گينه بيسائو كه روزگاري به عنوان يك الگوي پيشرفته براي توسعه‌ي آفريقا شناخته شده بود، هم اكنون يكي از فقيرترين كشورهاي جهان محسوب مي‌شود. به گزارش دفتر مطالعات بين‌الملل خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) به لحاظ موقعيت جغرافيايي اين كشور در غرب قاره‌ي آفريقا در حاشيه‌ي اقيانوس اطلس شمالي و بين دو كشور جمهوري گينه و سنگال واقع شده است. مساحت اين كشور 36 هزار و 125 كيلومتر مربع و جمعيت آن طبق آمارهاي مختلف بين 1/4 تا 1/6 ميليون تن است. پايتخت اين كشور بيسائو نام دارد و مرسوم‌ترين زبان‌هاي مردم آن شامل پرتغالي، كريولو و زبان‌هاي آفريقايي است كه زبان پرتغالي زبان رسمي آنها محسوب مي‌شود. مهمترين مذاهب گينه بيسائو عبارت از مذاهب بومي، اسلام و مسيحيت است. مذهب 50 درصد از مردم اين كشور اديان بومي، 45 درصد اسلام و 5 درصد باقي مانده مسيحيت است. واحد پول اين كشور "پزو" گينه بيسائو است. بر اساس گزارش سازمان ملل در سال 2005 متوسط طول عمر مردان آن 43 سال و زنان 46 سال است. منابع طبيعي اين كشور شامل ماهي، چوب، ذخاير فسفات، سنگ معدن بوكسيت، گرانيت، خاك رس، سنگ آهك و نيز ذخاير غير قابل استخراج نفت خام است. هم چنين دانه‌هاي درخت بلادر، ميگو، نخود، دانه درخت نخل و چوب جنگلي از مهمترين محصولات صادراتي گينه بيسائو محسوب مي‌شوند. آب و هواي گينه بيسائو گرم و خشك با غبارهاي مه آلود در فصل خشك است. از مهمترين تخريبات و مشكلات محيط زيستي در اين كشورنيز مي‌توان به تخريب و فرسودگي جنگل‌ها، فرسايش خاك، صيد بيش از حد و چراي بيش از حد در مراتع اشاره كرد. گينه بيسائو بدهي‌هاي خارجي بسياري دارد و اقتصاد آن به شدت به كمك‌هاي خارجي وابسته است. موضوع وخيم تر اين است كه اين كشور در اواخر دهه 1990 يك جنگ تلخ داخلي را تجربه كرد كه طي آن هزاران تن كشته، مجروح و بي خانمان شدند. اين كشور كه سابقا گينه‌ي پرتغالي نام داشت، پس از يك درگيري طولاني مدت كه از سوي حزب آفريقايي جناح چپ براي استقلال گينه و كيپ ورده، رهبري مي‌شد، در سال 1974 از پرتغال جدا شد. مدت 6 سال بعد از اين جدايي، لوئيس كابرال، رهبر پس از استقلال، رياست يك اقتصاد دولتي را بر عهده گرفت. در سال 1980 حكومت كابرال از سوي جوآو ويرا، فرمانده‌ي ارتشش كه كابرال را به فساد و سوء مديريت متهم كرد، سرنگون شد. ويرا كشور را به سوي يك اقتصاد بازاري و سيستم چند حزبي پيش برد اما او نيز به سرمايه داري، فساد و ديكتاتوري متهم شد. با اين وجود وي در سال 1994 به عنوان رئيس جمهور در نخستين انتخابات آزاد گينه بيسائو انتخاب شد. 4 سال بعد ويرا نيز پس از عزل فرمانده‌ي ارتش‌اش از حكومت بركنار شد و اين اقدام آغاز يك جنگ داخلي فلج كننده شد. اين درگيري در نهايت با ميانجيگري خارجي‌ها پايان يافت كه منجر به يك آتش بس موقت شد و از سوي حافظان صلح غرب آفريقا كنترل شد و بالاخره در ژانويه سال 2000 انتخابات آزاد برگزار شد. اما كومبا يالا، فاتح اين انتخابات در سپتامبر سال 2003 در يك كودتاي نظامي بدون خونريزي از حكومت بركنار شد. فرمانده ارتشي كه اين كودتا را رهبري كرد، مدعي شد كه اين حركت از جنبه واكنشي به وضعيت اقتصادي و سياسي نابسامان در اين كشور بوده است. در نهايت نام جوآو برناردو ويرا، حاكم نظامي سابق و تبعيدي اخير فاتح انتخابات رياست جمهوري در ژوئن سال جاري ميلادي اعلام شد. مقامات انتخاباتي اين كشور اعلام كردند كه ويرا 52 درصد آرا دور دوم انتخابات را به خود اختصاص داد و بر رقيبش مالام باكاي سانها، چيره شد. انتخابات سال 2005 با قصد سرپوش گذاشتن به سالها كودتا و ديكتاتوري نظامي برگزار شد و به دولت موقتي كه پس از عزل رييس جمهور سابق، كومبا يالا در سال 2003 حكومت را در كنترل گرفته بود، خاتمه داد. انتهاي پيام