هشتمين ميزگرد دانشجويي/3/ دبير جامعه‌ي اسلامي دانشگاه تهران: ـ رييس جمهور حاكم نيست، مدير است ـ مشروعيت نظام از خداست و نه مردم

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ هشتمين نشست دانشجويي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) با حضور «سيدامير پاكزاد» سخنگوي فراكسيون روشنگري دفتر تحكيم وحدت(طيف علامه)، «سيدعلي سيادتي» دبير جامعه‌ي اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران، «عطاءالله بيگدلي» مسؤول بسيج دانشجويي دانشگاه امام صادق (ع) و «مهدي ميرزايي» عضو نوگراي طيف شيراز دفتر تحكيم وحدت، برگزار شد. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پاكزاد هم‌چنين درباره‌ي حضور چهره‌هايي كه آنها را نظامي مي‌خواند گفت: اين نشانه‌اي جز نامطلوب بودن فضاي سياسي جامعه نيست ولي حقيقتا فضاي جامعه‌ي ايران آن قدر هم نامطلوب نيست كه نظاميان رداي سياسي بر تن كنند. از لحاظ تاريخي حضور نظاميان نوعي مديريت آمرانه را تداعي مي‌كند. وي افزود: طبيعي است كه حضور نظاميان مي‌تواند منجر به افزايش فشارهاي بين‌المللي بر بدنه‌ي كشور شود به ويژه اگر شرايط انتخابات طوري پيش رود كه شرايط مشاركت حداكثري مردم فراهم نباشد. وقتي احزاب ضعف در كاركرد داشته باشند و قدرت رشد در نظام را نداشته باشند حضور چهره‌هاي نظامي پررنگ‌تر مي‌شود. هم‌چنين با توجه به اينكه شكل‌گيري احزاب در كوتاه مدت شكل گرفته، نظاميان مي‌خواهند از خلاء موجود استفاده كنند و با علم كردن كارنامه‌ي نظامي خود، يك شبه عنوان رجل سياسي پيدا كنند. اين عضو فراكسيون روشنگري دفتر تحكيم وحدت(طيف علامه) خاطر نشان كرد: كانديداهايي كه به عنوان نظامي بيشتر شهره هستند بدانند كه صحنه‌ي سياست متفاوت از صحنه‌ي نظامي است و به جاي اينكه فرمانداري در سيستم نظامي موضوعيت داشته باشد، رييس جمهور فرمانده مردم نيست بلكه فرمان‌بر است. رييس جمهور مي‌تواند بر حسب آنچه در قانون پيش‌بيني شده تاثيرگذاري زيادي در شرايط اقتصادي و فرهنگي داشته باشد ولي آنچه در هشت سال اخير شاهد بوديم نشان از اين دارد كه عده‌اي نمي‌خواهند رييس جمهور وظايف خود را انجام دهد و بيشتر مي‌خواهند نقش تداركاتچي و هماهنگ كننده را اجرا كند. وي با بيان اينكه «با توجه به اينكه يونسي وزير كابينه‌ي خاتمي است و خاتمي نيز سابقه‌ي زيادي در عذرخواهي از سوي نهادهايي كه مستقيما مسوول آن نيست، دارد» خطاب به وزير اطلاعات گفت: آقاي يونسي! قطعا مي‌دانيد كه هم حضور در انتخابات و هم انتخاب شدن حق است، كساني مي‌توانند از اين حق خود استفاده كنند و كساني هم نه. از ايشان سوال دارم كه اگر كسي چهره‌هاي مطلوب خود را بين گزينه‌هاي استصواب شده پيدا نكرد، چه ساز و كار مدني ديگر جز عدم مشاركت را توصيه مي‌كنند؟ به نظر ما، تمام احزاب پوزسيون بايد كه قدرتش را داشته باشند تا كانديداي خود را به جامعه معرفي كنند و راي بياورند. سيادتي نيز در ادامه‌ي ميزگرد ايسنا، با تاكيد بر اينكه «رييس جمهور حاكم نيست، مدير است»، درباره‌ي بخشي از گفته‌هاي پاكزاد اظهار داشت: حضور چهره‌هاي نظامي را براي مديريت آمرانه نمي‌دانم، كساني مثل محسن رضايي زمان جنگ به دفاع از كشور پرداختند و بعد از آن يا شهيد شدند يا ماندند، ولي در يكي ديگر از كانديداها سوال ما نيز اين است كه آيا كسي كه تا ديروز نظامي بوده با انصراف از شغل خود رجل سياسي مي‌شود يا خير؟ سپس پاكزاد گفت: ما هم مي‌خواهيم بدانيم كساني كه تا مدتي پيش سمت نظامي داشتند و قطعا موفق هم بودند، آيا با استعفاي دو هفته‌يي مي‌توانند كانديداي انتخاباتي شوند كه شرط اصلي آن رجل سياسي بودن است؟ هر چند كه ايشان در جريان نامه‌ي چندين تن از فرماندهان به خاتمي نشان داد كه با وجود فرمايشات امام(ره) در مسايل سياسي دخالتي داشته است. سيادتي گفت: اگر خطري موجب زير سوال رفتن كليت نظام شود، اجازه بدهيد نيروهاي نظامي بتوانند نظام را حفظ كنند. ميرزايي پرسيد: حتي با تهديد يك رييس جمهور محبوب؟ ميرزايي با طرح اين پرسش كه «آيا ضرورت را هم همان چند نفر تشخيص مي‌دهند؟» گفت: چرا براي كساني كه در انتخابات مجلس هفتم حرف رهبري را تمكين نكردند، طومار امضا نكرديد؟ همانطور كه ما بايد نسبت به قضيه‌ي پتروپارس اگر واقعا تخلفي صورت گرفته بود اعتراض كنيم، اينجا هم بايد اعتراض كنيم تا وفاق دانشجويان نمايان شود. پاكزاد در ادامه اظهار داشت: اگر تا به حال، احتمال حضورم در انتخابات 90 درصد بود، بعد از اين جلسه 120 درصد تصميم بر حضور دارم، چرا كه مي‌بينم متاسفانه بعضي جريانات وقتي از دايره‌ي حاكميت بيرون باشند با زبان ارعاب و تهديد ... در اين بين سيادتي گفت: الان تنها كساني كه داد مي‌زنند آزادي نيست مي‌توانند فرياد بزنند و تنها آنان آزادي بيان دارند. مصباح يزدي استوانه‌ي اجرايي نبود بلكه استوانه‌ي فكري بود، معيارها براي اصولگرايي نزديكي و دوري به امام(ره) نيست، مشروعيت نظام نيز از خداست و نه مردم، بلكه آنچه هست مقبوليت و تجلي اراده‌ي مردمي است. خاتمي هم تا وقتي رهبري ايشان را جزء نيروهاي نظام مي‌دانند - و نه چون بني‌صدر - ما به ايشان احترام مي‌گذاريم. پاكزاد اظهار داشت: فكر مي‌كنم اين دوستان بيشتر تمايل داشتند خاتمي هم بني‌صدر باشد، ادبياتي كه از سال 76 در بيشتر روزنامه‌هاي زنجيره‌يي اقتدارگرايان سابق و اصولگرايان فعلي تجويز مي‌شد بحث بني‌صدر بود. هم‌چنين به همان اندازه كه در 16 آذر ماه سال گذشته انتقاد بعضي دوستان، از خاتمي بي‌معنا بود، حمايت دانشجويان اصولگرا از خاتمي نيز بي‌معناست. سيادتي در پاسخ به پرسش پاكزاد از يونسي گفت: اگر شما اين سيستم دموكراسي را قبول نداريد مي‌توانيد راي سفيد بدهيد. دو رويكرد كمي و كيفي نسبت به انتخابات وجود دارد، در رويكرد اول حضور حداكثري مهم است و در دومي اينكه چه رييس جمهوري را انتخاب كنيم. وي سپس درباره‌ي مطالبات از رييس جمهور آتي، اظهار داشت: نه رييس جمهوري را مي‌خواهيم كه اجازه بدهد در ميادين فرياد بزنيم و فحش دهيم و نه نياز به كسي داريم كه دهانمان را ببندد، سد و راه بسازد و مسائل اقتصادي را پيگيري كند، بلكه نيازمند كسي هستيم كه به صورت متعادل در تمام زمينه‌ها حركت كند، شروع آن نيز رييس جمهوري باشد كه مبارزه با فقر، فساد و تبعيض را در دستور كار خود قرار دهد و پنجه‌هايش آلوده نباشد. پاكزاد گفت: نگراني ما هم اين است كه بدتر از اين كه مي‌گوييد نباشد. بيدگلي نيز با تاكيد بر لزوم مبارزه با فقر، فساد، تبعيض گفت: در اين موارد چپ و راست رنگ مي‌بازد. ادامه دارد
  • دوشنبه/ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۴ / ۱۶:۲۴
  • دسته‌بندی: سیاسی2
  • کد خبر: 8402-06875
  • خبرنگار : 71132