عضو جامعه‌ي اسلامي دانشجويان: جنبش دانشجويي زنده است و آينده روشني دارد اختلافات در جنبش دانشجويي، مربوط به اقليتي است
دبير جامعه‌ي اسلامي دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتي گفت: جنبش دانشجويي بايد خود براي آينده تصميم بگيرد، البته در موضوعاتي كه واقعي است، اما در حركت‌هايي كه مي‌خواهند انجام داده و موضوعاتي كه مي‌خواهند پديد آورند بايد آنها را حول فرمايشات رهبري تنظيم كنند. «سيد حسيني» در گفت‌وگو با خبرنگار سياسي ايسنا با بيان اينكه «جنبش دانشجويي بايد حول محور منافع ملي حركت كند»، گفت: اين جنبش به عنوان قشري از جامعه كه با شرايط مأنوس‌تر است بايد پيش بيافتد و كار را به دست بگيرد. در اين شرايط پس از انتخابات اتحاد بين تشكل‌هاي دانشجويي براي به وجود آمدن يك جنبش قوي لازم است و آنچه بيش از همه به اين جنبش لطمه مي‌زند، تفرقه‌اي است كه ممكن است توسط برخي انجمن‌ها به وجود بيايد. لذا به نظر من، اگر تشكل‌ها كه منبع اصلي جنبش دانشجويي هستند بتوانند با يكديگر رابطه‌اي برقرار كنند كه بتوانند اين جنبش را زنده نگهدارند، مفيد خواهد بود. وي در ادامه با بيان اينكه «ضعف عمده‌ي جنبش دانشجويي در سازماندهي آن است»، گفت: اينكه برخي مي‌خواهند القاء كنند چيزي به نام جنبش دانشجويي وجود ندارد كاملا اشتباه است، نمود عيني آن جنبش دانشجويي در حق دستيابي به انرژي هسته‌يي، همچنين تجمعات در برابر سفارت‌هاست، البته اگر اين جنبش همانند گذشته با جنجال همراه باشد نمي‌تواند به سمت و سوي خود حركت كند، بنابراين به نظر من اين جنبش زنده و رو به پيشرفت است. سيد حسيني در ادامه با بيان اينكه «آينده‌ي خوبي در پيش‌روي جنبش دانشجويي وجود دارد»، افزود: بر خلاف اينكه برخي مي‌خواهند القاء كنند جنبش دانشجويي در حال محو شدن است به نظر من جنبش دانشجويي زنده است و در شرايط حاضر هويت واقعي خود را پيدا كرده با فضايي كه پس از انتخابات پيش آمد و حركتي كه مردم انجام دادند، به نظر نمي‌رسد كه اين جنبش به سادگي دچار انحراف شود، البته گاهي غفلت موجب انحراف خواهد شد. بنابراين اگر تشكل‌ها و جنبش دانشجويي بخواهد پويايي خود را حفظ كند و در اين شرايط بتواند مثمرثمر باشد بايد به سمت جنبش‌هاي نرم‌افزاري حركت كند. سيدحسيني تأكيد كرد: در شرايط فعلي، اختلافاتي كه در جنبش دانشجويي وجود دارد مربوط به اقليتي است و ناچيز جلوه مي‌كند، چراكه اتحاد گروه‌ها جهت حذف گروه يا رقابت ناسالم نيست بلكه فراگير كردن گفتمان عدالت به گونه‌اي است كه اگر گروهي بخواهد سنگ‌اندازي كند، در اين جريان حل خواهد شد به گونه‌اي كه پس از مدتي، موجوديتي براي آن نمي‌توان در نظر گرفت، همچنانكه در اين مدت اخير شاهد تفرقه و انشعاب اين تشكل‌ها هستيم. انتهاي پيام