در ادامه‌ي ميزگرد دانشجويي ايسنا درباره‌ي بررسي جنبش دانشجويي، سيدحسيني، دبير سياسي جامعه‌ي اسلامي دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتي، در ارزيابي خود از فضاي سياسي دانشگاه‌ها و راه‌هاي بهبود آن اظهار داشت: به دليل تغيير بين دو دولت، نوعي فضاي ركود براي جنبش سياسي دانشجويي تا روي كار آمدن كابينه‌ي جديد به وجود مي‌آيد. ولي ما اميدواريم فضا به سمت همياري و همكاري سوق پيدا كند و كشورمان به سامان برسد، هدف انتقاد نيست، هدف برطرف شدن مشكلات است كه در ضمن آن مي‌شود انتقاد كرد. خوش‌قلب، عضو شوراي مركزي انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تربيت مدرس نيز گفت: جنبش دانشجويي و فضاي سياسي دانشگاه‌ها و ناكارآمدي اصلاح‌طلبان از يك طرف و برخوردهاي بعضا افراطي با جنبش دانشجويي باعث دلسردي‌هايي در جنبش دانشجويي شد كه ديديم در انتخابات آن‌طور كه بايد و شايد جنبش دانشجويي وارد نشد و الان هم هنوز فضاي ترديد وجود دارد. بايد منتظر بود و ديد كه دولت جديد چه كارهايي براي پويايي جنبش دانشجويي اتخاذ مي‌كند و از طرفي موانع كه بر سر راه جنبش دانشجويي بود تا چه ميزاني برطرف خواهد كرد و از طرفي مشكلات موجود در جامعه را تا حدي مرتفع خواهد كرد؟ به نظر من دانشجويان و قشر دانشگاهي منتظرند تا ببينند چه راه‌كار‌هايي از طرف دولت جديد اتخاذ مي‌شود براي برطرف كردن مشكلات و موانع؛ به نظر من بهبود يا پس رفت جنبش دانشجويي بستگي به عملكرد دولت جديد دارد. سيد حسيني گفت: البته من نكته‌اي را بايد عرض كنيم، تشكل‌هاي دانشجويي قبل از اين، درگيري‌هاي فكري زيادي داشتند، اين درگيري باعث مي‌شد كه فضاي سياسي دانشگاه‌ها فضاي آلوده‌اي باشد، البته برخي دانشگاه‌ها؛ بايد خود تشكل‌ها به سمتي بروند كه هم براي خودشان اين حرف‌هايي كه مي‌زنند قابل قبول باشد و هم بتوانند يك زندگي مسالمت آميزي با تشكل‌هاي ديگر داشته باشند، مثلا قبل از انتخابات در دانشگاه شهيد بهشتي، انجمن اسلامي همايشي گذاشت مبني بر اينكه در چارچوب قانون اساسي، انتخابات آزادانه معنا ندارد! اين حرفي غير قانوني است حرفي است كه در چارچوب آزادي بيان نيست. اما ما تحمل كرديم، حالا اگر اين شكل از آزادي و اين شكل از فضاي سياسي منظور باشد مسلما مردود است و نمي‌شود در دولت آقاي احمدي‌نژاد بدين صورت عمل كرد، چرا كه اولين ضربه‌اي كه جنبش دانشجويي و قشر تحصيل كرده مي‌خورند از همين نقطه شروع مي‌شود، اگر ما بخواهيم اين گونه آزادي داشته باشيم و اين گونه رفتار كنيم نشدني است. در ادامه‌ي اين ميزگرد، خوش قلب در پاسخ به اين پرسش كه چرا گاهي روابط تشكل‌هاي دانشجويي به تيرگي مي‌گرايد و آيا تحمل و مدارا بين تشكل‌هاي دانشجويي افزايش پيدا خواهد كرد؟» اظهار داشت: من هم اين را قبول دارم كه تشكلي كه ماهيتا‌ انديشه‌ي چپ دارد، شايد بيشتر از اين كه افكار چپي داشته باشد، ضد راست باشد! يعني تمام نيرويش را براي تخريب طرف مقابل خود به كار مي‌برد، اين جزء مواردي است كه وجود دارد، يا مثلا طرفي كه افكار راستي داشته باشد، بيشتر از اينكه در پي افكار و عقايد خود باشد، طرف