گزارش كامل نشست فعالان دوبله با رييس سازمان صداوسيما/1/ موقعيت دوبله در ايران. توجه به وضعيت بازنشستگي اين حرفه و تاكيد به حفظ جايگاه پيشكسوتان

بيش از سي تن از فعالان عرصه دوبله با حضور در تالار همايش‌هاي صداوسيما به بيان مشكلات خود و مسايل اين حرفه در گفت‌وگو با رييس سازمان صدا و سيما نشستند.

به گزارش خبرنگار سرويس تلويزيون ايسنا، يكي از مديران واحد دوبلاژ گزارشي را از تجهيزات و نيروي انساني اين واحد ارائه داد.

نجفي گفت: تعدادي از استوديو‌هاي ما مجهز به سيستم ديجيتال شده و اكنون در كپي فيلم‌هاي خارجي از سرور كامپيوتري استفاده مي‌كنيم.

احمد رسول‌زاده از پيشكسوتان دوبله ايران نيز ضمن تشكر از برگزاري چنين نشست‌هايي تاريخچه مختصري از ورود دوبله به ايران ارائه داد.

او گفت: در سال‌هاي 1322 تا 23 كار دوبلاژ با تعدادي از دانشجويان ايراني مقيم استانبول به اتقاق آقاي وكيلي و دكتر كوشان آغاز شد. نخستين فيلم نيز «اولين قرار ملاقات يا همان دختر فراري» نام داشت. بعد از آن در استوديو ايران فيلم به سرپرستي آقاي رضاييان و مديريت دوبله آقاي لطيف‌پور شروع شد. به موازات آن افراد ديگري از صنف‌هاي مختلف هنري از جمله تئاتر به دوبله آمدند.

وي افزود: با تمرين و تكرار حرفه‌اي به نام دوبله را كه تا آن زمان تجربه نداشتيم شروع كرديم.

زند، بهرام و خسروشاهي از جمله افرادي بودند كه در آن زمان براي اين كار پا قدم گذاشتند و روند دوبله تا پيش از 28 مرداد 1332 عادي بود بعد از آن ورود فيلم‌هاي آمريكايي و خارجي به ايران باز شد و اين اقدام ايجاب مي‌كرد تا دوبله كارها با سرعت بيشتري انجام شود.

اين‌گونه بود كه افرادي از راديو، تئاتر و حتي كساني كه سابقه كار هنري نداشتند به دوبله وارد شدند و اكنون مي‌توانم ادعا كنم بيش از سه دهه بهترين دوبله را ايران داشته و تنوع صدا در ايران با كيفيت خوب همراه بوده است.

رسول زاده با بيان اين كه اكنون نيز در اوج حرفه دوبله قرار داريم خاطرنشان كرد: اما نياز به نيروي كمكي و جوان داريم و اين واقعيتي است كه دوران ما مي‌گذرد و جوان‌تر‌ها بايد وارد حرفه دوبله شوند اما بايد احترام و جايگاه پيشكسوتان حفظ شود.

وي همچنين با يادآوري اين مطلب كه دوبله بيرون از ايران آغاز شد گفت: اين حرفه ابتدا در تركيه، هند و بعد ايتاليا و رم انجام مي‌شد. بعد از آن نيز تجار ايراني به اين نتيجه رسيدند كه منفعت در آن است كه كار دوبله را در داخل كشور انجام دهند.

اين پيشكسوت دوبله در پاسخ به پرسش ضرغامي رييس صدا و سيما كه خواستار اين شد كه نخستين فيلم سينمايي و تلويزيوني طي چه سال‌هايي دوبله شده است، گفت: اولين دوبله تلويزيون براي شبكه دو ملي توسط آقاي ماني در سال 1341 انجام شد و نخستين استوديوي دوبله در خانه سينماي فعلي واقع بود.

فهيمه راستكار از زنان پيشكسوت دوبله ايران دراين نشست به نخستين افرادي كه براي كار دوبله به ايتاليا اعزام شده‌اند اشاره كرد و گفت: توسط الكس باباييان قراردادي با چهار تن از ايراني‌ها از جمله خودم بسته شد. زماني، رضايي زندي، مهري باستاني از ديگر افرادي بودند كه به ايتاليا رفتيم. كار ايتاليا با ايران بسيار فرق داشت. در آن جا سنديكاي دوبلور‌ها كل كار دوبله تلويزيون را انجام مي‌داد.

