عضو شوراي مركزي انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران و علوم پزشكي تهران با بيان اينكه توجه به انشقاق ايجادشده در دفتر تحكيم وحدت علت اصلي خواست ما براي ايجاد دفتر تحكيم وحدت واحد بود، گفت: انشقاقي كه در تحكيم در اسفند 80 به وجود آمد و دوپاره شدن آن باعث شد تحكيم توانايي‌هاي سابقش را براي اعمال نظر و تأثيرگذاري‌هاي اجتماعي از دست دهد. «حسين نقاشي» در گفت‌وگو با خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) گفت: انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران و علوم پزشكي تهران معتقد است كه شرايطي به وجود آمده كه تحكيم ديگر نمي‌تواند در بزنگاه‌هاي تاريخي رسالت تاريخي خود را انجام دهد و اين هدف اصلي بود كه ما را واداشت تا در اين شرايط اقدامي براي تغيير اين وضعيت انجام دهيم. نقاشي افزود: مي‌خواستيم در درجه‌ي اول با توجه به دو شقه شدن مجموعه‌ي تحكيم و حضور تعدادي دانشگاه مثل تبريز كه از سال‌ها پيش مستقل هستند و دانشگاه تهران كه اسما در علامه بوده ولي رسما رويه‌اي مستقل در چند سال اخير داشته است، مجموعه‌اي واحد ايجاد كنيم و به اين نتيجه رسيديم كه پيش از اينكه انتخابات شوراي مركزي دفتر تحكيم وحدت (طيف علامه) برگزار شود آسيب‌شناسي‌اي صورت گيرد. اين فعال دانشجويي تأكيد كرد: آنچه ما در نظر داريم في البداهه اين نيست كه بخواهيم شق سومي را در تحكيم به وجود بياوريم. براي دو جلسه به تمام مجموعه‌هاي انجمن اسلامي دانشگاه‌ها از جمله طيف شيراز، مستقل و انجمن‌هاي مدرن فراخوان اعلام كنيم، هيچ محدوديتي در اين فراخوان نداريم و قرار نيست هيچ‌كس حذف شود. همه مي‌توانند بيايند و بنشينند تا حرف‌هايي كه در خبرگزاري‌ها و روزنامه‌ها مطرح شده را اين بار رو در روي همديگر بگوييم. وي افزود: در قدم اول تحكيم واحد، مي‌خواهيم بگوييم چرا خودمان نتوانيم بنشينيم و گفت‌وگو كنيم؟ ماحصل اين دو جلسه ما را به اين نتيجه مي‌رساند كه انجمن‌هاي اسلامي به هويت اصلي خودشان برگردند. ما هدفمان اين است كه تحكيم، وحدت پيدا كند، از اين جهت مي‌گوييم «تحكيم واحد». ما مي‌خواهيم نشست‌ها را در اين جهت مديريت كنيم، تحكيم واحد يك آرمان است، شق سومي نيست، يك عمل و رفتار پراتيك نيست كه بگوييم امروز ما چه به نتيجه برسيم و چه نرسيم مي‌خواهيم تحكيم تهران به وجود بياوريم! نقاشي در ادامه گفت: در اين دو نشست كه در تبريز و تهران برگزار مي‌شود دور هم مي‌نشينيم و آسيب‌شناسي مي‌كنيم. بعد از آن طبيعتا مجموعه‌ي دانشگاه‌هايي كه به هم نزدين‌تر هستند و حرف‌هاي همديگر را بهتر مي‌فهمند ممكن است ائتلاف و مجموعه‌ي جديدي در اين مسير به وجود بياورند. اينكه چند تا دانشگاه قبول نكنند در اين مجموعه‌ها حضور داشته باشند و بخواهند به شكل مدرن فعاليت كنند مشكل ما نيست. نقاشي گفت: دانشگاه تهران مي‌خواهد يك مانيفست و جرياني كه در آن سهيم بوده و محق هم هست را مطرح كند، گفتمان