كنفرانس تعدادي از اعضاي شوراي مركزي انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران و علوم پزشكي به مناسبت ششمين سالگرد حادثه‌ي 18 تير عصر روز شنبه در كوي دانشگاه تهران برگزار شد.

به گزارش خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، «حسام‌الدين علامه» دبير تشكيلات اين تشكل دانشجويي، در ابتدا از «عزت ابراهيم‌نژاد» كه در آن حادثه كشته شد، هم‌چنين دانشجوياني كه دچار صدمات جسمي و روحي شدند، از جمله «جمال زواره‌اي» نفر اول كنكور كه يك چشم خود را در آن حادثه از دست داد، ياد كرد.

علامه با اعتقاد به اينكه «اين حادثه توهيني به جايگاه و عظمت دانشجويان و دانشگاه بود»، گفت: بايد اين حادثه را به تمام دانش‌پژوهان، اسلام دوستان، دين‌داران واقعي تسليت گفت. بر خود لازم دانستيم كه در اينجا جمع شويم و ياد اين روز و كساني كه در اين فاجعه‌ي ملي دچار صدماتي شدند را گرامي بداريم.

وي افزود: بايد اين خاطره را در اذهان زنده نگه‌داريم و براي اين امر نيز داراي دلايل زيادي هستيم. به خاطر جمهوري اسلامي ايران، به خاطر اينكه دغدغه‌ي انحراف نظام از آرمان‌هاي اوليه‌ي انقلاب را داريم و سعي داريم كه با اين امر از تكرار حوادث اين چنيني جلوگيري كنيم. ما در اين جا جمع نشده‌ايم كه اين نكته‌ي منفي تاريخي را به مسوولان گوشزد كنيم و به رخ آنها بكشيم، بلكه هدف ما اين است تا حد امكان با يادآوري اين خاطره‌ي تلخ از آن عبرت‌ها بياموزيم.

دبير تشكيلات انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران و علوم پزشكي، در ادامه با اشاره به چگونگي وقوع حادثه‌ي 18 تير، اظهار داشت: اين حادثه در اعتراض به بسته شدن ركني از اركان جمهوريت، يعني توقيف مطبوعات بود. تعدادي از دانشجويان كوي بعد از برگزاري دعاي كميل به خاطر بسته شدن روزنامه‌ي سلام دست به تجمعي آرام زده و به گفته‌ي شاهدان عيني اين حادثه اين تجمع به صورت خودجوش و بدون مجوز بود. اما يك برنامه‌ي متناسب با فضاي دانشجو و دانشگاه بود و از شعارهاي تند، توهين و تندروي نيز دور بود.

وي با اشاره به سخنان خاتمي در آن زمان، گفت: آقاي خاتمي - رييس جمهور - در اولين موضع‌گيري رسمي در ارتباط با اين حادثه اظهار داشت كه عده‌اي در صدد انتقام‌گيري افشاي جريان قتل‌هاي زنجيره‌يي بودند و بر همين اساس تيغ تند انتقام خود را به سمت دانشجويان گرفته و از آنها انتقام گرفتند. به اعتقاد ما اين حادثه توسط برخي از پرسنل نيروي انتظامي و نيز لباس شخصي‌ها به خشونت گراييد و دانشجويان مظلوم و بي‌پناه در خوابگاه كوي مورد حمله قرار گرفتند و اكنون خوشحاليم كه بعد از گذشت چند سال از اين حادثه مسوولان امر به اين نتيجه رسيده‌اند كه اين سوي نرده‌هاي دانشگاه جايگاه مقدسي است و پليس و غير دانشجو نبايد وارد اين محوطه‌ي مقدس شود.

اين فعال دانشجويي با اشاره به بيانات مقام معظم رهبري در باره‌ي اين حادثه، گفت: ما شاهد بوديم كه بعد از وقوع اين فاجعه، رهبر معظم انقلاب آن را جنايت ناميد، اما متاسفانه جانيان اين جنايت هيچ‌وقت به سزاي اعمال خود نرسيدند و به مردم معرفي نشدند.

