مراسم روز دانشجو با عنوان «فرياد بر سكوت...» روز دوشنبه از سوي انجمن اسلامي دانشجويان در دانشكده‌ي پزشكي دانشگاه تهران با سخنراني افرادي از جمله محمدعلي ابطحي عضو شوراي مركزي مجمع روحانيون مبارز، سعيد حجاريان عضو شوراي مركزي جبهه مشاركت ايران اسلامي، محسن آرمين سخنگوي سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي و مريم عباسي‌نژاد دبير انجمن اسلامي دانشجويان دانشكده‌ي پزشكي دانشگاه تهران برگزار شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) حجت الاسلام و المسلمين محمدعلي ابطحي طي سخناني در اين مراسم با بيان اين كه نقد قدرت را يكي از بزرگترين افتخارات هر جامعه‌اي مي‌داند مراسم 16 سال گذشته در دانشگاه تهران را يادآور شد و خاطرنشان كرد كه قدرت در زمان خاتمي چنان خود را مورد نقد قرار داده بود كه سال گذشته روز 16 آذر در دانشگاه تهران چنين مراسمي برگزار شد.
وي با گراميداشت ياد يادآفرينان روز 16 آذر گفت: وقتي از دانشجو به عنوان جنبش دانشجويي ياد مي‌كنيم به طرز قابل قبولي جريان دانشجويي با يك نوع جريان اعتراضي پيوند مي‌خورد چون جنبش‌خواهي بدون اعتراض نيست و با توجه به اينكه شرايط كشور خاص است اگر جنبش را يك جريان اعتراضي بدانيم شرايط جامعه و نوع نگاه‌ها متفاوت است و در اين شرايط جرياني موفق است كه بتواند خود را مطابقت دهد.
وي اصلي‌ترين بحران آينده‌ي سياسي اجتماعي و فرهنگي را آنچه عوامزدگي در مديريت مي‌خواند، دانست و افزود: نكته‌اي كه فضاي جديد ايجاد كرده نفوذ عوامزدگي در مجموعه‌ي مديريتي است كه فضاي جامعه از اين نفوذ تاثير مي‌پذيرد و اين فضا وقتي اتفاق مي‌افتد، مديريت بر اساس چارچوب‌هاي غيرعقلاني كار مي‌كند، اين مي‌تواند پيامد‌هاي بسيار دشواري داشته باشد و جمع كردن اين فضا توسط مديران ممكن نخواهد بود چرا كه وقتي انديشه‌ي عوامگرايي به جامعه عرضه مي‌شود ديگر مديران نمي‌توانند ترمزي براي آن ايجاد كنند.
وي تاكيد كرد: وقتي فضايي فراهم شود كه فردي در هاله‌اي از نور مشاهده شود؛ با اين تفكرات جامعه چگونه مي‌تواند براساس مباني عقلاني اداره شود؟ من نقد را به يك فرد منتقل نمي‌كنم، وقتي در مركز تصميم گيري چنين موضوعي مطرح مي‌شود شعاع بسياري دارد.
ابطحي با انتقاد از برخي از اظهارات درباره‌ي مساله‌ي ظهور تصريح كرد: اين قبل از هر چيز نگراني دينداران را برمي‌انگيزد و وقتي جريانات عوامانه خود را مطرح مي‌كنند اولين قرباني دين و سپس كشور و مردم خواهند بود و استفاده از احساسات مذهبي براي ريز نگاه كردن به مسائل اعتقادي هميشه ابزاري قابل استفاده‌ي حكومت‌ها بوده اما نكته اينجاست كه هيچ وقت شروع كنندگان نتوانسته‌اند پايان دهندگان باشند.
