ميزگرد دانشجويي بررسي فضاي سياسي دانشگاه‌ها با حضور «مهدي واحدي» عضو شوراي تبيين مواضع بسيج دانشجويي استان تهران، «علي نيكونسبتي» عضو شوراي مركزي دفتر تحكيم وحدت(طيف علامه) و «سيدحسين علوي» عضو شوراي مركزي جامعه‌ي اسلامي دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتي در ايسنا برگزار شد. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، در ابتداي اين ميزگرد علوي درباره‌ي فضاي فعاليت سياسي در دانشگاه اظهار داشت: تمايل خاصي براي فعاليت سياسي بين دانشجويان وجود ندارد چون دانشجويان از گروه‌هاي سياسي كه نبض فضاي جامعه را بر عهده داشتند صداقت نديدند و اين مربوط به امروز و ديروز نيست. از زمان اتمام جنگ تحميلي، دانشجويان نگاه بدبينانه‌اي به فعاليت سياسي داشتند و از آن زمان فاصله‌اي بين اجتماع و حاكميت به وجود آمده است و روز به روز بيشتر شده و اين باعث شد تا مردم از فعاليت سياسي فاصله بگيرند، دانشجويان نيز قسمتي از همين مردم هستند. البته دوم خرداد نقطه‌ي عطف چنين فضايي در جامعه‌ي ايران بود اما سرخوردگي پس از آن فضا را به زمان پس از جنگ بازگردانيد. نگاه حاكميت پس از دوم خرداد همچنان از بالا به پايين و فعاليت سياسي را نوعي بازي قدرت تلقي مي‌كرد، در پي آن دانشجويان نيز براي فعاليت سياسي رمقي ندارند. واحدي نيز با بيان اينكه «ناگزير از نگاه به عقبه‌ي حركت‌هاي دانشجويي هستيم» گفت: پيروزي انقلاب حتي در جريان‌هاي سياسي طرد شده نيز نوعي اميدواري ايجاد كرد و حتي كساني كه موافق با تفكر انقلابي نبودند فكر كردند مي‌توانند فعاليت كنند اما با گذر زمان ديدند كه از لحاظ ايدئولوژيك نمي‌توانند سازگار شوند. دانشجويان در مقطع جنگ عراق، در دفاع از كيان انقلاب تلاش خوبي از خود نشان دادند. با شروع دهه‌ي هفتاد مردم مسوولان عرصه‌هاي مختلف كشور را به پاسخ‌گويي وادار كرده بودند. رويكرد دولت سازندگي نيز باعث ورود نيرو‌هاي تكنوكرات به بدنه‌ي حاكميت شده بود و دانشگاه نيز به عنوان بازوي فكري و تربيت كننده از اين مساله فارغ نبود. از ابتداي دهه‌ي هفتاد تا سال 76 چند عامل باعث شد تا فضاي غالب دانشگاهي تكنوكرات متمايل به ليبرال دموكراسي غربي شود چرا كه نظام آموزش عالي ما متناسب با اين فضا بود، در همين زمينه بي توجهي دولت سازندگي به عرصه‌هاي سياسي - اجتماعي باعث رسوخ ريشه‌هاي تفكر ليبرال دموكراسي شد. از سال 76 به بعد فرصت خوبي به وجود آمد كه بتوانيم مطالبات اجتماعي و اقتصادي مردم را با فرهنگ خودي و توليدات بومي به واسطه‌ي ايجاد فضاي تضارب آرا برآورده كنيم اما عده‌اي دوم خرداد را تنها در انحصار خود دانستند و اين ضربه‌ي بسيار بزرگي بود كه كشور از اين نقطه‌ي عطف خورد. وي همچنين گفت: سوء تدبير‌هاي پس از دوم خرداد و پيگيري پروژه‌ي پياده نظام‌سازي دانشجويان براي احزاب و گروه‌هاي سياسي و همچنين نداشتن بينش تاريخي از سوي دانشجويان امكان سوء استفاده از جنبش دانشجويي ايجاد شده را فراهم آورد. البته اراده‌ي غرض مندي هم براي دامن زدن به اين غوغاسالاري بود كه حادثه‌كوي دانشگاه در دامن آن رشد كرد. وي علت روي‌گرداني دانشجويان از فعاليت سياسي را اينطور توصيف كرد: دانشجوين فهميدند كه در اين سال‌ها بازيچه‌ي دست احزاب