علامه معتقد است: يكي از گروه‌هايي كه باعث خارج شدن مسير آرام اعتراض دانشجويان از حالت دانشجويي شد دانشجوياني بودند كه عضو تشكل‌هاي دانشجويي نبوده و سابقه‌ي كار سياسي قانونمند نداشتند كه به عنوان نمونه مي‌توان تعدادي از دانشجويان دانشگاه آزاد را مثال زد. گروه دوم بعضي از دانشجوياني بودند كه به دنبال نام، قدرت و شهرت بودند و براي دانشجويان فعال سياسي در تشكل‌هاي دانشجويي چهره‌اي مشكوك به حساب مي‌آمدند. همين دانشجويان مطالباتي را مطرح مي‌كردند كه بسيار فراتر از مطالبات جريان دانشجويي بود. اين دو دسته به همراه عده‌اي آشوب‌گر و بعضا منافق از روز دوشنبه بيست و يكم تير ماه فضا را به سمتي بردند كه حتي براي خود دانشجويان نيز غير قابل تحمل بود.

وي مدعي شد: البته در اين قضيه شواهدي از دخالت برخي از نيروهاي شبه امنيتي در به افراط كشيدن اعتراض سالم دانشجويان نيز به چشم مي‌خورد.

دبير تشكيلات انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران و علوم پزشكي، در ادامه گفت: ما مشاهده مي‌كنيم كه بسيجيان در دانشگاه و نمازگزاران روز جمعه و طلاب حوزه‌هاي علميه هر گاه خطري را متوجه اسلاميت نظام ببينند اكثرا بدون مجوز قانوني به تظاهرات و تجمع مي‌پردازند، چرا دانشجويان از اين حق محروم هستند؟ دانشجويان نيز بايد بتوانند در مواقعي كه خطري را متوجه‌ي جمهوريت نظام مي‌بينند خواسته‌هاي خويش را بيان كنند.

وي ابراز عقيده كرد: مساله‌ي بعدي در حادثه‌ي كوي دانشگاه جهت‌گيري نامنصفانه‌ي صدا و سيما درباره‌ي شكل‌گيري و ادامه‌ي روند اين حادثه در آن مقطع بود كه هنوز دانشجويان منتظر معذرت‌خواهي رسمي اين نهاد هستند.

اين فعال دانشجويي در ادامه يادآور شد: البته در اين مساله شاهد عملكرد ضعيف قوه‌ي قضاييه و نيروهاي اطلاعاتي در پيدا كردن سر منشا اين فاجعه بوديم و همان طور كه گفتم متاسفانه قوه‌ي قضاييه براي آنچه كه رهبري آن را جنايت ناميد، جاني‌اي پيدا نكرد، عوامل حادثه معرفي نشدند و متاسفانه سطح اين فاجعه‌ي بي‌نظير و دلخراش در حد دزدي يك ريش‌تراش پايين آمد.

حسام‌الدين علامه، گفت: ما از مسوولان قضايي درخواست موكد داريم كه اينك كه سال‌ها از اين حادثه مي‌گذرد و از فضاي جنجالي آن زمان دور شده‌ايم براي زدودن دل‌نگراني‌ها و دغدغه‌ي دانشجويان نسبت به عوامل ايجاد كننده‌ي اين حادثه يك بار ديگر پرونده‌ي كوي دانشگاه را به جريان اندازد و اين بار تمامي عوامل پشت پرده‌ي اين حادثه و جنايت را شناسايي، معرفي و محاكمه كنند.

به گزارش خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در ادامه‌ي اين كنفرانس، «حسين نقاش» عضو شوراي مركزي انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران و علوم پزشكي، اظهار داشت: بعد از وقوع دوم خرداد به علت عدم وجود احزاب ريشه‌دار كه بتواند خواسته‌ها و مطالبات اجتماعي و دموكراتيك مردم را رهبري كند اين بار سنگين بر عهده‌ي دانشجويان قرار گرفت و اين درست همان اتفاقي بود كه در بيست و هشت مرداد 1332 بعد از حادثه‌ي 16 آذر اتفاق افتاد، لذا دانشگاه مجبور شد هزينه‌ي برخي از حركت‌هاي ناصواب را بپردازد.

وي با اعتقاد به اينكه «فاجعه‌ي كوي دانشگاه و بسته شدن فله‌يي مطبوعات ضربه‌ي محكمي به اصلاحات زد و باعث تحليل رفتن قواي آنها شد»، اظهار داشت: به علت اين گونه حركت‌ها، حركت دانشجويان رو به انفعال گذاشت.

عضو شوراي مركزي انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران و علوم پزشكي، افزود: به انفعال رفتن دانشجويان قطعا خطري براي نظام خواهد بود، ما نبايد اجازه دهيم انديشه‌هايي كه باعث مي‌شود اتفاقاتي مانند 18 تير رخ دهد رشد كند.