ما هم همان طور كه بارها تأكيد شده بر سه عنوان دين‌باوري، عدالت اجتماعي و عدالت‌طلبي و دموكراسي‌خواهي تكيه دارد، بارها گفته‌ايم كه انجمن‌هاي اسلامي در اين مسير انحرافاتي داشته‌اند. ما مي‌خواهيم مانيفستي را طرح كنيم و ببينيم كه چه تعدادي از افراد در دانشگاه‌ها حول آن گرد هم جمع مي‌شوند و تحكيمي كه از نظر ما تحكيم اصيل است را مي‌خواهند. مسأله‌ي اصلي ما اين است كه تحكيم را به وحدت برسانيم و در قالب وحدت كارهايمان را به پيش ببريم. اگر ما به اين نتيجه برسيم كه نمي‌شود تعاملي انجام داد تصميمات ديگري مي‌گيريم. اين عضو شوراي مركزي انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران در ادامه ابراز عقيده كرد: ما انجمن‌هاي اسلامي دانشجوياني كه در اين وضعيت ادعاي مدرن بودن در تحكيم دارند را با رويكرد فعلي آنها به عنوان مجموعه‌ي انجمن‌هاي اسلامي نمي‌شناسيم، اينها نوعي پارلمان دانشجويي هستند كه در واقع نوعي شبه‌پارلمان است. اگر قرار است پارلمان دانشجويي باشد بايد بسيج دانشجويي هم بتواند در آن شركت كند. آيا اجازه مي‌دهند كه بسيجي‌ها در آن شركت كنند؟ آنها انجمن اسلامي نيستند و آن را قلب ماهيت كرده‌اند، ما تأكيد مي‌كنيم كه تشكل هستيم. تشكل قالب‌هاي خاصي دارد كه در اساسنامه و مرامنامه‌شان آمده است. ما از اين بابت احساس مي‌كنيم كه آنها به مجموعه‌ي انجمن‌هاي اسلامي پشت كرده‌اند. معتقدم كه دوستان ما در طيف مدرن صلاحيت عضويت در انجمن‌هاي اسلامي را ندارند، البته ممكن است بتوانند در تشكل‌هايي غير از انجمن اسلامي فعاليت كنند. اگر قرار باشد دامن ليبرال دموكراسي را چنگ بزنند و بر روال سابقشان باشند، اين رفتار، رفتار انجمني نيست. اما اگر تغييري حاصل شود چون قاعده‌شان عوض شده با هم مي‌نشينيم و صحبت مي‌كنيم. نقاشي تصريح كرد: نشست ما نشست انتخاباتي و تشكيلاتي نيست، يك نشست آسيب‌شناسانه است، كه در آن از تمام دوستان دعوت به عمل مي‌آيد كه با هم بنشينند و صحبت كنند كه چطور تحكيم به اين وضعيت كنوني رسيده است، هر چند از دل آن ممكن است خيلي چيزها بيرون بيايد. تهران فعلا تصميمي در مورد اينكه تحكيم سومي و شاخه‌ي سومي به وجود بياورد ندارد، ولي مطمئنا حرف‌هاي خود را خواهد زد و بر اصول خود كه در مرامنامه و اساسنامه آمده پاي مي‌فشارد. البته ما نمي‌گوييم مطلق هستيم، ما خواهان فضاي گفت‌وگو و ديالوگ هستيم. طرح ما طرح وفاق است، ما مي‌خواهيم بازهم به وفاق برسيم نه با ما به وفاق برسند. ما مي‌خواهيم مجموعه‌اي شكل بگيرد كه بتوانيم دور هم باشيم و بعد بتوانيم در قالب آن دوباره تحكيمي را احيا كنيم كه توانايي‌هاي 7 - 8 سال پيش خود را داشت. البته اين دور ميز هم فقط كساني مي‌توانند بنشينند كه حداقل‌هايي را داشته باشند، ما به يكسري از هويت‌هاي تاريخي و حداقلي معتقديم. انجمن اسلامي واقعيت‌هاي تاريخي و تئوريك دارد، اسلامي بودن يكي از شقوق غيرقابل انكار اين مجموعه است. انتهاي پيام