اين عضو شوراي مركزي مجمع روحانيون مبارز همچنين اظهار داشت: نقد قدرت را يكي از بزرگترين افتخارات هر جامعه‌اي مي‌دانم و اينكه قدرت در زمان آقاي خاتمي چنان خود را مورد نقد قرار داده بود كه در سال گذشته روز 16 آذر در دانشگاه تهران چنين مراسمي برگزار شد. لذا در اين شرايط آنچه كه براي جريانات دانشجويي و به طور كلي كساني كه تاثيرگذار هستند توقع مي‌رود اين است كه اگر نقد نكنند و نقدشان منجر به اصلاح و تاثيرگذاري آن نشود منجر به اعتراض مي‌شود كه اين روند طبيعي يك دانشجو است.
ابطحي همچنين گفت: ما در تصويرگري يك نماي باز داريم و يك نماي بسته‌اي كه مورد به مورد را مشخص مي‌كند و من معتقدم در مورد اصلاحات مي‌توانيم به نماي بسته بيشتر توجه كنيم، در حين اينكه نگاهي هم به نماي باز داشته باشيم و نكته اينكه در وراي خود‌زني‌هاي سياسي مي‌توان صداي قهقهه‌ي مخالفان را بشنويم و به جاي خود‌زني از آزادي و دموكراسي‌خواهي دفاع كرده و همواره آن را از بزرگترين افتخارات بدانيم و در عين حالي كه از ديگران نقد مي‌كنيم به نقد از خود نيز بپردازيم و شجاعانه و با سينه‌ي سپر در اين جامعه از جريان آزادي‌خواهي و دموكراسي دفاع كنيم و اين سربلندي را در ارتباط با روند جامعه داشته باشيم.
وي افزود: در شرايط فعلي كه شرايط بسياري دشواري براي اهل انديشه و فكر است نياز داريم از امكانات مختلف بهره‌گيري كنيم و من امكانات ارتباطي را بسياري توصيه مي‌كنم، چراكه در دنيا اين امكانات بسياري سهل الوصول‌تر است تا نهايتا جامعه‌ي ما با اعتقادي كه به جريانات تاثيرگذار دارند حركت كنند و اگر اين جريانات نااميد شوند مخالفان حركت اصلاحي نقشي جدي را ايفا خواهند كرد.
ابطحي در پايان ياد كساني را كه در دوره‌ي اصلاحات فعاليت كردند گرامي داشت و گفت: براي كساني كه هنوز گرفتار هستند آرزوي رفع گرفتاري مي‌كنم و به طور مشخص براي باطبي و همچنين از حوادث تلخ كوي دانشگاه تهران كه بسيار سنگين بود ياد مي‌كنم و براي كساني كه در آن حوادث و حوادث مشابه آسيب ديدند آرزوي سلامتي مي‌كنم. همچنين از دوست خوبم آقاي گنجي كه همچنان بار دوران اصلاحات را به دوش مي‌كشد و راه سختي را طي مي‌كند و براي شهيد زنده دكتر سعيد حجاريان آرزوي شفاي عاجل را دارم.
به گزارش خبرنگار سياسي ايسنا، «سعيد حجاريان» نيز طي سخناني در اين مراسم با تاكيد بر ضرورت اتحاد در جنبش دانشجويي و نيز اتحاد در بين اصلاح‌طلبان، گفت: شعار «دموكراسي در داخل، صلح در بيرون» شايد بتواند نقطه‌ي پيوندي براي طيف وسيعي از نيروها باشد.
وي با اشاره به قدمت انجمن اسلامي دانشجويان دانشكده‌ي پزشكي اظهار داشت: شما دانشجويان در زمره‌ي نخبگان كشور هستيد و اميدواريم كه 16 آذر پايدار بماند.
سپس متن سخنراني وي توسط يكي از اعضاي انجمن اسلامي دانشجويان دانشكده‌ي پزشكي قرائت شد. حجاريان اينگونه شروع كرد: «اتحاد، مبارزه، پيروزي»، شعار روز 16 آذر هميشه همين بود. هر سال به مناسبت 16 آذر مراسمي از سوي دانشگاهيان برگزار مي‌شود و ياد 3 جوان پاكي كه توسط مزدوران شاه در پاييز غم‌انگيز درست بعد از كودتاي 28 مرداد 1332 در راهروهاي دانشكده‌ي فني به گلوله بسته و به خاك و خون كشيده شدند پاس داشته مي‌شود. و اين زخم و اين جراحت هنوز التيام نيافته است و مانند ساير روزهاي تاريخي چون 17 شهريور، 15 خرداد و 22 بهمن در سينه‌ي تاريخ ثبت خواهد شد.