به گزارش خبرنگار ايسنا، «علي مسيحي»، ديگر عضو شوراي مركزي اين تشكل دانشجويي، نيز گفت: ما بايد جلوي تحريف چنين فاجعه‌اي را بگيريم و بار ديگر از مسوولان قضايي خواهشمنديم كه پرونده‌ي كوي را به جريان بياندازند.

بنابراين گزارش، سپس حسام‌الدين علامه، اظهار داشت: من بر خود لازم مي‌دانم كه از آقاي دكتر معين - وزير علوم وقت - و حاج آقا ابوترابي - رييس نهاد رهبري دانشگاه تهران - و ديگر مسوولان دانشگاه تهران كه در آن روزهاي سخت ياري‌گر دانشجويان بودند تشكر كنم. البته مطبوعات نيز در تبيين اين حادثه كمك زيادي به دانشجويان كردند.

علامه گفت: اكنون با گذشت شش سال از اين جريان ما از آقاي خاتمي و مسوولان عالي‌رتبه‌ي قضايي خواستاريم حال با آنكه با آمران فاجعه‌ي 18 تير با مدارا و تساهل و تسامح برخورد شد با بعضي از دانشجويان و جوانان كه در اين حادثه دچار اشتباه شدند و در روزهاي بعد از 18 تير احيانا عملكردهايي خلاف قانون داشتند با رافت اسلامي برخورد شود و اكنون كه شش سال از دوران زنداني شدن آنها مي‌گذرد اسباب آزادي آنها را فراهم كنند تا قدري از دغدغه‌هاي ذهني دانشجويان برطرف شود.

دبير تشكيلات انجمن اسلامي دانشجويان ادامه داد: با توجه به اينكه عمر فعاليت دولت خاتمي رو به اتمام است و يكي از دستاوردهاي دولت خاتمي گسترش آزادي بيان بوده اميدواريم اين سنت در دانشگاه‌ها نيز با روي كارآمدن دولت جديد ادامه پيدا كند و به همين دليل از رييس جمهور آينده و مسوولان قضايي خواستاريم كه با باز گذاشتن فعاليت آزاد و قانونمند دانشجويان در دانشگاه‌ها مانع به وجود آمدن حوادثي مانند 18 تير شوند.

علامه گفت: به همت شوراي فرهنگي دانشگاه تهران و علوم پزشكي و سعي و كوشش معاونت فرهنگي و دانشجويي دانشگاه تهران - دكتر اميد - تعدادي از اساتيد و دانشجويان علوم اجتماعي اين دانشگاه اقدام به جمع‌آوري مستندات آن فاجعه‌ي تاريخي از مطبوعات و سايت‌هاي خبري و شاهدان عيني كرده‌اند كه انشاء الله در قالب كتابي به زودي به بازار ارايه خواهد شد.

دبير انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران و علوم پزشكي تهران در ادامه‌ي كنفرانس روز شنبه اين تشكل درباره‌ي نحوه‌ي برگزاري مراسم سالگرد 18 تير، ابراز عقيده كرد: بد نيست بدانيد انگار هرگونه برگزاري مراسم چه به صورت تجمع و چه به صورت سمينار و سخنراني در كوي دانشگاه توسط دانشجويان منع قانوني دارد و در داخل دانشگاه هم اجازه‌ي تجمع و برنامه در محيط باز داده نمي‌شود.

به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) «حسام‌الدين علامه» افزود: با توجه به اينكه در فصل امتحانات هستيم و كوي دانشگاه در چند روز قبل از 18 تير به حالت تعطيل درمي‌آيد برگزاي يك مراسم در محيط بسته و در يك سالن آن هم در بين دو روز تعطيل جمعه و يكشنبه محذوريت‌هايي داشت كه نتوانستيم برنامه را به صورت تجمع برگزار كنيم.

وي گفت: قصد ما از زنده نگه داشتن ياد اين حادثه دو علت دارد. اولا عاملان و آمران اين فاجعه هنوز به ملت معرفي نشده‌اند و جانياني هم كه اين فاجعه را در بعد اجرايي به وجود آورند هم به درستي مورد محاكمه قرار نگرفتند. بنابراين اگر اين جا جمع شده‌ايم براي اين است كه تأكيد كنيم اين خواسته‌ي جنبش دانشجويي است كه تمام عوامل پشت پرده و بيروني حادثه مورد شناسايي قرار گيرند.

