انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه رازي در بيانيه‌اي ضمن بزرگداشت روز دانشجو، انفعال و بي تفاوتي دانشجويان نسبت به امور جاري كشور را خيانت به تاريخ و آينده‌ي كشور دانسته است. در اين بيانيه كه نسخه‌اي از آن به ايسنا ارسال شده با اشاره به لزوم استمرار راه و پاسداشت حرمت خون و آرمان شهداي دانشجو آمده است:‌ « 16 آذر همواره يادآور حماسه‌ي ملتي است كه در برابر استبداد داخلي و استعمار خارجي سه تن از فرزندان نخبه‌ي خود را تقديم پيشگاه آزادي و عدالت كرد، از اين رو جنبش دانشجويي در تمامي سال‌هاي پس از اين رخداد، با بزرگداشت اين حادثه‌ي عظيم مي‌كوشد تا همچنان خود را در مسير آرمان‌هاي شهداي روز 16 آذر سال 1332 حفظ كند و آنچه امروز جنبش دانشجويي خوانده مي‌شود، درختي است كه ريشه در تاريخ اين سرزمين داشته و با قطرات خون ارزشمند قندچي، شريعت رضوي و بزرگ‌نيا آبياري شده است». نويسندگان اين بيانيه در ادامه‌ي آن با بيان دشوار شدن رسالت جنش دانشجويي در مقطع كنوني آورده‌اند: «آنچه پس از انتخابات تير 84 و پيروزي اصولگرايان و به تبع آن يكپارچگي ساخت قدرت در كشور حادث شده از لحاظ داخلي و بين المللي كشور را در وضعيت حساس و پرخطري قرار داده است كه از يك سو در داخل با قرار گرفتن اصولگرايان بر مسند قوه‌ي اجرايي، شاهد مشكلاتي از قبيل عزل و نصب‌هاي سليقه‌يي، جناحي و در برخي موارد مبتني بر روابط خانوادگي هستيم و از سوي ديگر بنا بر لجاجت‌هاي شخصي وزارتخانه‌ي حساسي چون وزارت نفت كه پيش‌تر قرار بود درآمد حاصل از آن، سفره‌ها را رنگين سازد، تاكنون از عدم حضور وزير بر مسند وزارت رنج مي‌برد». اين بيانيه مي‌افزايد: «دولت در تغيير و جايگزيني بسياري از وزيران چنان راه سليقه پيموده كه فرياد از اصولگرايان نيز برخاسته است، كه نمونه‌ي اخير آن انتصاب رياست دانشگاه تهران است كه نه بر مبناي انتخاب هيات علمي دانشگاه، بلكه صرفا بنا بر تشخيص وزير علوم صورت گرفت، اين در حاليست كه به دليل فضاي فرهنگي ايجاد شده توسط دولت جديد كه بازگشت به وضعيتي به مراتب بدتر از شرايط پيشين از دوم خرداد 76 است، دانشگاه‌ها رفته رفته از مهره‌هاي علمي و ارزشمند تهي شده و اساتيد آن مجبور به ترك خاك وطن مي‌شوند و به جاي آنان ديگراني حتي بدون مدرك دانشگاهي به رياست دانشگاه‌ها مي‌رسند». در ادامه‌ي اين بيانيه ابراز عقيده شده است: «‌همزمان با دولتي شدن عرصه‌ي فرهنگ سياسي به بهانه‌ي ارزشي شدن، عرصه بر هنرمندان، انديشمندان و متفكرين مستقل كه مناسبتي با حاكميت ندارند، تنگ‌تر مي‌شود». انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه رازي كرمانشاه در ادامه با بيان اين كه انقلابي بودن به معناي منزوي بودن در عرصه‌ي جهاني نيست مي‌افزايد: « برداشت‌هاي تند، افراطي و سليقه‌يي از آرمان‌هاي انقلابي كه البته اصالت آن مورد تاييد همه‌ي ماست، رفته رفته به كمرنگ شدن ارتباطات بين‌المللي ايران مي‌انجامد و تلاش‌هاي دولت اصلاحات در جهت ايجاد رابطه و گفت‌وگو با كشورهاي جهان و به ويژه كشورهاي پيشرفته مضمحل مي‌شود.». در بند ديگري از اين بيانيه در خواست آزادي فعالان سياسي و روزنامه نگاران بيان و اين خواسته‌ي مبتني بر رافت و رحمت اسلامي ‌دانسته شده است. نويسندگان اين بيانيه خواستار اجرايي شدن دستور رييس قوه‌ي قضاييه در مورد آزادي كليه‌ي دانشجويان زنداني شده و تصريح كرده‌اند: «با وجود تاكيد صريح رياست قوه‌ي قضاييه مبني بر آزادي 20 دانشجوي زنداني، هنوز جنبه‌ي اجرايي پيدا نكرده است». اين بيانيه مي‌افزايد: «در شرايط حساس و تاريخي كنوني كه فضاي سياسي كشور يكدست شده، جنبش دانشجويي در وضعيت ويژه‌اي به سر مي‌برد؛ از يك سو با توجه به محدوديت‌هاي موجود در مسير فعاليت‌هاي سياسي رويكرد جنبش بايد به سوي مسائل صنفي و اجتماعي دانشگاه باشد كه بيش‌تر به دليل سياسي شدن فضاي دانشگاه‌ها كمتر بدانها پرداخته شده بود و اكنون بهترين فرصت براي باز طرح آن به نظر مي‌آيد و از سوي ديگر نبايد فراموش كرد كه شرايط فعلي كشور و قواي يكدست، نقد سياسي جنبش مستقلي چون جنبش دانشجويي را در جهت ارزيابي اقدامات خود نيازمند است و جنبش دانشجويي نبايد به دليل بالارفتن هزينه‌ي اظهار نظر سياسي، رسالت تاريخي، اجتماعي خود را از خاطر ببرد». در پايان اين بيانيه با اشاره به شرايط فعلي كشور خطاب به دانشجويان آمده: «در شرايط فعلي كه سرزمين ايران به گوناگوني تهديدات مواجه است و يك حركت اشتباه و تاكتيك غلط مي‌تواند لطمات سنگيني به كيان ما وارد سازد، انفعال و بي تفاوتي نسبت به امور جاري كشور خيانت به تاريخ و آينده خواهد بود و پشت كردن دانشگاه به مسائل كشور و پشت كردن به مردم ايران خواهد بود». انتهاي پيام