دبير سرويس رسانه‌ي روزنامه‌ي جام‌جم: «شبهاي برره» از هر ترفندي براي خنداندن مخاطب استفاده مي‌كند
يك منتقد گفت: در «شبهاي برره» سعي مي‌شود كه از تقابل شهر و روستا براي خلق موقعيت‌هاي كميك استفاده شود. البته اين روش در ساليان گذشته و حتي قبل از انقلاب هم كاربرد داشته است. علي عمادي ـ دبير سرويس رسانه‌ي روزنامه‌ي جام‌جم ـ در گفت‌وگو با خبرنگار سرويس تلويزيون «ايسنا» افزود: مديري، فرد هوشمندي است و با فضايي كه از برره قبلا ساخته بود اكنون سعي دارد محيط جديدي را معرفي كند، بنابراين دليلي ندارد كه «شبهاي برره» گذشته‌ي آدم‌هاي «پاورچين» باشد. وي در ادامه درباره‌ي تكيه كلا‌م‌هاي استفاده شده در اين سريال اظهار كرد: با محدوديت‌هايي براي طنز تصويري مواجه هستيم، چرا كه صحنه‌هاي كمدي با عرف همخواني ندارد و برخي خط قرمزها هم در اين زمينه وجود دارند، بنابراين سازندگان اين گونه برنامه‌ها، مجبور به استفاده از طنز راديويي مي‌شوند. البته برخي از سازندگان طنزهاي تلويزيوني در سال‌هاي گذشته از اهالي راديو بوده‌اند. وي افزود: دست‌اندركاران اين برنامه‌ها به علت محدوديت‌هاي موجود نمي‌تواند فضاهاي هنجارشكن به وجود آورند تا در قالب آن موقعيت‌هاي كمدي خلق كنند، بنابراين به استفاده از تكيه كلام‌ها مجبور مي‌شوند. البته در «شبهاي برره» از هر ترفندي براي خنداندن مخاطب استفاده مي‌شود. عمادي در عين حال درباره‌ي تاثير اين تكيه كلام‌ها بر رفتار مخاطبان گفت: اين عبارات تاثير بدي بر نحوه‌ي گفتار نوجوانان كه بيشترين مخاطبان برنامه‌هاي طنز هستند، دارد. چرا كه اكنون با فرا رسيدن فصل مدارس، آن‌ها اين تكيه كلام‌ها را هر روز در مدرسه رد و بدل مي‌كنند. وي راجع‌به جايگاه «شبهاي برره» در كارنامه مديري - كارگردان اين سريال - گفت: به غير از «جايزه بزرگ» كه در 14 قسمت توليد شد، معمولا براي توليد 20 قسمت ابتدايي طنزهاي نود شبي، وقت زيادي صرف مي‌شود و مديري مانند بسياري از كارگردان‌ها به دنبال طنز فاخر مي‌رود، ولي پس از گذشت مدتي و با روتين شدن كار، او فضاها را ثابت مي‌گيرد و شخصيت‌هاي جذاب به كار اضافه مي‌كند تا فضاهاي كميك جديدي خلق شود. البته ممكن است در «شبهاي برره» نيز اين اتفاق بيفتد و حذف و اضافاتي در شخصيت‌هاي سريال صورت گيرد و نماها به مرور داخلي‌تر شود. دبير سرويس رسانه‌ي روزنامه‌ي جام‌جم با بيان اين كه برقراري ارتباط مخاطب با يك برنامه‌ي طنز كاملا به شرايط بستگي دارد، اظهار كرد: با در نظر گرفتن اين عامل، نمي‌توان اين سريال را ادامه‌ي سير صعودي يا نزولي برنامه‌سازي مديري دانست. عمادي در پايان با اشاره به تعيين‌كننده بودن نگاه مسؤولان در توليد برنامه‌ها گفت: بايد به ديدگاه مسؤولان درباره‌ي برنامه‌ها بنگريم يعني آيا آن‌ها تشخيص داده‌اند كه جامعه افسرده است و نياز به خنده دارد؟! بنابراين بايد برنامه‌هايي براي سرگرمي مردم توليد شود يا به نظرآن‌ها بايد به صدا و سيما به عنوان دانشگاه نگريست كه به پخش برنامه‌هايي در راه دستيابي به اين هدف بپردازد. انتهاي پيام