يك عضو شوراي مركزي دفتر تحكيم وحدت (طيف علامه) گفت: دانشگاه چون قشر نخبهي جامعه است و مطالباتش تقريبا با مطالبات مردم بعضا فاصله دارد به اين دليل ممكن است دولت را در برخورد با دانشگاه دچار اشتباهات و خطاهايي كند.
«مجيد حاجيبابايي» در گفتوگو با خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دربارهي چالشهاي پيشروي دولت آينده در بعد داخلي و خارجي، گفت: با توجه به بحث پروندهي هستهيي ايران و شعارهايي كه احمدينژاد و هوادارانش اعلام كردهاند طبيعي است كه با مشكلات و معضلات زيادي مواجه ميشوند و ميبايست با دنيايي كه آنها را سياه ترسيم ميكنند وارد بحث و گفتوگو شوند.
وي گفت: در اين جا دو راه بيشتر در پيش نيست، يا بايد منطق حاكم بر روابط بينالملل را بپذيرند يا ميبايست با آنها وارد چالش شوند كه در صورتي كه منطق حاكم بر نظام بينالملل از طرف آنها پذيرفته شود طبيعي است كه با ريزشهاي نيرو در داخل مواجه ميشوند چرا كه شعارهايي كه دادهاند شعارهاي بزرگي بوده است، اگر هم وارد چالش شوند، هزينههاي سنگيني خواهد داشت. به همين دليل برقراري يك نوع تعادل در سياست خارجي و رابطهي منطقي و گفتمان با فضاي بينالملل اولين چالش احمدينژاد در عرصهي بينالملل خواهد بود.
حاجي بابايي ادامه داد: دولت احمدينژاد بايد با قاطعيت به گروههايي كه ايران را به تروريست بودن متهم ميكند پاسخ دهد.
وي تاكيد كرد: حقوق بشر كه به شدت فضاي بينالمللي هم روي آن حساس شده و از آن به عنوان يك ابزار جهت فشار روي حكومت ايران استفاده ميكند حالا دولت آتي اين حقوق بشر را كه از طرف عرصههاي بينالمللي تعريف ميشود تا چه اندازه ميخواهد قبول كند؟ در صورت عدم تمكين به مباني حقوق بشر با يك چالش جدي مواجه ميشود و نهايتا بايد خود را آمادهي يك رويارويي كند.
اين فعال دانشجويي گفت: در بعد داخلي ما مسائل عمدهي متعددي دارم. يكي از مهمترين مسائل بحث رويارويي دولت با نيروهاي دموكرات و كساني است كه خواهان گسترش فضاي دموكراسي و جامعهي مدني هستند. با توجه به اينكه رايهاي دور اول انتخابات نشان داد كه پايگاه اجتماعي هر يك از جريانات و تفكرات در جامعهي ما چه اندازه است، اگر سر جمع نيروهاي خواستار جامعهي مدني را در نظر بگيريم چه آنها كه آگاهانه راي ندادند و چه آنها كه آگاهانه به جامعهي مدني و آزادي سياسي راي دادند اينها يك بخش عظيمي از جامعه را در بر ميگيرند. ايجاد هر محدوديتي در رابطه با اين زمينه به افزوده شدن بحران مشروعيت ميانجامد.
حاجي بابايي با بيان اين كه «مردم از روندهاي گذشته در كشور ناراضي بودند»، گفت: شاهد هستيم كه به دلايلي نظام با اين مساله هم در كنار شكاف دولت و ملت مواجه است. آيا دولت آينده توانايي اين را دارد كه اين مسائل را از بين ببرد؟
وي تاكيد كرد: ادامهي يك برنامهي كلان اقتصادي كه هم فراهم آوردن رفاه اقتصادي مردم را در نظر بگيرند و هم به آباداني درازمدت و پيشرفت بلندمدت كشور بينديشد چالش بعدي است كه دولت آينده با آن مواجه است. به خصوص اينكه الگوهايي در توسعهي ايران در طي شانزده سال گذشته الگوهاي ثابت و مشخص بوده و قالب اقتصادي ايران در اين چارچوب ريخته شده است. آنها با شكستن قالبها و ايجاد طرح نو چگونه ميتوانند فضا را بازسازي كنند؟ اين پرسشي است كه بايد منتظر آينده بود و به پاسخ آن نگريست.
حاجي بابايي افزود: جناح راست دچار انشعاب شده است و بخشي از نيروهاي راست كه راديكالتر هستند ميخواهند يك نوع اقتصاد چيني را به جامعه القاء كنند و فضاي سياسي را ببندند و فضاي اقتصادي را باز كنند، البته آن هم از نوع خاص خودشان؛ اين گروه جريان سنتيگرايي بوده و پيوندهايي با بخشهايي از روحانيت و بازار دارد كه در فرآيند اخير امكان حذف اين گروه وجود دارد.
وي ادامه داد: دولت احمدينژاد در يك حاكميت كاملا يكدست شكل ميگيرد، در اين حاكميت كاملا يكدست احتمال وجود فساد و رانتهاي خاص براي افراد خاص به وجود ميآيد، چون نظارت كمتر ميشود و اين خود ميتواند بحران را تشديد كند، چون يكي از بحرانهاي جدي كه از گذشته وجود داشته فساد اداري بوده است.
انتهاي پيام