حجاريان افزود: امسال باز اين زخم كهنه را خونابه باز شد و 16 آذر با وقايع ديگري قرين گشت كه هيجاني در ميان دانشجويان پديد آورد كه خود بهتر از من به رموز آن واقفيد. من سعي مي‌كنم به يك نكته‌ي بنيادي از آن رموز اشاره كنم. براي روشن شدن مطلبم يك خاطره‌ي تاريخي را لازم مي‌دانم ذكر كنم. اولين 16 آذر بعد از انقلاب بود كه دو تشكيلات سابقه‌دار اما نه چندان مهم كشور بر سر اينكه 3 شهيد 16 آذر ارتباط تشكيلاتي با كدام‌يك داشته‌اند به جدال برخاستند. يكي از آنها ادعا مي‌كرد «شريعت رضوي» و «بزرگ‌نيا» پرسشنامه (آنكت) حزبي آنها را پر كرده است و عملا سمپات آن حزب بوده است و فقط «قندچي» متعلق به جريان ديگر است. تشكيلات دوم برعكس ادعا مي‌كرد كه «شريعت رضوي» و «قندچي» متعلق به جبهه‌ي آنهاست و فقط «بزرگ‌نيا» متعلق به آنها نيست. 16 آذر بود كه اين دعوا در جريان بود. من گويا در دانشگاه بودم كه عكس آن 3 بزرگوار را مي‌ديدم كه به اين مشاجرات و مناقشات پوزخند مي‌زنند؛ چرا كه آنها قهرمان‌هاي ملي بودند و به مدار و مستوايي از جانفشاني و فداكاري كشيده شده بودند كه در قالب اين جريان و آن جريان نمي‌گنجيدند. به‌ويژه آن‌كه آنها در زمانه‌اي خونشان به هم آميخت كه درست بعد از كودتاي 28 مرداد ناي جغدي هم نمي‌آمد به گوش. آنها توانسته بودند سكوت آن شب ظلماني را با سنگ‌پراني به اتومبيل معاون رييس‌جمهور آمريكا بشكنند و در اليگارشي نظامي و دولت پادگاني و پليسي برخاسته از كودتا اولين رخنه‌ها را بيندازند. لذا براي آنها فرقي نمي‌كرد كه عضو كدام گروه و دسته باشند. هويت ملي در خطر بود و لذا انسان‌هايي بايد در اين راه قدم مي‌گذاشتند كه از همه چيز خود گذشته باشند. به همين خاطر بود كه از آن پس دانشجويان مستقل از هويت‌هاي سازماني خود يكصدا در 16 آذر شعار «اتحاد، مبارزه، پيروزي» را سر مي‌دادند و در اين ميان كسي از ايدئولوژي كسي سوال نمي‌كرد. اين اتحاد به قدري قوي بود كه بعد از انقلاب هم كه يك جريان دولتي سعي كرد با توسل به مقولاتي چون جنگ و شهادت روز دانشجو را تغيير دهد با ناكامي روبه‌رو شد و الان ديگر سر و صدايي از آنها باقي نمانده است.