شده‌اند و ارزشي را كه حاكميت در سخن براي آن‌ها قائل شده بود در عمل قائل نيست، به همين دليل اين سرخوردگي طبيعي است. نيكونسبتي نيز در ادامه اظهار داشت: اكنون با توجه به تغيير نظام سياسي كشور در سطح كلان فضا براي دانشجويان مبهم است. آنها منتظر هستند كه فضا كمي شفاف‌تر شود تا بعد‌ها فعاليت كنند. دانشجويان وقتي مشاهده مي‌كنند كه هزينه‌ي فعاليت سياسي زياد شده است فعاليت كمتري از خود بروز مي‌دهند. نمونه‌ي آن انعكاس اخبار اعتراض دانشجويان در دانشگاه تهران در برخي روزنامه‌ها بود. وقتي در چنين فضايي دانشجويان احساس مي‌كنند كه احتمال برخورد با آنها افزايش پيدا كرده است افت زيادي در فعاليت آنها ديده مي‌شود و عمده‌ي اين افت به دليل فضاي مبهم موجود است. وي در ادامه با انتقاد به كابينه‌ي دولت جديد گفت: با توجه به اين كابينه، دانشجويان احساس مي‌كنند كه هزينه‌ي فعاليت سياسي افزايش يافته و البته اين مختص به زمان حال نيست. در گذشته نيز هرگاه دانشجويان احساس مي‌كردند هزينه‌ي فعاليت سياسي افزايش پيدا كرده است كمتر فعاليت مي‌كردند؛ كه به نظر من اين مساله ضرر بزرگي براي كشور است چرا كه دانشگاه محل آزمون و خطاي دانشجويان است تا بتوانند در آينده مديران لايقي براي كشور باشند. اين عضو شوراي مركزي دفتر تحكيم وحدت (طيف علامه) اظهار كرد: عدم وجود فعاليت سياسي در دانشگاه‌ها باعث نهادينه نشدن جامعه پذيري سياسي و همچنين زير زميني شدن حركت‌هاي دانشجويان مي‌شود. در صورتي كه اگر اجازه‌ي فعاليت قانونمند در قالب تشكل به آنها داده شود، حركات آنها نظام مند و قانونمند مي‌شود. «سيدحسين علوي» عضو شوراي مركزي جامعه‌ي اسلامي دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتي در ادامه‌ي ميزگرد ايسنا، اولين شرط حضور يك تشكل در دانشگاه را شناسنامه‌دار بدون دانست و ابراز عقيده كرد: انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان در بسياري از دانشگاه‌ها از جمله دانشگاه شهيد بهشتي، مجوز قانوني براي فعاليت ندارند، در حالي كه در صورت ثبت بودن آن مي‌توان مطابق شناسنامه از آنها مطالبه كرد. به طور مثال دفتر تحكيم اساسنامه‌ي متقن و مشخصي دارد اما بسياري از اعضا آن را قبول ندارند و آن را در شوراي عالي انقلاب فرهنگي ثبت نكرده‌اند. وي با طرح اين پرسش كه «آيا فعاليت مساوي غوغاسالاري است؟»، گفت: متأسفانه دانشجوها پس از دوم خرداد به واسطه‌ي ورود احزاب به دانشگاه به سمت غوغاسالاري رفتند كه نمود آن 18 تير و نيز پس از حكم آقاجري بود، من اين فعاليت را سياسي نمي‌دانم، كار سياسي امري قدسي است، تمام اديان الهي براي اقامه‌ي قسط و عدل آمدند و اين بدون كار سياسي ممكن نيست. اما اگر اين امر قدسي را به فاز نامشروع ببريم كار سياسي نيست بلكه سياسي كاري است. اگر مبناي فعاليت سياسي در كشور عدالت باشد هيچ‌گونه هزينه‌اي ندارد. «مهدي واحدي» عضو شوراي تبيين مواضع بسيج دانشجويي استان تهران نيز گفت: يكي از خطوط قرمز فعاليت سياسي دانشجو، قانون‌هاي نانوشته و كليت منافع داخلي و خارجي نظام است. ما به عنوان بازوان فكري جامعه بايد نسبت به نوع فكر مردم بر روي منافع داخلي و خارجي كار كنيم. متأسفم از اينكه گوشه‌اي از جنبش دانشجويي كه مدعي است