/سومين شب قدر در حسينيه‌ي ارشاد/ كديور: ـ نگاه‌هاي بسياري به شيعه معطوف شده است ـ شيعيان علي(ع) از او آموختند كه با صراحت لهجه سخن بگويند
حجت الاسلام محسن كديور گفت: شيعيان علي(ع) از او آموختند كه با صراحت لهجه سخن بگويند و در واقع شاخص آزادي در جامعه‌ي شيعي اين است كه منتقدين زمامداران در جامعه به سلامت به سر برند. به گزارش خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، وي در مراسم سومين شب قدر در حسينيه‌ي ارشاد، ابتدا با بيان اينكه «تشيع در نيم قرن اخير به ويژه در چند سال اخير در جهان بسيار مورد توجه قرار گرفته است» سه علت را براي آن ذكر كرد: چه با انقلاب ايران موافق باشيم و چه مخالف، يكي از عدله‌ي اهميت نسبت به تشيع واقعه‌ي انقلاب سال 57 ايران است، چه بسا پيش از آن تشيع از اهميت چنداني در دنيا برخوردار نبود. واقعه‌ي دوم مساله‌ي عراق معاصر است، پس از حمله‌ي آمريكا به اين كشور لمس قدرت و مرجعيت و مذهب در حيات سياسي عراق امروز بار ديگر نگاه‌ها را به مساله‌ي تشيع معطوف كرد و مساله‌ي سوم مساله‌ي حزب‌الله لبنان است كه به عنوان يك نيروي شيعه‌ي منضبط كه با همنام خود در ايران فاصله‌ي فراواني دارد باعث شد كه نگاه‌هاي بسياري به تشييع معطوف شود و به طور كلي سه كشور شيعه مورد توجهي محققان دنيا قرار بگيرد. كديور همچنين گفت: آنچه كه تامل فراوان براي كساني كه درد دين دارند ايجاد مي‌كند اين است كه اگر غرض از ايجاد حكومت اقامه‌ي دين و رواج تدين بود امروز همه بايد به آن بينديشيم كه آيا آنچه شده است درجهت ترويج بيشتر شريعت و تعميق بيشتر ديانت انجام شده يا خير؟ به جاي سرزنش منتقدان بايد بپرسيم كه چه كرده‌ايم كه امروز برخي به سادگي در مسلم‌ترين مفاهيم مذهبي ترديد مي‌كنند. آنهايي كه زمينه‌ي اين ترديدها را گسترده كرده‌اند با عملكرد سوء خود بيش از هر كسي مسوولند چرا كه هيچ گاه دهان منتقد را نمي‌توان بست. وي اظهار داشت: بايد بپذيريم كه براي يك دين واحد قرائت‌هاي مختلفي در زمان واحد ممكن است و در دنياي جديد تكثر از برداشت يكي از شرايط اين دنياست كه گذشتگان چندان به آن اهميتي نمي‌دادند. لذا گفته شده و نوشته شده كه ما هم قرائت خشن داريم و هم رحماني، هم قرائت مدرن داريم و هم سنتي، بنابراين گفته‌اند كه تكليف نيست كه ما با ضرس قاطع بگوييم كه اسلام با دموكراسي مخالف است و بلكه بايد متقاطعانه‌تر سخن گفت و بگوييم اين قرائت از اسلام با كدام قسمت از دموكراسي سازگار است، اگر كسي به طور كلي بگويد اسلام با دموكراسي سازگار نيست يا هست اين سخن علمي نيست. ما برداشت‌هايي از اسلام داريم كه با هيچ صورتي از دموكراسي سازگار نيست، اما برخي از قرائت‌هاي نوانديشانه از اسلام داريم كه با برخي از مدل‌هاي دموكراسي امكان همنشيني دارد، امروزه در جامعه‌ي روشنفكري ما اين موضوع دقيق‌تر و به صورت يك مساله‌ي علمي پذيرفته شده است.لذا اولين گلايه اين است كه چرا يك كاسه با اين مذهب برخورد مي‌كنيم، آنان كه خود موسس قرائت‌هاي مختلف در جامعه بودند انتظار اين هست كه متولي بودن را رعايت كنند. لذا اينكه گفته شود تشيع با اين مسئله سازگار هست يا نه اينگونه نيست. كديور ابراز عقيده كرد: امروزه با مراجعه به نهج‌البلاغه به عنوان قوي‌ترين سند مذهبيمان بعد از قرآن مي‌بينيم بسياري از مفاهيمي كه به صورت كليدي در انديشه‌ي سنتي ارائه شده هيچ محلي از اعراب در اين كتاب عزيز ندارد. يعني آنچه در ذهن علماي سنتي برجسته بوده در سخنان علي ابن ابيطالب برجسته نيست و يا اصلا به صراحت ذكر نشده است، البته من قصد تخريب گذشتگان خود را ندارم. وي با بيان اينكه تشييع يعني پيرو علي(ع) بودن گفت: ما شيعه هستيم چون برداشت علي(ع) و ياران او را برداشت بهتري يافتيم، اين برداشت اگر رجحان ذاتي داشته باشد و بتوانيم خود را به شيعه بودنمان قانع كنيم در همين رويكرد مي‌توان به مبناي تابناك علي(ع) تكيه كرد. اگر بتوانيم رجحان قوم علوي را در ظرف زمانه‌ي خود اثبات كنيم حق داريم شيعه بمانيم. كديور سه محور اصلي را براي بيان تشييع حضرت علي(ع) ذكر كرد: اولين برداشت از علي(ع) نسبت به ساير برداشت‌ها، برداشت عقلايي است. ميزان عقلانيتي كه در سخنان و رويكردهاي علي(ع) بسيار ريشه‌دارتر و ژرف‌تر از ساير برداشت‌هاست. مساله‌ي عقلانيت مساله‌اي كوچك نيست، شيعه اين ظرفيت را در علوم عقلي داشته به همين دليل است كه بيشترين فلاسفه رشد كرده‌اند. مساله‌ي عدالت دومين شاخص علي(ع) است، اين عدالت در منابع ما پذيرفته شده است يعني اگر كاري عادلانه نباشد مشروع نيست و متاسفانه برخي از علماي ما به اين اصل توجهي نكرده‌اند، پس اشكال از آن علماي ماست نه مذهب ما و اما شاخص سوم علي(ع) عرفان است و باطن ديانت چه بسا كه امروزه به باطن ديانت نام عرفان مي‌دهند. كديور انديشه‌ي عرفاني كه در سخنان علي(ع) موج مي‌زند را بالاترين ذخيره‌ي يك عارف در عصر جديد دانست. وي در ادامه با بيان اينكه «در تاريخ نوشته نشده است در زمان علي (ع) حتي يكي از از منتقدان او به مرگ غير طبيعي مرده باشد» ملاك دولت شيعي را سلامت منتقدين دانست. كديور در پايان، آزادي فعالان سياسي زنداني از جمله اكبر گنجي، ناصر زرافشان و عبدالفتاح سلطاني را خواستار شد و همچنين نامه‌ي معصومه شفيعي درباره‌ي گنجي را قرائت و تاكيد كرد: بي‌شك مسوولان شيوه‌ي علي(ع) را شيوه‌ي خود مي‌دانند، بنابراين آيا از نحوه‌ي مواجهه با منتقدان خود مطلع هستند؟ انتهاي پيام