مالاوي، كشوري در جنوب آفريقا و در شرق زامبيا است و مساحت آن 118 هزار و 484 كيلومتر مربع است. به گزارش دفتر مطالعات بين‌الملل خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) پايتخت اين كشور ليونگوه نام دارد و جمعيت آن طبق آخرين آمار سال 2005 سازمان ملل 12/6 ميليون نفر است. از مهمترين شهرهاي مالاوي بعد از پايتخت اين كشور مي‌توان بلانتامير، موزوزو و زومبا را نام برد. واحد پول اين كشور كواچا نام دارد. مهمترين زبان‌هاي كشور مالاوي، انگليسي و چيچوا هستند و از ديگر زبان‌هاي بومي اين كشور مي‌توان به چينيانجا، چيائو، چيتومبوكا، چيسنا، چيلوموه و چيتونگا اشاره كرد. 79/9 درصد از مردم مالاوي مسيحي و 12/8 درصد آن‌ها مسلمان بوده و باقي نيز مذاهب بومي دارند. بر اساس آمار سازمان ملل ميانگين عمر زنان و مردان مالاوي 40 سال است. منابع طبيعي اين كشور شامل سنگ آهك، زمين‌هاي زراعي و قابل كشت، نيروي آب، ذخاير استخراج نشده اورانيوم، زغال و بوكسيت است. همچنين مهمترين صادرات اين كشور شامل تنباكو، چاي، شكر و كتان است. عمده‌ترين مشكلات محيط زيستي مالاوي عبارت از تخريب جنگل‌ها، آلودگي آب‌ها در نتيجه‌ي پس مانده‌هاي كشاورزي، فاضلاب ها و پس مانده‌هاي صنعتي است. به مدت 3 دهه سرنوشت مالاوي به شدت وابسته به هوس راني‌هاي رييس جمهور مستبد آن كاموزو باندا بود كه از احاطه شدن توسط زنان رقاصه لذت مي‌برد و كساني را كه به بستگانشان به دليل انتقاد از حكومت وي خيانت مي‌كردند، تشويق مي‌كرد. وي بالاخره در اواسط دهه‌ي 1990 تحت فشارهاي عمومي وادار به برگزاري انتخابات شد و با پايان يافتن حكومتش مالاويايي‌ها بالاخره طعم دموكراسي چند حزبي را چشيدند. باكيلي مولوزي، فاتح اين انتخابات بسياري از سركوب‌هاي سال‌هاي كومت باندا را از ميان برداشت اما رهبري‌اش به فساد متهم شد. همچنين نگراني مردم از مشكلات اجتماعي در اين كشور از قبيل فقر و نرخ بالاي مبتلايان به ايدز هنوز ادامه دارد. به لحاظ اقتصادي بسياري از مالاويايي ها وابسته به محصولات كشاورزي و صنعت كشاورزي هستند اما امنيت غذايي در اين كشور نامطمئن و متزلزل است و از آنجا كه كشور دائما در معرض خطرات طبيعي از جمله خشكسالي و نيز بارندگي‌هاي سيل آسا و سنگين قرار دارد لذا، مردم مالاوي همواره نيازمند هزاران تن كمك غذايي در هر سال از سوي كشورهاي خارجي هستند. نهادهاي مالي جهاني از اين كشور آزاد كردن اقتصادش را خواستار شده‌اند. درحال حاضر تنها منبع طبيعي اصلي مالاوي كه زمين‌هاي زارعي هستند به دليل رشد بسيار سريع جمعيت آن، به شدت زير فشار قرار دارند. بعلاوه ده‌ها هزار مالاويايي هر ساله در اثر ابتلا به ايدز جان خود را از دست مي‌دهند. پس از سال‌ها سكوت بالاخره مقامات اين كشور نسبت به اين بحران ابراز نگراني كرده‌اند. در سال 2004 پس از اينكه مولوزي مطلع شد كه برادرش در اثر ابتلا به اين بيماري جهان خود را از دست داده برنامه‌ي مقابله با ايدز در مالاوي به اجرا درآمد. در 24 مه سال 2004، بينگو وا موتاريكا، كانديداي جبهه‌ي دموكراتيك متحد كه حزب حاكم اين كشور است پس از پيروزي در انتخابات رياست جمهوري در مراسم سوگند به عنوان رئيس جمهور اين كشور انتخاب شد. كمتر از يك سال بعد بينگو، پس از متهم كردن اين حزب و رئيس جمهور پيشين به تخلف از برنامه‌هاي مبارزه با فساد بينگو، از حزب مزبور خارج شده و به حزب دموكراتيك پيشرو پيوست. انتهاي پيام