حجاريان ادامه داد: غرض از اين مقدمه‌ي تاريخي اين بود كه شايد 16 آذر نهيبي باشد براي پراكندگي جنبش دانشجويي كنوني ما. در شرايطي فعلي با دولتي كه سر كار آمده است چه توجيهي براي اين همه شقاق و پراكندگي ميان جنبش دانشجويي به طور خاص و ميان گروه‌هاي طرفدار اصلاحات به طور عام وجود دارد؟ آيا مثلا در فرانسه هنگامي كه «لوپن» كه يك دست‌راستي و ناسيوناليست افراطي بود در مظان پيروزي قرار گرفت همه‌ي گروه‌ها به سمت اتحاد پيش نرفتند؟ آيا اين كار در زمان «گايدار» در اتريش اتفاق نيفتاد؟ همه‌ي اينها به خاطر اين بود كه اروپاييان تجربه‌ي تلخي از پراكندگي احزاب در زمان جمهوري «وايمار» و برآمدن از ناسيونال سوسياليسم آلمان در خاطر خود داشتند، چون نازي‌ها گام به گام جلو آمده و يكي يكي رقبا را از ميان به در كردند بعد هم كه به قدرت رسيدند به بهانه‌ي كمبود فضاي حياتي به كشورگشايي پرداختند و جهاني را پرفتنه كردند.
لذا شعار «دموكراسي در داخل، صلح در بيرون» شايد بتواند نقطه‌ي پيوندي براي طيف وسيعي از نيروها باشد كه نمي‌خواهند به اين فرجام دچار شوند. شايد بعد از 52 سال كه خون آن 3 آذر اهورايي به هم آميخت تا يك تنه در مقابل اليگارشي نظامي شاه بايستند مي‌خواستند كه به ما پيام بدهند كه راه درست راه «اتحاد، مبارزه و پيروزي» است.
به گزارش ايسنا همچنين محسن آرمين سخنگوي سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي ضمن گراميداشت روز دانشجو در اين مراسم گفت: 16 آذر روز نقش‌آفريني دانشجويان اين مرز و بوم در عرصه مبارزات سياسي، اجتماعي و نماد حضور فعال و نقش‌آفرين دانشگاه و دانشجو در عرصه سياسي اجتماعي بيش از پنج دهه اخير است.
وي گفت: امروز سالگرد 16 آذر را در شرايطي گرامي مي‌داريم كه جريان مبارزات سياسي - اجتماعي ملت ايران يكي از حساس‌ترين و بحث انگيز‌ترين شرايط خود را طي مي‌كند. دوره‌اي كه پس از دوران قهر و اعتراض و انتقاد از عدم تحقق خواسته‌ها و مطالبات شرايط خاصي را پديد آورده است و اكنون با آرامشي كه پس از فرو نشستن اين دوره‌ها شاهد هستيم محيط و شرايط خاصي را مشاهده مي‌كنيم.
وي افزود: براي اينكه درك كنيم چه بايد كرد، بايد به "چه نبايد كرد"ها هم توجه كنيم. اندكي بايد بينديشيم كه چه نبايد كرد. امسال سالگرد يكصدمين سال پيروزي نهضت مشروطه است. صد سال مبارزه براي تحقق مطالبات ملت ايران كه دوره‌هاي پر فراز و نشيبي را در خود جاي داده است اما پس از گذشت صد سال عليرغم تمام اين افتخارات و دستآورد‌هاي عظيم هنوز احساس مي‌كنيم مطالبات بحق ملت ايران استيفا نشده است. بايد اندكي جامع‌تر و همه‌جانبه‌تر و فراگير‌تر بينديشيم.
آرمين با بيان اينكه نبايد اشكالات را صرفا به دوران خودمان منحصر كنيم، ادامه داد: دوره‌اي كه در آن به سر مي‌بريم دوره مهمي است، از آن جهت كه فتنه‌انگيزتر و بلا خيزتر از هر دوره‌اي است. بعد از فراز افتخارآميز جنبش اصلاحي، احساس فرودي از اذهان به وجود آمده كه آزاردهنده است. در چنين شرايطي عقده‌هاي فروخفته، عصبانيت‌ها و يا حتي رشد عقلانيت فردي و حس عافيت‌طلبي زمينه رشد پيدا مي‌كند و زمينه براي رشد دو گرايش متعارض سكوت و انفعال و انتخاب‌هاي راديكال ايجاد مي‌شود. امروز بيش از هر چيز به ارزيابي صحيح و تحليل واقع‌بينانه نياز‌منديم.