اصلي‌ترين و پرطرفدارترين مجموعه براي جنبش دانشجويي است از بسياري منافع و مصالح ملي غفلت كرده است. همه مي‌دانند كه ما در عرصه‌ي بين‌المللي چه چالشي داريم اما آنها خود را به فراموشي زده‌اند. اين عضو شوراي تبيين مواضع بسيج دانشجويي دانشگاههاي استان تهران افزود: حركت‌هاي دانشجويي الزامات مخالفت نيست، جنبش دانشجويي بايد تبديل به بيداري دانشجويي شود. جنبش كلمه‌اي است كه همراه خود تحرك و شور همراه با اعتراض دارد و به همين دليل زمينه و بستر سوءاستفاده از آن فراهم است، اما بيداري دانشجويي حركت انتقادي و آگاهانه نسبت به زمان و مكان است و زمينه‌ي سوءاستفاده را مي‌گيرد. واحدي با بيان اينكه «ايدئولوژي پذيرفته شده از ديگر خط قرمزهاي ماست» گفت: برخي ايدئولوژي‌ها مطرود حاكميت، نظام و مردم است، اما مي‌بينيم مجموعه‌اي از دانشجويان مأمني براي تربيت كساني شدند كه بعدها تبديل به اپوزيسون‌هاي داخلي و خارجي براي نظام مي‌شوند. اما آيا به بهانه‌ي آزاد بودن بايد هركس را با هر ايدئولوژي در تشكل‌ها پذيرفت؟ حتي اگر مخالف كليت نظام و حاكميت باشد، رعايت نكردن اين خط قرمز ايدئولوژيك باعث مخالف پروري مي‌شود. وي همچنين با تأكيد بر لزوم توجه به مرامنامه و اساسنامه به عنوان خط قرمز هر تشكل گفت: مفتخريم كه مرامنامه‌ي ما در دوم آذر توسط امام(ره) نوشته شده است و تمام سعي خود را مي‌كنيم تا از آن عدول نكنيم. اما بعضا تشكل دانشجويي با مرامنامه‌ي خاصي وجود دارد كه هركس مي‌داند خط و خطوط آن چيست اما وقتي آن را با كاركرد آن تشكل مقايسه مي‌كند هيچ نسبتي ميان آن درنمي‌بيند. اين عدم پايبندي‌ها به اختلافات تشكيلاتي دامن مي‌زند. «علي نيكونسبتي» عضو شوراي مركزي دفتر تحكيم وحدت(طيف علامه) نيز در ادامه‌ي ميزگرد خبرگزاري دانشجويان ايران با تأكيد بر آرمانخواهي جنبش دانشجويي، پيگيري دو آرمان آزادي و عدالت را از وظايف جنبش دانشجويي خواند و افزود: جنبش دانشجويي در رژيم گذشته وظيفه‌ي خود مي‌دانست كه به نقد قوانين ظالمانه بپردازد و همواره چنين مشي‌اي را دنبال خواهد كرد، كوتاه آمدن از اين موضوع خود نوعي دور شدن از اين خط قرمز است. در زمان حال هم اگر دانشجويان قوانيني را ظالمانه ببينند بايد به نقد مدني و به دور از خشونت آنها دست بزند. عضو شوراي مركزي دفتر تحكيم وحدت (طيف علامه) اظهار كرد: اوايل انقلاب شهيد مطهري مي‌گفتند كه كمونيست‌ها هم بايد در دانشگاه كرسي داشته باشند، اكنون از نظر ما نه تنها اين وجود ندارد كه كساني كه مسلمان هستند اما قرائت ديگري از اسلام دارند، اجازه‌ي فعاليت در دانشگاه را ندارند؛ در چنين شرايطي وظيفه‌ي ماست كه به نقد قوانين و روش‌ها بپردازيم. مردم مي‌خواهند كه صداهاي مختلفي بشنوند، بايد قائل به اين باشيم كه مردم بتوانند بين دو برداشت مختلف از اسلام، خود انتخاب كنند. علوي در ادامه درباره‌ي نحوه‌ي تعامل دانشجويان با مسوولان گفت: تشكل ما نه تنها اكنون كه رييس جمهور تغيير كرده است، كه از ابتدا نظام جمهوري اسلامي ايران را چون پدر معنوي خود مي‌دانست و تعامل مثبتي با آن داشت. چراكه معتقديم تعامل دانشجويان با نظام از اوجب واجبات براي حفظ نظام است. البته شرط اوليه‌ي تعامل با دولت صداقت طرفين است؛ اگر اصل نظام را قبول