علامه در اين كنفرانس گفت: دومين مطلب، درس‌هايي است كه از اين حادثه مي‌گيريم. اينك فراگير شدن ادبيات سيد محمد خاتمي و گفتمان اصلاحات جامعه را در شرايطي قرار داده كه به صورت ناخواسته بسياري از مطالبات جنبش دانشجويي در فضاي سياسي كشور به اجرا درمي‌آيد و آن ادبيات به تدريج و گام به گام در ادبيات سياسي كشور حاكم مي‌شود و اين جاي بسي خوشبختي دارد.

وي افزود: امروز چه نيروهاي انتظامي و امنيتي و چه لباس شخصي‌ها متوجه شده‌اند كه دانشگاه با محيط بيرون فرق‌هاي بسياري دارد و احترام و شأن دانشگاه و دانشگاهيان بايد لحاظ شود و اين از درس‌هاي مثبتي است كه از حادثه كوي دانشگاه گرفته شد.

علامه گفت: درس ديگري كه جنبش دانشجويي بايد بگيرد، لزوم نهادينه كردن نهادهاي مدني، اضافه شدن تشكل‌هاي دانشجويي در فضاي دانشگاه، دوري از هرگونه افراط در مراسم‌ و برنامه‌هاي جنبش دانشجويي است. چراكه اصلاحات يك شبه ممكن نيست، اصلاحات مورد نظر خاتمي يك فرهنگ است و براي نهادينه شدن يك فرهنگ زمان زيادي لازم است. بنابراين دانشجو بايد با صبر و حوصله و متانت و اخلاق تمام جوانب را براي به نتيجه رساندن جريان اصلاحات لحاظ كند تا به دام افراطي‌گري نيفتد.

اين فعال دانشجويي گفت: دو گروه خواهان افراطي شدن قضاياي كوي دانشگاه بودند. يك گروه كساني كه معاند جمهوري اسلامي بودند و خواهان براندازي نظام مردمي جمهوري اسلامي، و دوم كساني كه از به ثمر نشستن يك حركت اصلاحي آرام، معتدل و قانونمند متضرر مي‌شدند و سعي داشتند تا با افراطي كردن برنامه‌هاي جنبش دانشجويي در اعتراض به فاجعه‌ي 18 تير همان بلايي كه مي‌خواستند، بر سر جنبش دانشجويي بياورند، لذا آن دخالت نيروهاي بسيج و نيروهاي مردمي در روز 21 تير به بعد بايد به انصاف گفت كه براي امنيت ملي و جلوگيري از آشوب و بلوا به يك ضرورت تبديل شده بود. به هر حال اين دو لبه‌ي قيچي همواره مانع از حركت آرام و معقول دانشجويان بوده‌اند.

علامه تاكيد كرد: امروز به علت بعضي از افراط‌ها نه در آرمان‌ها بلكه در روش‌هاي اصلاحي شاهد دلزدگي بسياري از دانشجويان و به ويژه توده‌ي مردم از گفتمان اصلاحات و روي آوردن آنها به گفتمان عدالت هستيم. درس گرفتن مجدد از حادثه‌ي 18 تير براي پيدا كردن بهترين روش دنبال كردن جنبش اصلاحات ضروري است.

«سيدجليل موسوي» عضو شوراي مركزي انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران و علوم پزشكي تهران نيز در اين كنفرانس گفت: كساني كه خود را متولي فضاي فرهنگي دانشگاه مي‌دانند در قبال وقايع مهم دو نوع فضا را اتخاذ مي‌كنند. اول اينكه استراتژي كتمان و حذف تاريخي را پي مي‌گيرند. چيزي كه ما در مورد واقعه‌ي 16 آذر تا سال‌ها پيش مي‌ديديم. برگزاري اين مراسم امروز عادي شده اما تا چندي پيش به صورت بدي به آن نگاه مي‌شد و در مجوزهايي كه داده مي‌شد خيلي بد برخورد مي‌شد، امروز 18 تير در اين بخش قرار دارد.

