كشور بروندي به مساحت 27 هزار و 816 كيلومتر مربع در مركز آفريقا و شرق جمهوري دموكراتيك كنگو واقع شده است. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) آب و هواي اين كشور استوايي است. ميانگين دماي سالانه با توجه به ارتفاعات از 23 درجه تا 17 درجه سانتي گراد متغير است اما عموما دماي هوا متعادل است. از طرفي ميانگين بارش سالانه در اين كشور حدود 150 سانتي متر است. فصل‌هاي مرطوب سال از فوريه تا مه و از ماه سپتامبر تا نوامبر و فصل‌هاي خشك سال از ماه ژوئن تا اوت و نيز از دسامبر تا ژانويه است. مهمترين خطرات طبيعي در اين كشور عبارت از وقوع سيلاب‌ها، خشكسالي و ريزش كوه است. محيط زيست اين كشور نيز با مشكلاتي از قبيل فرساش خاك در نتيجه چراي بيش از حد و افزايش تبديل زمين‌هاي كشاورزي به زمين‌هاي كم محصول، تخريب جنگل‌ها و برجاي ماندن جنگل‌هاي بسيار اندك به دليل قطع كنترل نشده درخت‌ها براي مصارف سوختي، فقدان زيستگاه و تهديد جمعيت حيات وحش، مواجه است. منابع طبيعي كشور بروندي شامل نيكل، اورانيوم، اكسيد‌هاي زميني نادر، كبالت، مس، تورب، پلاتين، واناديم، زمين‌هاي زراعي، آب، نيوبيوم، تانتال، طلا، قطع، تنگستن، سنگ آهك و خاك چيني است. صادرات اصلي اين كشور قهوه، چاي، شكر، كتان و پوست حيوانات است. جمعيت بروندي طبق آخرين آمار سازمان ملل در سال 2005، برابر با 7/3 ميليون نفر است. پايتخت اين كشور بوجومبورا نام دارد. شهرهاي مهم آن شامل گيته‌گا، مويينگا، نگزي و كايانزا است. هم‌چنين زبان‌هاي اصلي بوروندي شامل روندي و فرانسوي سواحلي است. واحد پول بوروندي فرانك بروندي است. مذهب اصلي مردم اين كشور نيز مسيحيت و مذاهب بومي است. نژاد اين مردم قبايل هوتو، توتسي و توا است. بروندي از زمان استقلالش در سال 1961 با تنش‌هاي بين اقليت با نفوذ توتسي و اكثريت قبايل هوتو دست به گريبان بوده و صحنه يك از مهمترين درگيري‌هاي بغرنج آفريقايي بوده است. اين كشور هم اكنون از مزاياي يك پروسه صلح بهره‌مند است و تنها يك گروه شورشي در فضاي بيرون شهري در اطراف پايتخت فعال باقي مانده است. در سال 1993، بروندي از زمان نخستين انتخابات دموكراتيك كه مردم بروندي ملشيور نداداي، اولين رهبر هوتويي اين كشور و پارلماني را با سلطه جبهه هوتو براي حزب دموكراسي در بروندي برگزيدند، ظاهرا وارد عصر جديدي شد. اما ظرف چند ماه نداداي ترور شد و پس از آن اين كشور سالها صحنه درگيري 2 قبيله هوتو - توتسي بود كه طي آن در حدود 300 هزار تن كه اكثريت آنها غير نظامي بودن، كشته شدند. در اوايل سال 1994، پارلمان يك هوتويي ديگر را با نام "سيپرين نتارياميرا" به عنوان رييس جمهور اين كشور انتخاب كرد. اما وي نيز در ماه آوريل به همراه رييس جمهور كشور همسايه‌اش روآندا، در حادثه سقوط هواپيماي حامل آنها در كيگالي، كشته شد. در اكتبر سال 1994 فرد ديگري از قبيله توهو با نام سيلوستر نتيبان تون گانيا به رياست جمهوري منصوب شد. اما ظرف چند ماه، اتحاديه‌ي اصلي توتسي براي حزب پيشرفت ملي، از دولت و پارلمان كناره گرفت و موج جديدي از درگيري‌هاي نژادي آغاز شد. در پي گفتگوي بلندمدت و ميانجيگري‌هاي آفريقاي جنوبي، يك دولت مشترك در سال 2001 تشكيل شد و اكثريت گروه‌هاي شورشي با آتش بس توافق كردند. 4 سال بعد مردم بوروندي در اولين انتخابات پارلماني از زمان آغاز جنگ داخلي، راي دادند. طبق نتايج اين راي‌گيري، گروه اصلي شورشيان هوتو فاتح انتخابات شدند و رهبر خود پيير نكورونزيزا را بعنوان رييس جمهور معرفي كردند. در عين حال دولت و سازمان ملل پروسه‌ي بلندمدتي را براي خلع سلاح كردن هزاران سرباز و شورشي سابق و نيز تشكيل يك ارتش ملي جديد آغاز كردند. نكورونزيزا، تنها كانديداي راي گيري اوت سال 2005 در مجمع ملي و سنا پس از پيروزي حزبش با عنوان نيروي دفاع از دموكراسي در انتخابات پارلماني ماه ژوئن بود. اين راي‌گيري يكي از گام‌هاي نهايي در روند صلح و با هدف پايان دادن به سال‌ها مبارزه بين شورشيان هوتو و ارتش تحت كنترل توتسي بود. انتهاي پيام