داريم به آن التزام كنيم و مطابق اصول پذيرفته شده‌ي آن فعاليت كنيم، دولت هم بايد حقوق دانشجو را رعايت كند. اين عضو جامعه‌ي اسلامي دانشجويان خاطرنشان كرد: جامعه‌ي اسلامي بر طبق اساسنامه‌، خود را موظف به همكاري با هر دولتي مي‌داند كه در قالب نظام جمهوري اسلامي ايران فعاليت مي‌كند. وي همچنين گفت: در رژيم گذشته جنبش دانشجويي نداشتيم و دانشجويان نقشي در انقلاب نداشتند، اگر دانشجويي بوده در خيابان و كنار مردم بوده است. جرياني مثل مرحوم دكتر شريعتي هم بيرون از دانشگاه فعاليت مي‌كردند. آزادي كه دانشجويان امروز دارند، در هيچ دوراني نبوده است، هرچند اكنون هم در ايده‌آل آزادي نيستيم. علويي همچنين در واكنش به بخشي از گفته‌هاي نيكونسبتي درباره‌ي وجود كرسي كمونيست‌ها در دانشگاه، مدعي شد: 95 درصد اساتيد ما حزب‌اللهي نيستند، بسياري از آنها هم نگاه ليبرالي محض دارند و قائل به دينداري در شيوه‌ي علوي و نبوي نيستند. وي افزود: در هيچ كجاي دنيا سابقه نداشته كه نظامي نوع حكومتش را به رفراندوم بگذارد اما ما گذاشتيم، حالا برخي متوقع زيادي شدند، اين حق مردم نيست كه در مورد دو نوع گرايش علمي اظهارنظر كنند، همه‌ي آنها كه اسلام‌شناس نيستند، مطالبه‌ي امروز مردم ما مطالبه‌ي اجتماعي است و خواست آنان در انتخابات امروز و دوم خرداد متجلي شد. خواست مردم از ابتداي انقلاب تا امروز نيل به عدالت اجتماعي بوده و لا غير؛ مردم آرمان خود را در عدالت علوي جستجو مي‌كنند. سيدحسين علوي افزود: نقد حاكميت اشكالي ندارد اما در چارچوب قانون؛ شعار خاتمي در دوم خرداد قانون‌مداري بود اما بسياري آن را ناديده گرفتند. اگر معتقديم قانوني نبايد وجود داشته باشد مي‌توانيم آن را به صورت مسالمت‌آميز نقد كنيم نه اينكه به آن فحاشي كنيم. متأسفانه در سال‌هاي گذشته جنبش دانشجويي به جاي نقد دائما فحاشي مي‌كرد. «مهدي واحدي» عضو شوراي تبيين مواضع بسيج دانشجويي استان تهران در ادامه‌ي ميزگرد ايسنا اظهار كرد: تفاوتي نمي‌كند شخص رييس جمهور چه كسي باشد؛ نحوه‌ي تعامل با دولت حمايتي – انتقادي است و هر گاه هر كسي با هر عنواني در هر جايگاهي پا را فراتر از آنچه كه بايد، بگذارد تيغ انتقادي ما او را مي‌برد. رابطه‌ي ما با دولت تعاملي است و از دولت انتظار داريم به مجموعه‌ي جنبش دانشجويي به عنوان فرصت نگاه كند نه تهديد تا در اين فضا بهره‌هاي زيادي از پتانسيل جريان دانشجويي ببرد؛ به ويژه دولت فعلي كه با محوري‌ترين شعارهاي ما بر سر كار آمده است. اين عضو بسيج دانشجويي در ادامه خاطرنشان كرد: سابقه‌ي جنبش دانشجويي در تمام دنيا هميشه چپ‌گرا بوده و دانشجويان هميشه با استبداد و استكبار مخالف بودند و به دنبال ايجاد عدالت اجتماعي بوده‌اند، ما نيز عدالت علوي مي‌خواهيم. واحدي در واكنشي به بخشي از گفته‌هاي نيكونسبتي گفت: مقايسه‌ي قوانين جمهوري اسلامي ايران با رژيم قبل قياس مع‌الفارق است، خود دفتر تحكيم وحدت پاي اين قوانين هزينه داده است، چرا خود را زير سئوال مي‌بريد؟ وي نيز درباره‌ي وجود كرسي كمونيست‌ها در دانشگاه گفت: در نظام اسلامي تمام كساني كه اراده‌ي عملي براندازي ندارند از لحاظ ايدئولوژيك مي‌توانند كار كنند اما شرطش اين است كه صادقانه بگويند. متأسفانه اكنون انجمن اسلامي در لفافه تبليغ فعاليت‌هاي غير را مي‌كند. اكنون هم كم نيستند كساني كه اظهار كمونيستي و ليبراليستي دارند و بي‌انصافي است اگر بخواهيم در نقدمان اين مساله را نفي كنيم، اگر قرار باشد به وجود يا عدم وجود فضاي خفقان يا عدم وجود آزادي – كه ما حتي با آن هم موافق نيستيم – اعتراض كنيم نبايد همه چيز را نفي كنيم. نيكونسبتي عضو شوراي مركزي دفتر تحكيم وحدت (طيف علامه) در ادامه با تأكيد بر اينكه «نمي‌خواهم در اينجا به اظهارات دوستان پاسخ دهم، بايد در نقد يكديگر ريشه‌يي‌تر بحث شود»، پيشنهاد كرد كه در فضاي دانشجويي به صورت ريشه‌يي به نقد جنبش دانشجويي بپردازند، كه اين پيشنهاد با استقبال واحدي و علوي مواجه شد. وي با بيان اينكه «وظيفه‌ي جنبش دانشجويي در قبال حكومت، نقد آن است»، گفت: هركس از آرمان‌ها عدول كند بايد نقد شود و تحقق اين امر به روند توسعه و اعتلاي كشور كمك مي‌كند. دانشجويان به عنوان اقشاري كه از قدرت و ثروت برخوردار نيستند، اين برتري نسب را دارند كه حوزه‌هاي عمومي را نقد كنند. در حقيقت جنبش دانشجويي بايد وجدان بيدار جامعه فارغ از هرگونه توجه به مصلحت‌ها باشد. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران، در ادامه‌ي اين ميزگرد «سيدحسين علوي» عضو شوراي مركزي جامعه‌ي اسلامي دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتي اظهار داشت: ما به دنبال آزادي نيستيم، چراكه خود را آزاد مي‌دانيم. مطالبه‌ي ما عدالت است، آزادي نيز ذيل عدالت است. اگر تشكل ما در دوران طاغوت وجود داشت، از آن رژيم عدالت مي‌خواست – گرچه خواست نابجايي بود – كما اين كه از حكومت اسلامي هم عدالت مي‌خواهيم. اين عضو جامعه‌ي اسلامي دانشجويان گفت: بسياري از اساتيد ما بايد تصفيه شوند، امروز نگاه اسلام ناب محمدي كه امام(ره) از آن دفاع مي‌كرد بين اغلب اساتيد وجود ندارد. يك انقلاب فرهنگي حقيقي بايد رخ دهد، توليد علم اسلامي مطالبه‌ي ماست و دولت بايد زمينه‌هايش را مهيا كند. وي افزود: مطالبه‌ي ما در خارج از دانشگاه تحقق عدالت اجتماعي است، معتقديم نبايد هيچ فاصله‌اي بين حاكميت و مردم وجود داشته باشد. متأسفانه بسياري از قسمت‌هاي حاكميت در نتيجه‌ي نگاه‌هاي توسعه‌محور وظايف خود را فراموش كرده‌اند. علوي با بيان اينكه «مطالبه‌ي آزادي را در شرايط فعلي برابر با بي‌بندوباري مي‌دانيم»، گفت: در چند سال گذشته آزادي وجود نداشته است؟ در اين سال‌ها به اوج اعتقادات مذهبي قاطبه‌ي مردم توهين شد، آيا دروغ‌گويي در حوزه‌ي آزادي است؟ خط قرمز آزادي، عدالت است چراكه عدالت فلسفه‌ي وجودي انسان است و اين تكليف شرعي نه تنها حاكميت بلكه ماست كه با كساني كه لاابالي‌گري را به جاي آزادي گرفته‌اند برخورد كنيم، متأسفانه قسمتي از بدنه‌ي دانشجويي شعار آزادي را وارونه مي‌بينند. واحدي نيز در ادامه وجه مشترك تمام حركت‌هاي دانشجويي را در پيگيري عدالت خواند و افزود: بايد ديد هركس چه افقي از عدالت ترسيم كرده است. ما حوزه‌ي عدالت را محدود به مسائل سياسي نمي‌كنيم، افقي كه ما به عنوان آرمان به آن مي‌نگريم، عدالتي است كه در جامعه‌ي اسلامي و علوي نمود پيدا كرده است. البته عقبه‌ي جنبش دانشجويي عمدتا سياسي بوده و اين عيب بزرگي است اما فاصله گرفتن