مقابل خود را تخريب مي‌كند. يعني در واقع تخريب بين دو طرف وجود دارد. به نظرم در صورتي كه عدالت، و يك نگاه مستقل و عادي از بالا به تمام تشكل‌ها وجود داشته باشد، اين فضا بر جنبش دانشجويي خيلي مي‌تواند موثر باشد، مثلا وقتي احساس مي‌كنم كه بخشي از مسوولان به انجمن اسلامي نگاه مغرضانه دارند اما به جامعه‌ي اسلامي اين نگاه را ندارند، خود به خود ممكن است كدورتي به وجود بيايد، همين طور در مورد شما (خطاب به دبير سياسي جامعه‌ي اسلامي). مثلا دولت اصلاحات با انجمن اسلامي خيلي خوب بود و با جامعه‌ي اسلامي رابطه‌ي خوبي نداشت، خب مسلما اين نگاه را به وجود مي‌آورد و به نظرم اگر اين نگاه يكسان به همه‌ي تشكل‌هاي دانشگاه بشود، خيلي در روابط اين تشكل‌ها با هم موثر است. از طرفي واقعا به نظرم وقتي اختلافي به وجود مي‌آيد دادگاه صالحي در دانشگاه وجود دارد كه مي‌تواند اين اختلافات را حل كند، مثلا من در انجمن اسلامي و شما در جامعه‌ي اسلامي در يك دانشگاه كار مي‌كنيم، و مثلا هر كدام يا من يا شما كاري كرديم! من و شما نبايد با هم دعوا كنيم، بلكه هيات منصفه‌اي در دانشگاه است كه او تصميم مي‌گيرد كه حق با چه كسي است! و اين خود نوعي قانونمداري است. مثلا انجمن اسلامي خطايي كرده كه كاملا هم محرز است، شما حق نداري در دانشگاه جلوي من انجمن اسلامي را بگيري و بازخواست كني؛ اين خلاف قانون است. چرا كه دانشگاه هيات نظارتي دارد، كما اينكه ما در دانشگاه تربيت مدرس اين را داشتيم، خيلي اتفاقات افتاد، مثلا بسيج از ما ( انجمن اسلامي) شكايتي كرد و اين مشكل در هيات نظارت دانشگاه حل شد و تبرئه شديم. اما رفاقت‌هاي ما با بسيج دانشجويي پابرجاست، اما اگر دعوا شخصي شود، كل تشكل‌ها با هم درگير مي‌شوند. سيدحسيني نيز در اين باره اظهار داشت: رفاقت‌هاي بين تشكل‌ها نبايد صرفا شخصي باشد، همان طور كه برخورد‌ها نبايد برخورد‌هاي شخصي باشد، به قول شهيد رجايي كه به بني صدر مي‌گفت من درد مكتب دارم، تو درد من! نبايد اينگونه باشد، همگي بايد درد مكتب داشته باشيم، همه‌ي ما بايد دلمان به حال جامعه بسوزد و براي پيشرفت آن تلاش كنيم، اگر بخواهيم باز هم با درگيري‌هاي بي‌خودي، كارمان را پيش ببريم، اين تشكل‌هاي دانشجويي يك بار اضافه‌اي بر دوش دانشگاه خواهد بود. وي افزود: در دانشگاه شهيد بهشتي، جو مباحثه ايجاد كرديم، از افراد مختلف با ديدگاه‌هاي مختلف دعوت مي‌كنيم، در مورد موضوعات خاص با مطالعه، مي‌آيند و صحبت مي‌كنند، اين يك كار علمي و منطقي و انتظاري است كه از تشكل‌هاي دانشجويي مي‌رود، اما اگر تشكل‌ها بخواهند ديدي غير از اين فضا داشته باشند، مثلا حالت اپوزسيون يا حالت اقليت به خود بگيرند، هيچ جايگاهي ندارند. به شخصه نظرم اين است كه دولت آقاي احمدي‌نژاد، اعتدالي بين تشكل‌ها برقرار خواهد كرد و سعي مي‌كند تشكل‌ها را با هم آشتي بدهد، اين قدم اول را بايد تشكل‌هايي بگذارند كه در دوران حاكميت آنها كساني كه ضعيف بودند يا قدرت نداشتند زير پا بودند و در برخي موارد هم حتي زير پا له مي‌شدند، اما ما چنين نخواهيم كرد، ما به اين شيوه رفتار نمي‌كنيم، ما سعي مي‌كنيم مانند