرد. به‌گفته او با تخليه‌ي محل يادشده، طرح "مركز ملي نمايشگاه‌هاي هنري ايران" را مي‌توان اجرا كرد. سرپرست موزه‌ي هنرهاي معاصر تهران همچنين عنوان كرد كه مذاكره‌هايي براي طراحي فضا شده‌، اما هنوز اتفاقي نيافتاده است. يحيي فيوزي معماري است كه حسيني راد گفت از سال 82 با وي در اين‌باره صحبت شده است. او در پاسخ به پرسش خبرنگار ايسنا تاكيد كرد كه به‌رغم شنيده‌ها، با طراح موزه‌ي هنرهاي معاصر - كامران طباطبايي ديبا - براي اين كار هيچ‌گونه مذاكره‌اي نشده است، اما در عين كار گفت كه ممكن است فيوزي تصميم گرفته باشد با معماران ديگر در اين زمينه كار كند. وي با تاكيد بر اين‌كه سفارش به معمار بحث تازه‌اي نيست، اظهار كرد كه تنها در حال پي‌گير كاري هستند كه از گذشته و در دوره مديريت عليرضا سميع‌آذر در سال 82 آغاز شده است. حسيني راد گفت كه از كار فيوزي شناخت زيادي ندارد؛ اما معتقد است كه افراد مهم نيستند و همين كه ايده‌ي اول، روشن و محل تخليه شود، درباره‌ي معمار كار تصميم گرفته مي‌شود. او يادآوري كرد: كاري كه از سال 72 به بعد دنبال شده، ممكن است چند سال ديگر هم طول بكشد. وي در پايان تصريح كرد: مشكل اصلي كار تاكنون اين بوده كه صرفا خواسته مي‌شده محل را تخليه كنند. اين خواست به‌تنهايي تنش‌زاست؛ اما اگر ابعاد مساله به شكل همه‌جانبه‌اي در نظر گرفته شود، بايد قبول كردف چنان‌چه قرار شود جمع‌آوري افراد ساكن صورت گيرد، بدون آن‌كه به آينده‌شان توجهي شود، كار غيرانساني خواهد بود. اما در هر حال اين فضا در اختيار ما نيست؛ اگرچه سند آن به‌نام ماست؛ بنابراين جلو ضرر را هر وقت بگيريم منفعت است. انتهاي پيام