قائممقام انجمنهاي اسلامي مستقل: جنبش دانشجويي را جنبشي سياسي نميدانيم
قائم مقام اتحاديهي انجمنهاي اسلامي مستقل دانشگاهها گفت: جنبش دانشجويي به عنوان يك گروه مرجع مد نظر مردم و همگان قرار دارد و بعد از انقلاب و به ويژه بعد از انقلاب فرهنگي فراز و نشيبهاي بسياري را طي كرده است. «محمودي» در گفتوگو با خبرنگار سياسي ايسنا، دربارهي تاثيرگذاري جنبش دانشجويي اظهار داشت: ما جنبش دانشجويي را يك جنبش سياسي نميدانيم و مهمترين رسالت جنبش دانشجويي مبارزه با بي سوادي و كم سوادي است و حركت دانشجويي يك حركت رو به جلو و پوياست. وي گفت: دانشجويان تنها به مسايل سياسي نميپردازند بلكه در كنار كار سياسي كار عملي را نيز پيگيري ميكنند و تمام دانشمندان ما بسيار جوان و با انگيزه هستند. وي متذكر شد: دانشجويان داراي رشد قابل توجه و متحير كنندهاي هستند و كار به جايي ميرسد كه آمريكا شيدا احساس خطر ميكند و انتشار مقالات دانشمندان ايراني را در ژورنالهاي بينالمللي محدود ميكند. محمودي گفت: جنبش دانشويي ساكت نيست و بايستي ابتدا زير ساختهاي علمي كشور را محكم كرد و بايد پيام انقلاب را به طريق علمي به جهان صادر كرد و كساني كه نميخواهند واقعيتهاي جمهوري اسلامي را بپذيرند، اين واقعيتها را جنبش دانشجويي به آنها تحمل خواهد كرد. وي همچنين اظهار كرد: شعار جنبش دانشجويي گفتمان عدالت است و اين نشان دهندهي اين است كه جنبش دانشجويي مسيري را شروع كرده كه توانسته بخشهاي زيادي را از جامعه تحت تاثير قرار دهد و حتي نخبگان را به اين واداشت كه در حيطهي گفتمان عدالت شعارهاي خود را مطرح كنند و مردم نيز توجه خاصي داشتند، كه اين خود موفقيت بزرگي براي جنبش دانشجويي است. محمودي تاكيد كرد: هر كجا كه دانشجويان خودشان تصميم گيرنده بودند اشتباه مرتكب نشدند و اگر اشتباه هم مرتكب شدند اشتباهشان چشمگير نبوده است. وي بيان كرد: مشكلات اصلي جنبش دانشجويي زماني شروع شد كه افراد و احزاب و گروههاي سياسي در جهت رسيدن به منافع خود بخشي از جنبش دانشجويي را ابزار قرار دادند و با تضعيف كردن يكسري از افراد چنان فشار و مشكلاتي را وارد كردند كه نتيجهي آن انتقادها و اختلافات و دودستگي بوده است. محمودي دربارهي مسالهي تسخير لانهي جاسوسي نيز گفت: جنبش دانشجويي محدود به انقلاب نيست و دانشجويان به عنوان يك قشر روشنفكر جامعه و آرمان خواه معمولا در صحنههاي مملكت وارد شدهاند و از حقوق مردم دفاع كردهاند، مثلا در سال 1332 كه دانشجويان عليه رژيم براي ورود نمايندهي آمريكا به ايران تظاهرات كردند و هزينههاي جاني و مالي بسياري را متقبل شدند. انتهاي پيام