آرمين با بيان اينكه جنبش مشروطه دستاوردهاي ارزشمندي براي ايران داشت، گفت: تحولي كه در عرصه انديشه ديني و تفكر روشنفكري در اين دوره به وجود آمد آن را به تنها دروه تعيين‌كننده و سرنوشت‌ساز در كشور ما تبديل كرده است.
وي با بيان اينكه سه عامل ضعف نهادهاي مدني، قدرت مطلقه و استعمار مهمترين و اصلي‌ترين عناصر نقش‌آفرين در تاريخ مبارزات يكصد ساله ما بوده‌اند، اين سه عامل را مهمترين عواملي خواند كه مانع از تحقق مطالبات مردم بوده‌اند.
سخنگوي سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي افزود: با پيروزي انقلاب اسلامي، حلقه استعمار خارجي و قدرت مطلقه از بين رفت اما به دلايل متعدد، حلقه ضعف نهادهاي مدني مرتفع نشده‌اند و ما نتوانستيم در اين دوران، نهادهاي مدني قدرتمندي داشته باشيم.»
وي با اشاره پخش كليپ سخنراني رهبر كبير انقلاب اسلامي در ابتداي مراسم، گفت: «رهبر كبير انقلاب نقل به مضمون فرمود مردم ما اگر راي دادند و سلطاني را تعيين كردند از اين جهت كه حاكم بر سرنوشت خود هستند، محق هستند اما آنها نمي‌توانند نظامي را مسلط كنند كه حكومت موروثي شود، چون تصميم‌گيري آنها در مورد نسل بعد خواهد بود آنها به چه مجوزي مي‌خواهند براي امروز ما تصميم‌گيري كنند.»
آرمين ادامه داد: «اين مهمترين و درخشان‌ترين استدلال رهبر انقلاب بود كه نشان مي‌دهد حاكميت اراده مردم بر سرنوشت خود در انديشه امام جايگاه مهمي داشته است. اما به دلايلي حلقه ضعف نهادهاي مدني از بين نرفته و ما نتوانستيم در اين دوران نهادهاي مدني قدرتمندي داشته باشيم و دموكراسي را در جامعه خودمان نهادينه كنيم.»
عضو شوراي مركزي سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي ايران افزود: «ضعف نهادهاي مدني موجب بازتوليد قدرت مطلقه مي‌شود و نگراني اينجاست كه اگر آن قدرت مطلقه بازتوليد شود و به نهايت خود برسد، حلقه استعمار خارجي هم در اين كشور بازتوليد مي‌شود و مجدداً شاهد همان وضعيتي خواهيم بود كه قبل از پيروزي انقلاب شاهد بوديم.
وي جنبش اصلاحي را حركتي براي از بين بردن حلقه سوم دانست و گفت: دموكراتيزه كردن ساختار قدرت كه به تدريج با بازسازي به قدرت مستبد به سمت تسلط مي‌رفت و همچنين گسترش نهادهاي مدني از اهداف جنبش اصلاحات بود. در عرصه نهادهاي مدني و تشكل‌هاي اجتماعي در اين دروه كارهاي خوبي انجام شده است. شايد از نظر رشد نهادهاي مدني دوره هشت ساله خاتمي يكي از دوره‌هاي موفق براي نهادهاي مدني بود.
آرمين ادامه داد: در عرصه سياسي هم تلاش گسترده‌اي براي دموكراتيزه كردن ساختار قدرت صورت گرفت اما اين فعاليت در عرصه سياسي بايد بر پشتوانه‌اي از نهادهاي مدني قدرتمند متكي مي‌شد. مبارزه در سطح قدرت براي دموكراتيزه كردن ساختار آن به زمان بيشتري نيازمند بود تا نهادهاي مدني ضعيف كه به سمت گسترش و تقويت پيش مي‌رفتند قدرت بيشتري پيدا كنند. متاسفانه اين اتفاق نيافتاد و ما هم در بخش نهادهاي مدني و هم در سطح اصلاح‌طلبان درون قدرت و هم در بخش دانشجويي ضعف‌هايي داشتيم.
