جليل گلشن: زمان بيشتري بايد به تخت جمشيد (پارسه) اختصاص داد /وضعيت ناگوار پارسه (تخت جمشيد) پايان مي يابد؟/32
سازمان ميراث فرهنگي تمام توان خود را براي محوطه جهاني تخت جمشيد (پارسه) گزارده، اما اين واقعيت دارد كه در مقايسه با ديگر محوطه‌هاي ثبت جهاني براي پرداختن به آن زمان زيادي مصرف نشده است. جليل گلشن ـ رييس دفتر باستان‌شناسي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري ـ با بيان اين مطلب، گفت: قطعا تخت جمشيد (پارسه) امروز نيازمند فضاهايي است تا بتواند در حد و اندازه واقعي خود بروز كند. هر چند سازمان از بالاترين رده كارشناسان خود براي خدمت در اين مكان دريغ نكرده است؛ به‌طوريكه در حال حاضر يكي از مهمترين پروژه‌هاي سازمان به شمار مي‌رود، اما به هر حال مي‌دانيم ديگر محوطه‌هاي جهاني در كشورهاي خارجي سالهاي بسياري است كه اين توجه را به همراه داشته‌اند. وي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) اظهار داشت: درواقع ما پيش از انقلاب از دانش هيات‌هاي ايتاليايي و آمريكايي در اين محوطه استفاده مي‌كرديم و تجربه ما در اين عرصه مثل آنها نيست. سالهاي سال خارجي‌ها در تخت جمشيد (پارسه) كار كردند و با وقوع انقلاب حاصل همه آنها را با خود بردند. محوطه‌هاي ديگر جهاني نيز از نظريات كارشناسانه و توجهات بيشتري برخوردارند؛ چراكه زمان بيشتري به آنها پرداخته مي‌شود و مسلما توانايي بيشتري در اين زمينه دارند. گلشن مهمترين امر را در تخت جمشيد (پارسه) از نظر فني حفاظت خود محوطه عنوان كرد و گفت: مسائل عديده‌اي از جمله آلاينده‌هاي محيطي در منطقه وجود دارد كه بايد بنا را از آسيب‌هاي شيميايي حاصل از آن و آسيب‌هاي بيولوژيكي حفظ كرد. اين مسائل، هم به خاطر كارخانه پتروشيمي مرودشت و هم رشد قارچ‌هاي مختلف بر روي سنگ‌ها و خوردگي نقوش به‌وجود آمده‌اند كه سنگ‌ها را به شدت مورد تخريب قرار مي‌دهند. رييس دفتر باستان‌شناسي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري با ضعيف برشمردن عملكردها درخصوص معرفي محوطه تخت جمشيد (پارسه) گفت: نه تنها در مورد اين محوطه، بلكه در مورد ديگر آثار محوطه‌هاي تاريخي در كشور خوب عمل نكرده‌ايم. اگر به شش اثر ديگر ايران در فهرست آثار جهاني مراجعه كنيد، مي‌بينيد كه هيچ بروشور كاملي به زبان‌هاي مختلف وجود ندارد. اين موضوع اهميت دارد و از آن مي‌توان به اولويت ديگر يعني بهره‌برداري اقتصادي نيز رسيد. وي در ادامه عنوان كرد: آثار تاريخي رم را وقتي اركستر بزرگ جهاني در آن به اجراي برنامه مي‌پردازند، همه مي‌شناسند. در حال حاضر نيز ما بايد از راههاي مختلف معرفي و شناسايي استفاده كنيم. به عنوان مثال پيش از انقلاب كارهايي شبيه به اين انجام مي‌شد (مانند جشن هنر شيراز) كه هر چند به طور كامل براي معرفي اثر برنامه‌ريزي نمي‌شد، اما كمكي براي شناخت و معرفي بهتر تخت جمشيد (پارسه) بود. راههاي مختلف را بايد تجربه كرد و وارد تمام عرصه‌ها شد. گلشن اضافه كرد: برنامه نور و صدايي كه به تازگي در تخت جمشيد (پارسه) برگزار مي‌شود، چيزي است كه 50 سال پيش هم در پارسه اجرا مي‌شد. البته معرفي به گونه‌هاي مختلف بايد با توجه به شان اثر باشد؛ نه اينكه عكس تخت جمشيد را پشت قوطي كبريت چاپ كنيم. توازن را در اين خصوص بايد برقرار كرد. انتهاي پيام