وي با بيان اين كه در آن جا براي هر چهار ساعت كار، گوينده يك مبلغ مي‌گرفت افزود: براي به خطر نيافتادن سلامت گوينده‌ها يك فرد دوبلور اجازه بيش از 8 ساعت كار را نداشت.

راستكار با يادآوري اين كه بعد از 4 سال كار بازگشته و كار دوبله را در ايران آغاز كردند گفت: با وجود شرايط سخت كار دوبله در ايران فوق‌العاده بود. به طوري كه مي‌توان اين كار را هنر آدميزاد دانست نه هنر تكنيكي.

وي با بيان اين كه در آن زمان افرادي بودند كه با خلاقيت خود كارهاي خوبي انجام دادند گفت: حسين سرشار دوبلوري بود كه به جاي دسيكا صحبت مي‌كرد و در آن زمان هيچ كس قادربه اين گويندگي نبود. او آنچنان تبحر داشت كه در جايي كه دسيكا نقش يك كشيش را ايفا مي‌كرد براي اينكه ديالوگ بر لبهاي او بنشيند اين جمله ايرانيزه را براي او گذاشت «به قول سعدي شاعر ايراني آن سفر كرده كه صد قافله دل همره اوست هر كجا هست خدايا به سلامت دارش... »

به گزارش ايسنا، كاملي ديگر دوبلور حاضر در نشست صداهاي ماندگار با اشاره به اين كه در دوران نوجواني نا خودآگاه به حرفه دوبله آمده است به ذكر خاطرات خود پرداخت.

كاملي گفت: سال 1334 توسط سيامك ياسمي نخستين مدير دوبلاژ ايران در حالي كه به ديدن يكي از اقوام خود در استوديوي او رفته بودم قدم به گويندگي گذاشتم. او مرا براي گويندگي يك فيلم تست زد كه ديالوگ آن هنوز خاطرم هست « تستورويس اتومبيل رو روشن كن و بيا » و بعد گفتند «آقايان گوينده فيلم ما انتخاب شد».

وي با بيان اين كه به جاي هرك داگلاس و اسپارتاكوس همچنين مدير دوبلاژ سريال پوارو كار كرده‌ است گفت: اكنون كمتر مي‌توانم جاي كسي حرف بزنم. چون شخصيتي نيست كه آن را دوست داشته باشم.

پرويز بهرام كه نقش گويندگي او در اتللو فراموش نشدني است. گفت: كار تحقيقي درباره دوبلاژ به عهده تلويزيون است. من به تحقيق نيم قرن در اين حرفه كار كرده‌ام و جزء معدود افرادي هستم كه در اين كار مانده‌ام.

وي با اشاره به اين كه آيا مي‌دانيد واحد دوبلاژ تلويزيون در فروشگاهي در سازمان صدا و سيما درست شده است. گفت: ما براي اين كه فيلم‌ها سريعتر آماده شوند، بسياري از شب‌ها در آن جا مي‌مانديم و فيلم‌ها را دوبله مي‌كرديم.

وي با انتقاد به اين كه براي انجام دوبله، افراد نياز به فرصت دارند. گفت: براي اين كه يك كار به درستي و با كيفيت صورت گيرد مدير دوبلاژ بايد گوينده‌هاي مناسب نقش‌ها را جور كند و اين به زمان نياز دارد و توجه به اين امر به مديران سازمان بر مي‌گردد.

بهرام به رول‌هاي متعدد خود از جمله نريشن‌هاي جاده ابريشم، ديالو‌گ‌هاي ماركوپولو و بازرس اشاره كرد و گفت: به جاي هنرپيشگاني چون لارنس الوويه و پرلتوس در تراژدي قيصر سخن گفتند.

به گزارش ايسنا، ضرغامي در بين صحبت‌هاي پرويز بهرام با اشاره به اين كه صداي شما ما را به تاريخ برده و حس اين نشست را عوض مي‌كند، درخواست كرد آن چه درباره امنيت شغلي، مشكلات دوبله وجود دارد در اين نشست بازگو كنند.

بهرام گفت: ما از نظر قانوني و هم از نظر موازين شرعي محق هستيم كه پس از سالها خدمت بازنشسته شده و از قانون بازنشستگي استفاده كنيم. ما دير يا زود بايد كنار بكشيم و اين نيم قرن كه در تلويزيون كار كرده‌ايم توجه مديران را به اين صنف مي‌طلبد.

ادامه دارد..

  • جمعه/ ۱۸ شهریور ۱۳۸۴ / ۱۱:۳۲
  • دسته‌بندی: رسانه
  • کد خبر: 8406-06536
  • خبرنگار : 90003