معاون محيط طبيعي و تنوع زيستي سازمان حفاظت محيط زيست از اجراي پروژهاي خبر داد كه بر اساس آن براي نخستين بار در كشور با نصب سيستمهاي ردياب به يوزپلنگ آسيايي جمعيت تقريبي و مناطق زيستي اين حيوان از طريق سيستمهاي ماهوارهاي شناسايي ميشود.
دكتر سليمانپور در گفتوگو با خبرنگار «محيط زيست» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با اشاره به اجراي طرح ملي حفاظت از يوزپلنگ آسيايي گفت: براي نخستين بار در آخرين سرشماري صورت گرفته از طعمههاي يوز در كشور، 4 قلاده يوزپلنگ آسيايي كه در جهان در معرض خطر انقراض جدي قرار دارد، از نزديك توسط مأموران سرشماري در منطقه حفاظت شده نايبندان طبس رويت شد.
وي با تاكيد بر اين كه هنوز آمار قابل استنادي از وضعيت يوز ايراني در دست نيست، گفت: طرحي در دست انجام است كه بر اساس آن با استفاده از سيستمهاي Satellite tracking زيستگاه، سرعت و مسير حركت يوزپلنگ ايراني در كشور مشخص ميشود.
معاون محيط طبيعي و تنوع زيستي سازمان حفاظت محيط زيست با بيان اين كه اين طرح براي نخستين بار در كشور انجام ميشود، به ايسنا گفت: پس از فراهم شدن تجهيزات اين سيستم، قرار است اين طرح در زمستان امسال به اجرا در آيد.
وي از الزامات اين طرح را زندهگيري يوز عنوان كرد و به ايسنا گفت: پس از زندهگيري يوز، سيستم ردياب بر روي گردن حيوان نصب ميشود و پس از آن ميتوان با كمك سيتمهاي ماهوارهاي حركات اين حيوان را مورد بررسي قرار داد.
معاون محيط طبيعي و تنوع زيستي سازمان حفاظت محيط زيست خاطرنشان كرد: با اجراي اين طرح ميتوان جمعيت تقريبي يوزپلنگ آسيايي را اعلام كرد.
مهندس ضيايي، مدير ملي پروژه حفاظت از يوزپلنگ آسيايي نيز در گفتوگو با ايسنا با اشاره به اين كه پروژه ملي حفاظت از يوزپلنگ آسيايي از حدود 3 سال قبل آغاز شده است، از تهيه عکسهاي نادر از يوزپلنگ ايراني در درانجير خبر داد و گفت: اين عكسها توسط يک دوربين کنترل از راه دور، در منطقه حفاظت شده درانجير تهيه شده است و در آنها يوزپلنگ مادر را با چهار تولهاش که زير سايه يک درخت آرميدهاند، ديده ميشوند.
وي تاكد كرد: تهيه اين عکسها دستاوردي نادر به حساب ميآيد چرا که تنها تعداد اندکي از اين گربهسان بزرگ در طبيعت باقي ماندهاند.
گفتني است جمعيت يوزپلنگ آسيايي که زيستگاه آن زماني از درياي سرخ تا هند را در بر مي گرفت، امروز به کمتر 60 عدد در کل قاره آسيا كاهش يافته است كه اکثر آنها در فلات مرکزي ايران زيست ميکنند.
دکتر پيتر زاهلر، از انجمن حفاظت از حيات وحش (WCS) که از سال 2001 براي مطالعه اين گربهسان با جانورشناسان ايراني همکاري داشته است، در اين خصوص به بيبيسي ميگويد: يوزپلنگ به عنوان يک گونه وحشي هنوز در ايران در تنگنا و تحت فشار است، بنابراين مشاهده يک خانواده ظاهرا سالم در زيستگاه طبيعي آنها به شدت دلگرم کننده است.
وي افزود: تصاويري از اين دست به فعالان حفاظت از حيات وحش اين اميدواري را ميدهد که هنوز براي نجات اين جانوران خارق العاده وقت هست.
«انجمن حفاظت از حيات وحش» با ابتکار عمل و کمک مالي يکي از برنامههاي توسعه سازمان ملل (Global Environmet Facility) همکاري با دانشمندان ايراني را براي مطالعه 5 ناحيه حفاظت شده که تصور ميشد، زيستگاه احتمالي يوزپلنگ است، آغاز کرد.
اين گروه مجموعهاي از زيستگاههاي احتمالي را نشان کرد اما همچنين دريافت که طعمه اين درنده از جمله غزال و گوسفند وحشي نيز در اين نواحي نادر است. با اين حال اين عکسهاي تازه بر بازگشت تدريجي جمعيت شکار دلالت دارد.
دکتر لوک هانتر، مسؤول هماهنگي برنامه جهاني جانوران گوشتخوار انجمن حفاظت از حيات وحش گفت: يوزپلنگ ساکن ايران در زيستگاهي منزوي روي لبه تيغ زيست ميکند.
وي افزود: اين واقعيت که اين ماده يوزپلنگ موفق به بزرگ کردن چهار توله تا سن شش ماهگي شده بسيار دلگرم کننده است كه اميدواريم اين امر نشان دهد که برخي از گونههايي که شکار يوزپلنگ محسوب ميشوند، در برخي نواحي درحال بازگشت است. هدفي که سازمان حفاظت محيط زيست ايران برايش زحمات زيادي کشيده است.
انتهاي پيام