سيدمحمود سجادي: سياست سياست‌مداران است كه اقتضا مي‌كند به حيطه‌ي ادبيات وارد شوند مسؤوليت اجتماعي و مردمي در ادبيات، نبايد با سياست و سياست‌مداري خلط شود
سيدمحمود سجادي مي‌گويد: ادبيات بايد در خدمت خود ادبيات باشد و با حفظ معيارهاي ادبي در خدمت مردم و اجتماع قرار گيرد و در تنوير افكار كمك كند. اين شاعر و محقق ادبي كه معتقد است اين‌كه كسي از عرصه سياست به وادي ادبيات بيايد تا به زر و زوري برسد، از نظر جامعه ادبي منفور و مطرود است، به خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) گفت: بين سياست و مسؤوليت شاعر و نويسنده بايد مرزي را در نظر گرفت. مسؤوليت اجتماعي و مردمي در ادبيات نبايد با سياست و سياست‌مداري خلط شود. سياست مقوله پنهان‌كاري است و در آن اغراضي است و اين مقوله از نظر جامعه ادبي ايران اغلب يك فعل يا فن منفور بوده و هست و ما ديده‌ايم كه اكثر علما، فق‌ها و شعرا كم‌تر وارد سياست مي‌شده‌اند. وي با بيان اين‌كه ادبيات حيطه‌اي است كه ويزا و پاسپورت نمي‌خواهد، تصريح كرد: ما نمي‌توانيم كارت قرمز دست‌مان بگيريم و بگوييم فلاني تو سياست‌مدار هستي و نمي‌تواني در اين عرصه وارد شوي! البته سياست‌مدار به دليل اين‌كه ذات‌اش ذاتي است كه با ترفند براي راه پيدا كردن به مدارج بالاتر هم‌راه است اغلب اوقات اثري كه ارايه مي‌دهد ممكن است داراي ابهاماتي مغرضانه باشد. علي‌الاصول سياست چيزي است داراي ابهامات، آب‌زيركاهي‌ها و راه را براي بازگشت بازگذاشتن‌ها. سجادي خاطرنشان كرد: سياست علمي است هم تئوريك و هم پراكتيك و به‌طور كلي كار سياست‌مداران سبقه ماكياوليسم دارد؛ يعني هدف، وسيله را توجيه مي‌كند مثلا من مي‌خواهم به آن‌جا برسم و ديگر برايم فرقي نمي‌كند چه‌طور برسم. وي يادآور شد: اين سياست سياست‌مداران است كه اقتضا مي‌كند وارد ادبيات شوند؛ وگرنه اغلب خود ادبيات براي‌شان اهميتي ندارد و بعضا آن را تحقير هم مي‌كنند؛ ولي چون سياست علمي است كه در آن براي پيش‌برد اهداف بايد از شيوه‌ها و راه‌هاي مختلف استفاده كرد ادبيات را وسيله خود قرار مي‌دهند و به هر حال، سياست‌مداران از آن‌جا كه مي‌بينند مردم به شعر، داستان، رمان و هنرهاي گوناگون علاقه دارند وارد اين عرصه مي‌شوند. او با اشاره به اين‌كه سياست في‌النفسه چيز بدي نيست و يكي از علوم انساني است، گفت: كساني مثل بيهقي و خواجه‌نصرالدين توسي نيز هم اديب و هم اهل سياست بوده‌اند. حتا پرويز ناتل‌خانلري (وزير فرهنگ رژيم پهلوي و مدير مجله سخن) يا حتا غلامعلي حداد عادل ـ كه ضلع نيرومند و مسلط قدرت ايران و رييس قوه مقننه است - و ميرحسين موسوي و .. نيز سياست‌مدارند؛ ولي قبل از آن‌كه سياست‌مدار باشند، شاعر و نويسنده بوده‌اند. وي تصريح كرد: ما نمي‌توانيم به كسي بگوييم تو حق نداري شعر يا داستان بنويسي، اما بايد ببينيم آيا چيزي كه مي‌نويسد بر اساس اغراض و مطامع شخصي و نفساني است يا هدف‌اش تنوير افكار است. انتهاي پيام