نمونه‌ي اسلامي كه داريم عمل كرده و مساوات و برابري را حفظ كنيم، حتي در دوران آقاي خاتمي هم روند ما در دانشگاه شهيد بهشتي همين بود، انشاء الله كه انجمن‌اسلامي و بسيج و جامعه اسلامي و تشكل‌هاي ديگر هم دست به دست هم دهند و با هم همكاري كنند، نه عليه هم؛ انشاء الله در كنار هم در يك محيط سالم سياسي فعاليت كنيم. خوش قلب نيز گفت: اين راهكارش بلوغ سياسي است، مثلا در مقطعي، مسوول بسيج دانشجويي دانشگاه تربيت مدرس از دبير انجمن اسلامي حمايت كرد. شايد علتش اين است كه در اين دانشگاه چون سطح تحصيلات، تكميلي است تندروي‌ها كمتر و عقل‌گرايي بيشتر است. با اينكه در اين چند سال در دانشگاه تربيت مدرس اتفاقات زيادي افتاد از جمله در اعتراض به حكم اعدام دكتر آقاجري، شايد اگر در دانشگاه ديگري بود، به تشنج كشيده مي‌شد. سيدحسيني نيز در اين باره اظهار عقيده كرد: اين روحيه‌ي رفاقت و دوستي به خاطر همان دركي كه گفته شده باشد، نه به خطار شخص، نه به خاطر خود شيريني، نه به خاطر قدرت و امكانات، اگر با هم چنين همكاري كنند بسيار مثبت است. اين عضو جامعه‌ي اسلامي دانشجويان در ادامه‌ي ميزگرد، درباره‌ي خواسته‌ي خود را از وزير علوم آينده گفت: انتظار من از وي اين است كه يك مكانيزمي را ارائه كند تا توسط آن نيازهاي جامعه شناخته شود و از كانال مربوطه به قشر تحصيل كرده‌ي دانشگاهي انتقال يابد و دنبال پاسخ براي نياز‌ها بگردند. همچنين خوش قلب در اين باره تصريح كرد: شما به جنبه‌ي عدالتخواهي قضيه تكيه كرديد، اما به نظرم بايد آزادي‌خواهي هم در كنار آن باشد، مشكلات معيشتي و صنفي جاي خود را دارد اما در كنار آن آزادي فكر انديشه بايد وجود داشته باشد كه به آنها جهت دهد. مردم عهد اخوت با هيچ كس نبسته‌اند، اگر آقاي احمدي‌نژاد واقعا اين مشكلات را مرتفع كند، خوب است، مشكل مشكل شخص نيست. سپس سيدحسيني گفت: آزادي بايد همپاي عدالت باشد، و عدالت است كه آزادي را محدود مي‌كند. خوش قلب نيز اظهار داشت: نكته‌ي ديگري كه فراموش كردم بگويم اين است كه بايد مردمسالاري را از خود دانشگاه شروع كنيم، مثلا چرا رييس دانشگاه را ما نبايد انتخاب كنيم؟ سيد حسيني نيز در تاييد گفته‌ي خوش قلب تصريح كرد: من هم كاملا با شما موافقم و اين يكي از مطالبات ما هم هست كه رياست دانشگاه انتصابي نباشد و زمانبندي داشته باشد، اينگونه نباشد كه رييس دانشگاهي 24 سال رييس باشد! خوش قلب نيز درباره‌ي خواسته‌ي خود از وزير علوم گفت: وقتي تمام سيستم انتخابي باشد، قطعا وزيري كه منتخب آقاي احمدي‌نژاد است بايد شخصي باشد كه خواسته‌ي قشر دانشگاهي را پيگيري كند. واقعا اميدوارم كه در دولت جديد، نشاط و شادابي در دانشگاه‌ها به وجود بيايد، در تمام عرصه‌ها ما نبايد از فشار‌هاي خارجي هراسي داشته باشيم، و از فشارهاي داخلي كه شامل نارضايتي مردم در حوزه‌ي اقتصاد و معيشت است بايد كاسته شود. سيدحسني نيز با بيان اينكه «انقلاب افرادي بهتر و مخلص‌تر از شهيد رجايي يا همپاي ايشان پرورش داده است»، آينده‌ي‌ دولت را روشن خواند و نسبت به آن ابراز اميدواري كرد. گزارش ميزگرد از خبرنگار ايسنا «سالومه سعيد» انتهاي پيام