عضو انجمن اسلامي دانشجويان: ـ فعاليت مذهبي انجمن اسلامي دانشجويان بايد بيشتر شود ـ نگاه‌هاي راديكال مذهبي در بدنه‌ي دانشجويي جايگاهي ندارد
عضو انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران و علوم پزشكي، عرضه‌ي فعاليت‌هاي مذهبي از سوي بعضي تشكل‌ها و نهادهاي خاص را داراي تفاوت‌هاي فاحشي با ديدگاه‌هاي بدنه‌ي دانشجويي خواند و به همين دليل خواستار تلاش بيشتر انجمن اسلامي در اين حوزه شد. «محسن نقاشي» در گفت‌وگو با خبرنگار سياسي ايسنا گفت: فعالان دانشجويي مذهبي در ايران از ديرباز در مجموعه‌ي انجمن‌هاي اسلامي فعاليت مي‌كردند كه در دهه‌ي 50 صورت پررنگ‌تري از آن را مي‌بينيم. گروه‌هاي غيرمذهبي هم در شاخه‌هاي دانشجويي حزب توده و در گروه‌هاي مختلف غيرمذهبي كه شاخه‌هاي دانشجويي داشت فعاليت مي‌كردند. در حال حاضر متاسفانه اولويت اول در تشكل‌هاي دانشجويي و فعالان سياسي دانشجويي، سياست است، حتي در فعالان دانشجويي مذهبي هم پرداختن به مسايل مذهبي كم رنگ شده است. نقاشي افزود: يكسري از گروه‌هاي خاص در محيط‌هاي دانشجويي متولي امور مذهبي شده‌اند كه شايد چندان گفتمانشان با گفتمان بدنه‌ي دانشجويي همراه نباشد و در اين شرايط هم نحوه‌ي انجام بعضي از شعائر و آداب اسلامي و مذهبي تحت تاثير قرار مي‌گيرد. به نظر من عرضه و بيان آنها از سوي بعضي از تشكل‌ها و نهادهاي خاص تفاوت‌هاي فاحشي با ديدگاه‌هاي بدنه‌ي دانشجويي دارد. از اين لحاظ گروه‌هايي كه گرايش‌هاي سياسي نوگرايانه‌اي دارند به ويژه تشكل‌هاي سياسي نظير انجمن اسلامي كه در اين حوزه نماد بيشتري دارد بايد تلاش بيشتري در عرصه‌ي فعاليت‌هاي اسلامي كند. وي گفت: امروز ماهيت تشكل‌ها با فعاليت‌هاي سياسي‌شان تعريف مي‌شوند اما براي گروه‌هايي كه به عنوان يك نيروي فعال دانشجويي كه بر سر اسلاميتشان موضع دارند و اسلاميت برايشان محوريت دارد و به اسلام سياسي و حضور دين در عرصه‌ي عمومي اعتقاد دارند بحث ديگري هم مطرح است. براي آنها ديگر آداب ديني و شعائر مذهبي صرفا امري شخصي نيست. بر همين اساس مي‌توان گروه ديگري از فعالان سياسي دانشجويي را تشخيص داد و آن گروهي از فعالان دانشجويي مسلمان هستند كه صرفا نگاهشان به دينداري نگاه شخصي و خصوصي است. بايد ميان اين دو گروه كه هر دو هم مسلمان هستند تفكيك قائل شد. كساني كه به حيات سياسي اسلام در عرصه‌ي عمومي اعتقاد دارند و كساني كه به حيات سياسي اسلام در عرصه‌ي عمومي اعتقاد ندارند. كساني كه به حيات سياسي اعتقاد دارند بايد بر نقش دين و دينداري در عرصه‌ي عمومي بيشتر تاكيد كنند و بتوانند بروز بيشتري به آن بدهند تا بتوانند جذب مخاطب بيشتري داشته باشند. اين فعال دانشجويي گروه دوم را «سكولارهاي مذهبي» خواند و افزود: اين فعالان دينداري‌شان كاملا خصوصي و شخصي است، شخصا اعتقاد مذهبي دارند ولي در عرصه‌ي سياست ورزي كاملا سكولار عمل مي‌كنند، در مورد آنها طبيعتا قضيه فرق مي‌كند آنها دانشجوياني هستند كه از نظر روشي نگاه ديندارانه به مساله‌ي سياسي ندارند و ممكن است اخلاق سياسي را رعايت كنند ولي به ضابطه‌هاي ديني و دينداري در عرصه‌ي عمومي پايبند نيستند. افراد غيرمذهبي كه به طور ريشه‌يي با اين مساله تنافر و تناقض دارند. نقاشي تاكيد كرد: هر دين و آئين بايد نحوه‌ي پذيرش عموم مخاطبان آن گفتمان را در نظر گيرد و سمت و سويش به مخاطبانش باشد، در محيط‌هاي دانشجويي با توجه به گسترش فرهنگ اطلاع رساني و تكثر بالايي كه در جامعه وجود دارد به وسيله‌ي پايانه‌هايي چون اينترنت و ماهواره و ساير وسايل اطلاع رساني نمي‌توان به روش قديمي و عرفي به اصطلاح به صورت پاميزي مخاطب را جذب كرد. امروز شايد بتوان از وسائل جديد مثل اينترنت و ماهواره استفاده كرد و بتوان از آنها به عنوان وسيله‌اي براي تبليغ جديدتر در جامعه استفاده كرد. وي اظهار داشت: مطمئنا امروز در بدنه‌ي دانشجويي نگاه‌هاي راديكال در مورد مسايل مذهبي جايگاهي ندارد، ممكن است درصد بسيار كمي از جامعه‌ي دانشجويي نسبت به گفتمان‌هاي اقتدارگرايانه‌ي ديني اقبال نشان دهند، ولي قاطبه‌ي بدنه‌ي دانشجويي با اين گفتمان احساس نزديكي نمي‌كنند. يك نگاه روشنفكرانه و روشن بينانه در محيط‌هاي دانشگاهي بيشتر جلوه مي‌كند تا يك نگرش سنتي و يا اقتدارگرايانه. انتهاي پيام