از جنبش دانشجويي چيزي است كه دوستان بيش از ما از آن ضربه خورده‌اند. نيكونسبتي نيز با تأكيد بر اينكه آزادي و عدالت دو آرمان مردم است، گفت: خلط مبحثي كه صورت گرفته اين است كه برخي سعي مي‌كنند با تكيه بر عدالت، آزادي را كنار بزنند اما تاريخ نشان داده كه عدالت بدون آزادي راه به جايي نمي‌برد. در زمان علي (ع) به عنوان نماد عدالت در طول تاريخ، مخالفانشان بيشترين آزادي را داشتند. اين فعال دانشجويي با بيان اينكه «كنار گذاشتن آزادي به بهانه‌ي عدالت جفاست»، گفت: گروهي كوشيدند عدالت را به مفهوم اقتصادي آن منحصر كنند، عدالت به معناي فراهم آوردن فرصت‌هاي برابر است كه در نتيجه‌ي آن جامعه به رشد و تعالي مي‌رسد. همين مسأله كه به دفتر تحكيم وحدت اجازه نداد روز 16 آذرماه در دانشگاه مراسم برگزار كند ناعادلانه است و ما اعتراض خود را به آن اعلام مي‌كنيم. سپس علوي درباره‌ي 16 آذر اظهار داشت: دانشجو كرامت ويژه‌اي دارد. متأسفانه برخي دانشجو را قشر برتر در جامعه تلقي كردند، اين درست نيست البته در كل اهل علم فضيلت خاصي نسبت به بقيه دارند اما اهميت 16 آذر به اين است كه عده‌اي هرچند قليل فهميدند راه حق چيست و براي آن خون دادند. در 16 آذر آن روز مبارك عده‌اي براي تحقق آرمان عدالت قيام كردند و هر چند با عدد قليل اما خونشان را پاي هدفشان دادند، در حالي كه ما امروز با اين فضا فاصله‌ي زيادي داريم. وي در ادامه خودسازي و جامعه‌سازي را رسالت اوليه‌ي دانشجوي امروز دانست و گفت: شرمنده‌ام از اينكه در تهران هستم اما هيچ اقدام عملي براي براندازي سفارت انگليس نمي‌توانيم بكنيم، شرمنده‌ام از اينكه نمي‌توانم اقدام عملي در راستاي به كرسي نشاندن آرمان‌هاي خود حداقل در مورد مسأله‌ي انرژي هسته‌يي بكنم. امروز آفت اصلي جريانات دانشجويي غرور است. واحدي نيز اهميت 16 آذر را بسته به اهميت و كاركرد دانشجو دانست و گفت: 16 آذر جايگاه سمبليكي دارد و از آنجايي كه آن سه نفر مقابل استعمار و استكبار ايستادند سمبل مبارزه‌اند و ما در اين مسير با آنها همسو هستيم. وي در پايان اظهار داشت: جنبش دانشجويي در تمام دنيا چپ بوده است و اولين جايي كه جنبش دانشجويي را در دنيا به سمت تفكر ليبرال غربي در تمام عرصه‌ها برد دفتر تحكيم وحدت در ايران بود كه اين در دنيا بي‌بديل است! نيكونسبتي نيز درباره‌ي اهميت 16 آذر اظهار داشت: روز 16آذر روزي است كه به ما يادآوري مي‌كند نسل گذشه‌ي دانشجويان براي دفاع از آزادي و عدالت حاضر شدند از جان خود بگذرند و اين وظيفه‌ي سنگيني كه اكنون دانشجويان دارند را به ما يادآوري مي‌كند. اميدواريم در اين روز كه توجه به مسايل دانشگاه و دانشجو افزايش پيدا مي‌كند، مسوولان هم به بازنگري در اعمالشان بپردازند و وعده‌هايي چون آزادي دانشجويان زنداني، محقق شود. اين عضو شوراي مركزي دفتر تحكيم وحدت(طيف علامه) همچنين گفت: اميدوارم كه بدرفتاري‌هاي گذشته نسبت به اتحاديه‌ي انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان دانشگاه‌هاي سراسر كشور اصلاح شود. همچنين عدم صدور مجوز براي برنامه‌هاي دفتر تحكيم وحدت را غير عادلانه مي‌دانيم و اميدواريم اين روز بهانه‌اي براي بازنگري نسبت به مواضع اتخاذ شده در مورد دفتر تحكيم باشد. انتهاي پيام