به گزارش ايسنا، وي افزود: نوع استراتژي ديگري كه ديده مي‌شود استراتژي قلب و استحاله است. كه وقايعي كه در بخش اول قرار مي‌گيرند بعد از مدتي با اين نگاه ديده مي‌شوند. كاري كه به وضوح ما در سال‌هاي اخير ديديم. توجه به اين نكته جالب است كه مثلا به انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان براي برگزاري مراسم مجوز برنامه در تالار شهيد چمران را نمي‌دهند اما به دوستان بسيجي مي‌دهند. آيا تا چند سال پيش عنوان 16 آذر را مي‌شد جلو اين دوستان به زبان آورد؟ در دوراني كه همه سعي مي‌كنند وقايع را در حافظه تاريخي خاموش كنند تنها كاري كه از ما برمي‌آيد اين است كه با كورسوهايي از يادمان بتوانيم آنها را فقط حفظ كنيم تا بتوانيم وارد فضاي بعدي شويم، هرچند كه در فضاي بعدي جاي كار سخت‌تر است.

موسوي گفت: در سال‌هاي 78 و 79 اولين سالگرد 18 تير، موجي از محكوميت‌ها از سوي گروه‌هاي مختلف ديده شد. گروه‌هايي كه ما از اينكه اينها اين فاجعه را محكوم مي‌كنند، خنده‌مان مي‌گرفت. آنچه كه وجود داشت اين بود كه لمپنيسم و فضاي لمپن‌مآبانه را همه محكوم مي‌كردند. البته يكي از چيزهايي كه در 18 تير وجود داشت و ما هميشه سعي كرديم ريشه‌يابي كنيم لمپنيسم بود. ما 18 تير را نماد مبارزه با لمپنيسم مي‌دانيم، اما از سوي نهادهايي لمپنيسم محكوم شد كه با مرور سابقه‌شان نمي‌دانستيم چگونه بايد قضاوت كنيم.

اين فعال دانشجويي افزود: دوستان نبايد به فكر پاك كردن دامان خود از اين فضا باشند، بروند سابقه‌شان را مرور كنند، انديشه‌هايي كه معتقدم فضاي بد 18 تير نتيجه‌ي طبيعي و قابل پيش‌بيني تفكراتشان بود، تفكراتي كه شاهد بوديم گاهي برخي از تريبون‌هاي رسمي به صورت آزادترين حالت بيان مي‌شد. تفكراتي بيان مي‌شد كه با ابتدايي‌ترين استدلال‌هاي منطقي به راحتي مي‌شود با يك روال طبيعي از آنها 18 تير و اتفاقات ناگوار آن را استنتاج كرد. ما بايد نيم نگاهي هم به تفكراتي كه 18 تير را به وجود آورد داشته باشيم.

سپس علامه درباره‌ي پرونده‌ي حادثه گفت: مسببين اين حادثه دو گروه هستند؛ يك گروه سياستگذاران اين حادثه و حوادث مشابه و گروه دوم اجراكنندگان و به وجود آورنده‌ي اين فاجعه. در باره‌ي سياستگذاران اين حادثه، انجمن اسلامي و جنبش دانشجويي در طي سال‌هاي گذشته اين كار را انجام داده و هيچ ابايي هم نداريم كه اين افراد را شناسايي كنيم و اعتقاد داريم مردم اينها را مي‌شناسند. كساني كه هيچ‌گاه با حضرت امام(ره) در شكل‌گيري انقلاب همراهي نداشتند و امروز دايه‌ي مهربان‌تر از مادر براي انقلاب شده‌اند. كساني كه خشونت را نيز مقدس مي‌شمرند، كساني كه مخالفان فكري خود را محارب تلقي مي‌كنند و كساني كه قائل به وجود جرم سياسي نيستند. همه‌ي كساني كه قشري‌گرايي را ترويج مي‌كنند و از احساسات مذهبي ملت ما سوءاستفاده مي‌كنند، همه و همه سياستگذاران فكري حادثه‌ي 18 تير و حوادث مشابه آن از جمله ترور دكتر سعيد حجاريان هستند.

وي ابراز عقيده كرد: شايد بعضي از كساني كه درون نهادهاي امنيتي هستند و با نگاه امنيتي خاص و بسيار تنگ‌نظرانه و متحجرانه و قشري‌گرايانه و بدون شناخت عميق از جنبش دانشجويي به دانشگاه و دانشگاهيان نگاه مي‌كنند، گروه دومي هستند كه جزء سياستگذاران بوجودآورنده اين چنين فضايي در كشور هستند كه هم مردم خوب آنها را مي‌شناسند و هم مسؤولان. اعتقاد داريم كه راه اصلي مقابله با اينها و حذف اين تفكر، روشنگري در ميان مردم، ارتقاي سطح سواد و سطح آگاهي‌هاي مردم است و اين يك راه طولاني است.

