سال‌ها، آب در پشت بزرگترين نقش‌برجسته‌ي ايران در فيروزآباد نفوذ كرده و شكافي عظيم را پديد آورده بود كه در سال 82، آن نقش از درون تقويت و بتون‌ريزي شد. حسن راه‌ساز كه در سال 82 سرپرست گروهي بود كه مرمت نقش‌برجسته‌ي پيروزي اردشير در فيروزآباد را دنبال مي‌كرد، اين مطلب را در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، بيان كرد. وي افزود: نقش‌برجسته‌ي اردشير بابكان بزرگ‌ترين نقش‌برجسته‌ي كشور است كه به دليل شرايط قرار گرفتن آن در كوه، موقعيت صخره و متخلخل بودن سنگ آن، با مشكلاتي روبه‌رو بود. تا پيش از سال 82 سيلابي بر روي اين نقش كه مساحتي در حدود شش هزار مترمربع دارد، هدايت مي‌شد و آسيب‌هاي زيادي به آن مي‌زد. او با اشاره به اينكه كميته‌ي نجات‌بخشي سنگ‌نوشته‌ها و ريزنگاره‌هاي سازمان ميراث فرهنگي در سال 82 نقش‌برجسته‌ي پيروزي اردشير را نيازمند انجام مرمت‌هاي اضطراري دانست، گفت: در آن سال براي مهار سيلاب جاري بر روي نقش‌برجسته، سيل‌بندي با صخره‌هاي طبيعي منطقه ساخته و سپس تلاش شد تا قطعات درحال سقوط نقش، تثبيت شود. به‌علاوه، سطح بيروني نقش‌برجسته به ‌گونه‌اي استحكام‌بخشي شد كه رطوبت و گلسنگ نتواند به اثر آسيب بزند. مشاور فني بنياد پژوهشي پارسه - پاسارگاد با تاكيد بر اينكه پس از انجام عمليات گلسنگ‌زدايي، نقش‌برجسته با مشكل گلسنگ‌ها روبه‌رو نخواهد بود، اظهار داشت: آثاري وجود دارد كه حتا پس از 30 سال گلسنگ‌زدايي هنوز هيچ مشكلي ندارد. وي معتقد است كه اكنون نقش‌برجسته‌ي پيروزي اردشير مشكلي ندارد و اثر مرمت‌هاي سال 82 همچنان باقي است. وي ادامه داد: اگر ساسانيان مي‌خواستند نقش‌برجسته را در جايي حك كنند كه سالم بماند، بايد در حدود نيم متر از سنگ كوه را تراش مي‌دادند تا به سطحي مناسب مي‌رسيدند؛ ولي آنها سطح كمي را صاف كرده بودند. راه‌ساز با اشاره به وضعيت گنبد قلعه‌ دختر، اضافه كرد: در حدود سال 72 براي سامان‌دهي وضعيت كمربند دور گنبد برنامه‌هايي ريخته شد و من مسؤوليت آن را برعهده گرفتم، ولي به دليل نبود تخصيص اعتبار، كاري در گنبد انجام نشد. ضمن آنكه بخشي از گنبد در زلزله‌ي سال گذشته، فرو ريخت. انتهاي پيام