شعري به اسم پست مدرن چنگي به دل مخاطب نمي‌زند؛ چراكه هنري بي‌القاست. يدالله (مفتون) اميني - شاعر - با بيان اين مطلب در ادامه گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گفت: پست مدرن قبلا واقعيت داشته و فعلا ندارد، حتا در غرب كه پست مدرن به وجود آمده، هيچ شاعر برجسته و نامدار يا حتا نيمه مشهور هم در آن نديديم. رضا براهني كه اولين بار پست مدرن را در شعر مطرح كرد، بايد متوجه اين نكته مي‌شد؛ اما نشد. وي درباره دليل روي آوردن شاعران ما به آثار پست ‌مدرن يادآوري كرد: قالب‌هاي شعر فارسي مانند قصيده، غزل، مثنوي و... قلمروهاي محدودي دارند. عده‌اي فكر كردند كه با شعر نيمايي مي‌توانند معروف شوند؛ ولي نتوانستند؛ آن وقت بود كه به سراغ سبك ديگري رفتند. اين شاعر تصريح كرد: سبك پست مدرن در خود مغرب زمين، ميان فلاسفه و زبان‌شناسان مخالفان گردن كلفتي دارد؛ چرا كه هنري بي‌القاست و روي مخاطب از طريق لفظ و موسيقي تصوير تاثير مي‌گذارد. او از ايرادهاي عمده شعر پست مدرن را به تمسخر گرفتن زندگي و ايده‌هاي انسان امروز دانست و افزود: انسان امروز به دلداري و تسكين نياز دارد؛ ولي شعر پست مدرن انسان امروز را به تمسخر مي‌گيرد. مفتون اميني به ترجمه ناپذير بودن اين سبك اشاره كرد و گفت: وقتي شعر گفته مي شود، بايد همه از آن استفاده كنند؛ نه اينكه تنها عده‌ي معدودي قادر به اين كار باشند. اگر بخواهيم اشعار پست مدرن را در دهكده جهاني استفاده كنيم، نمي‌توانيم، شعري كه مفهوم و معنا ندارد، به زبانهاي ديگر هم ترجمه نخواهد شد. در روزگاري كه ما غربت الفبايي داشتيم و مي‌خواستيم شعرمان را به كشورهاي ديگر انتقال دهيم، شعر پست مدرن باعث شد كه نتوانيم اين كار را انجام دهيم. وي تصريح كرد: تا پيش از اين دريچه‌اي باز شده بود تا بتوانيم شعرمان را به آفاق دور ببريم؛ ولي اينك آن دريچه را داريم با اين اشعار مي‌بنديم. اين شاعر در ادامه بحثش به انتقاد از رضا براهني و شيوه‌هايي كه او براي اولين بار با اين جريان در شعر معاصر پديد آورد، متذكر شد: رضا براهني به شعر و ادبيات ما بسيار خدمت كرده؛ ولي با كار آخرش ضربه مهلكي به شعر زد. البته خود او نيز پس از طرح بحث هرمنوتيك بابك احمدي غافلگير شد و پست مدرن را مطرح كرد. بايد اين نكته را تاكيد كنيم كه همه اشعار پست‌مدرن ضعيف نيستند، شعرهاي كساني چون علي باباچاهي شعرهاي خوبي است. وي با تاكيد بر اينكه شعر پست مدرن به درد جامعه ما نمي‌خورد، ادامه داد: چطور اين سبك كه به درد غربي‌ها نخورد به درد ما خواهد خورد؟ هنر بايد در عواطف و روحيه‌ها مؤثر و پيكان القايي تيزي نيز داشته باشد كه پست مدرن در كل فاقد اين خصيصه است. مفتون اميني درباره غزل پست مدرن گفت: كارهايي كه در غزل امروز انجام مي‌شود، از كارهاي براهني و شاگردانش خيلي بهتر است. محمدسعيد ميرزايي كه از طيف غزل سرايان پست مدرن است را مي‌توان در رديف حسين منزوي و محمدعلي بهمني قرار داد. اما بايد توجه داشت كه غزل بايد با عاطفه و عشق همراه باشد. جاي مضامين اجتماعي در غزل نيست، حتا مضمون آزادي كه در دوران مشروطه در غزل به كار رفت، چندان غزل را پيش نبرد. وي افزود: آنچه كه بعضي شاعران امروز به عنوان غزل پست مدرن مي‌گويند، اصلا غزل نيست؛ مثل اينكه ظرفي را براي زيرسيگاري ساخته باشند و به جاي شكلات خوري از آن استفاده كنند. مفتون در پايان تصريح كرد: اين غزلها ممكن است 10 يا 15 سال مورد توجه باشند و بعدا ماندگار نخواهند بود. اين شعرها موقتا سر و صدايي دارند و كساني را دور خود جمع كرده، ولي دوره آن نيز سپري خواهد شد. انتهاي پيام