علامه درباره‌ي كساني كه آنها را اجراكنندگان حادثه مي‌خواند گفت: كار شناسايي اين گروه از عهده‌ي جريان دانشجويي خارج است. جريان دانشجويي جريان سيالي است كه بعد از 3، 4 سال جاي خود را به دوستان جوانتر مي‌دهد. مطمئنا شناسايي و پيگيري عاملان اين حادثه بر عهده‌ي نيروهاي امنيتي، انتظامي و قضايي است و چون اين حادثه توسط برخي از نيرو‌هاي بعضي دستگاه‌ها به وجود آمد، عزم جدي همه‌ي مسؤولان عالي‌رتبه نظام را مي‌طلبد تا اين افراد شناسايي شوند.

وي گفت: ضمن اينكه اعتقاد داريم شناسايي اين افراد و مجازات آنها جواب به حقي به خواسته‌هاي منطقي دانشجويان است، اما هدف اصلي جنبش دانشجويي نيست. جنبش دانشجويي خواهان تغيير تفكرات اين دوستان است. ما مي‌خواهيم كه اين دوستان تمام حق را منحصر به خود ندانند. فقط خود را دلسوز جمهوري اسلامي نپندارند و آينده را بيشتر از جلوي پاي خويش ببينند و به دغدغه‌هاي ديگر دوستداران جمهوري اسلامي هم توجه كنند. مطمئنا اگر روزي فضاي حاكم بر نيروهاي اطلاعاتي، امنيتي، نظامي و مبلغان ديني ما فضاي مدارا، تساهل و تسامح باشد، آن روز جنبش دانشجويي به خواسته‌ي خويش دست پيدا خواهند كرد.

«محسن نقاشي» ديگر عضو شوراي مركزي دانشگاه نيز گفت: دموكراسي سياسي و اجتماعي نياز به انسان‌هاي دموكراتيك دارد؛ انسان‌هايي كه اخلاق دموكراتيك داشته باشد. با شخصيت‌هاي افراطي و راديكال نمي‌توان از دموكراسي دم زد و اصلاح‌طلب بود.

وي افزود: متأسفانه دانشجويان مسلمان و به ويژه فعالان انجمن‌هاي اسلامي در عرصه‌هايي از جمله عرصه‌ي دينداري و دين‌پژوهي كوتاهي كردند. فضا را آن قدر باز گذاشتند و آن چنان به فعاليت‌هاي سياسي تكيه كردند كه دينداري و دين‌باوري را دو دستي تقديم ديگران كردند. استمرار در رخ دادن چنين فجايعي نشان مي‌دهد كه انگاره‌ها و روحيات مشتركي به صورت سازماندهي‌شده در اين افراد دميده شده است و وجود روحيات فاشيستي با انگاره‌هاي ديني باعث شده كه اين افراد دور هم جمع شوند. بايد انجمن‌هاي اسلامي و دانشجويان مسلمان و فعالان سياسي دوباره اين عرصه را مورد توجه قرار دهند و مبلغ دين رحماني باشند.

موسوي نيز گفت: جدا خواهان اصلاح فكر هستيم. معتقديم هر فكري در هر سطحي اگر بوي تقدس به خود بگيرد خاصيت نقد را از دست مي‌دهد و هر تفكري كه توان نقد شدن نداشته باشد منجر به استبداد و نتايجي مانند 18 تير مي‌شود.

وي افزود: خواهش مي‌كنيم كه تريبون‌هايي كه در كشور وجود دارد به طور يكسان در اختيار كليه‌ي افكار قرار بگيرد. اگر معتقديم تفكراتي كه بيان مي‌كنيم حق است و سهم‌مان از حقيقت ميزان بالايي است، بايد مطمئن باشيم كه مي‌تواند در مقابل تفكرات ديگر خود را حفظ كند، بايد از سياستي كه در اين چند ساله‌ي اخير بر فضاي فرهنگي و فكري كشور حاكم بوده و تريبون‌ها در اختيار يك تفكر بود، بپرهيزيم.

اين فعال دانشجويي گفت: چند شاخه بودن و وجود نهادهاي موازي چه در بخش امنيتي و چه در بخش نظامي اولا حركت مناسب را از نظام هاي امنيتي و انتظامي كشور مي‌گيرد و ثانيا پاسخگو بودن را از آنها سلب مي‌كند. لذا يكسان‌سازي نظام‌هاي انتظامي و امنيتي كشور لازم است.

انتهاي پيام