اين فعال سياسي اظهار داشت: ضعف نهادهاي مدني و فقدان يك فرهنگ اجتماعي قدرتمند باعث شد مبارزات سياسي - اجتماعي ما در طول صد سال، موجي ناگهاني و توفنده و در عين حال نامستمر و گذرا باشد.
آرمين گفت: در بخشي از دوره اصلاحات ايده تقويت نهادهاي مدني و بدنه اجتماعي مطرح شد اما در سطح شعار باقي مانده يعني راهكار‌ها و راهبرد‌هايي ارائه شد كه مضمون آن اين بود كه از مبارزه در سطح قدرت و مبارزه سياسي بايد نااميد شد و به تقويت نيرو‌هاي مدني پرداخت.
عضو شوراي مركزي سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي با بيان اين اعتقاد كه شعار عدالت بدون تحقق دموكراتيزه كردن نهادهاي قدرت امكان‌پذير نيست، گفت: در بعضي از مقاطع بخصوص در مقطع اخير جنبش اصلاحي ديديم كه عدالتخواهي آن هم به صورت بسيار رمانتيك و آرمان‌گرايانه‌اش توسط بخشهايي از جامعه مطرح مي‌شود. يعني آنچه كه نشريات و ارگانهاي اقتدارگرا آن را ترويج مي‌كردند از سوي بخشهايي از ما متاسفانه مطرح شد.
وي ادامه داد: برخي مدعي آغازگري و رهبري جنبشي هستند كه شعارش عدالتخواهي است. اين جزئي‌نگري‌ها و محدودانديشي‌ها هم مزيد بر علت شد.
آرمين افزود: اگر كسي گفت اصلاحات مرد، همه برايش كف زديم اما جمله او بخش ديگري هم داشت و آن اين بود كه زنده باد اصلاحات جديد. ما عادت داريم هميشه در مرگ گذشته خود دست افشاني كنيم و براي بخش اول اين شعار كف زديم و پايكوبي كرديم، فكر كرديم كار خوبي مي‌كنيم.
وي با بيان اينكه بايد واقعيت را ببينيم، صادقانه با هم سخن بگوييم، صعفهاي خود را بيان كنيم و بدانيم كه نقد گذشته به معناي نفي گذشته نيست، تصريح كرد: بدانيم كه نبايد افتخارات گذشته خود و دستاوردهاي عظيم و افتخارات بزرگي كه در طول هشت سال گذشته رقم زديم ناديده بگيريم. خاتمي در اين تاريخ و اين فرهنگ نقاط سفيد درخشاني باقي گذاشت و آيندگان به ارزش آنها بيش از ما پي خواهند بود.
آرميـن با اشاره به شعار زنده باد مخالف من كه در دولت خاتمي مطرح شد، گفت: اينكه در دوره هشت ساله اصلاحات مخالفان خاتمي آزاد‌ترين مخالفان در تاريخ سياسي ايران بودند را نبايد ناديده بگيريم. در دوره اصلاحات حتي يك مخالف بازداشت و از حقوق اجتماعي محروم نشد، بلكه اين موافقان اصلاحات بودند كه بيش از همه هزينه دادند. بايد ببينيم امروز دعوا در انتخاب وزرا بر سر چيست؟ حساس‌ترين و پرآمدترين وزارتخانه، وزارت نفت است، دعوا بر سر وزارت فرهنگ و ارشاد و تعاون نيست. دعوا بر سر دلار‌هاي نفت است.
وي با تاكيد بر اينكه نبايد دستاوردهاي دوران اصلاحات را از دست بدهيم، گفت: كمتر از يك سال از دوره پايان دوره اصلاحات نگذشته است ببينيد در سطح انديشه عوام‌زده‌تر، سخيف‌تر و بي‌مايه‌تر از آنچه امروز در سطح انديشه ديني شاهد هستيم وجود دارد؟
سخنگوي سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي گفت: اگر ما طرفدار دموكراسي هستيم و مي‌خواهيم دموكراسي بر ما حاكم باشد شرط اوليه‌اش اين است كه به تكثر معتقد باشيم. ديگري را به دليل تحليل متفاوت از شرايط در مظان اتهام قرار ندهيم.
وي با بيان اينكه انجمن‌هاي اسلامي نبايد از موضع شرمندگي طرفدار دموكراسي باشند، افزود: نبايد از موضع شرمندگي خواهان آزادي حقوق مخالفان و دگرانديشان باشيم. هيچ نيروي سياسي نمي‌تواند بدون هويت فكري و ارزشي مستقل در عرصه سياسي فعال و منشاء اثر باشد. اساسا اهميت دفاع از ديگري و صاحبان افكار مختلف در اين است كه خود صاحب فكر وانديشه و هويت مستقل باشند و در عين حال از حقوق هويت‌هاي ديگر دفاع كنند.
دبير انجمن اسلامي دانشجويان دانشكده‌ي پزشكي دانشگاه تهران با قرائت آيه‌اي از قرآن مجيد گفت: از مومنان كساني هستند كه به پيماني كه با آنها بسته شده وفا كرده‌اند برخي از اينان در سر پيمان خويش جان باختند و برخي ديگر چشم در راهند و پيمان خود را دگرگون نكرده‌اند.
به گزارش ايسنا، «مريم عباسي‌نژاد» در سمينار «فرياد بر سكوت...» كه از سوي اين تشكل دانشجويي برگزار مي‌شد، افزود: پسرم! اگر به دست هيچ ديكتاتوري گرفتار نشوي فقط بخوان، بخوان. آري بايد خواند تا ديد بر ما چه مي‌گذرد و بر ما چه گذشته است. بايد ديد، تا بتوان فهميد چرا ما اين قدر عرصه را به خود تنگ يافتيم و بايد گوش كرد تا بتوان نظر داد و عمل كرد و فرياد زد و اشتباه من و تو اغلب اينجاست كه از فرط نخواندن و نشنيدن و نديدن اغلب نمي‌فهميم در اطرافمان چه مي‌گذرد و اين فاجعه‌اي است كه بر ما تحميل شده است كه به خواست آنان كه خوش دارند تو آرام، بي سر و صدا بنشيني و فقط حفظ كني و فكر نكني، فقط بپذيري و اطاعت كني، در گوشه‌اي نشسته‌اي و فقط كنج را مي‌نگري و يا نه اگر هم در ميدان ايستاده‌اي شايد فقط به ديگران نگاه مي‌كني كه به كدام سمت مي‌روند، تو هم به آن سمت مي‌روي.
وي با بيان تاريخي از وقايع اتفاق افتاده در 16 آذر 1332 در دانشگاه تهران به سخنان خود پايان داد.
همچنين «مجيد رادمنش» عضو شوراي مركزي انجمن اسلامي دانشكده‌ي پزشكي اظهار داشت: دفتر تحكيم وحدت، اتحاديه‌ي انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان است اما به آن نقد زيادي داريم؛ چرا كه از نظر ما از راه خود منحرف شده است. عده‌اي از دفتر تحكيم وحدت وارد بازي‌هاي قدرت شدند و بر سر آن به منازعه پرداختند. عده‌اي مستقيما به حكومت وصل شدند و عده‌اي ديگر به اپوزيسيون خارج از نظام تبديل شدند. گويي كه آنها از وارثان انقلاب نيستند و توجه نكردند كه نمي‌تواند انگ براندازي را به انجمن‌هاي اسلامي چسباند.
وي گفت: بايد بپذيريم كه جامعه‌ي ما علقه‌هاي ديني دارد و توجه نكردن به آنها، ضديت با مردم است و تاريخ اين را ثابت كرده است. موضع‌گيري‌هايي چون تحريم در زمان انتخابات و امثال آن باعث جدايي اين تشكل از توده‌ي مردم و بدنه‌ي جامعه شد.
در اين مراسم كليپ‌هايي از وقايع انقلاب، جنگ تحميلي و حادثه‌ي 18 تير و سرود «يار دبستاني من» پخش شد.
انتهاي پيام