يك كارشناس صنايع دستي، گفت: در جشنواه‌هاي گردشگري با صنايع دستي به شكلي نمادين برخورد مي‌شود و معمولا تكرار و نمايشي از اين آثار است. فاطمه رنجبر در گفت‌وگو با خبرنگار صنايع دستي ايسنا، با تأكيد بر اينكه صنايع دستي عتيقه نيست، اظهار كرد: اين آثار جنبه‌ي كاربردي دارد و در صورتي كه با اين هدف توليد شود، ترسي از اضمحلال صنايع دستي وجود ندارد و ديگر در موزه‌ها نگهداري نمي‌شود. وي ابراز كرد: تاكنون براي معرفي بهتر صنايع دستي تلاشي نشده و حداكثر فعاليتهاي مربوط به معرفي و عرضه‌ي آن در قالب برگزاري نمايشگاه و فروش اين محصولات بوده كه كفاف توليدكننده را نمي‌دهد. اين كارشناس صنايع دستي، كمبود روش‌هاي آكادميك و فرهنگ‌سازي براي كاربردي كردن صنايع دستي را از جمله مشكلات موجود دانست و بيان كرد: تلويزيون رسانه‌ي برتر در جامعه‌ي ايراني محسوب مي‌شود؛ در حاليكه هيچ‌گونه تبليغي براي اين صنايع در راستاي ترويج صنايع دستي صورت نگرفته است. ولي همواره شاهد تبليغ كالاهاي مصرفي غيرضروري از سوي اين رسانه هستيم. وي تبليغات را مؤثرترين راه براي جذب گردشگران دانست و ادامه داد: تبليغات و راه‌اندازي بانك اطلاعاتي براي گردشگراني كه با هدف بازديد و آشنايي با هنر و تاريخ ايران وارد مي‌شوند ضروري است ولي در حال حاضر بسياري از جهانگردان نمي‌دانند چه آثاري را از كجا خريداري كنند. رنجبر گفت: قيمت تمام‌شده‌ي صنايع دستي به دليل كاهش قدرت و ميزان خريد، افزايش يافته است و اين فرآيند صنايع دستي را از حالت كاربردي خارج مي‌كند. وي افزود: اقدام خريداران صنايع دستي و برخوردهاي موزه‌اي با اين آثار به نوعي ارزشگذاري است؛ ولي جنبه‌هاي كاربردي صنايع دستي را زير سؤال مي‌برند. اين كارشناس صنايع دستي با بيان اينكه صنايع دستي مانند لهجه و گويش ارزش ملي ايرانيان محسوب مي‌شود، تأكيد كرد: صنايع دستي در مدنيت و تاريخ ايران نقش بسزايي داشته و سازمان صنايع دستي به عنوان متولي موظف است در ابقا، احياء و ترويج اين آثار هرچه توان دارد به كار ببندد. وي افزود: راه‌اندازي آزمايشگاهي براي شناخت و بررسي مواد اوليه‌ي توليد صنايع دستي ضروري است تا آثاري با كيفيت عرضه شود. رنجبر ادامه داد: چگونه است كه فرش پازيريك با وجود اين قدمت همچنان پابرجاست؛ ولي بسياري از آثار توليدشده در عصر حاضر مدت زمان كوتاهي، كيفيت و ظاهر خود را حفظ مي‌كنند. به گفته‌ي وي، صنايع دستي ايران در صدر صنايع دستي دنيا است و در بيش از 100 رشته‌ي توليدي فعاليت مي‌كند. اين كارشناس صنايع دستي با بيان اينكه روند تاريخي در صنايع دستي تأثيرگذار بوده است، افزود: تغييرات ناشي از حركتهاي تاريخي بر صنايع دستي، تغييرات مثبت و در جهت تكامل ايجاد كرده است، ولي در حال حاضر بسياري از رشته‌هاي صنايع دستي در كشور منسوخ شده‌اند. وي به ارزش و جايگاه فرش ايران اشاره كرد و تصريح داشت: ارزش اين اثر با وجود قدمت چندين هزار ساله به دليل حمايت نشدن و بي‌توجهي در حال ركود است. رنجبر ادامه داد: اجراي سياست‌هاي غلط و بي‌توجهي‌هاي عمدي و سهوي موجب مهاجرت بسياري از بافندگان فرش‌هاي ايراني شده و در حال حاضر مسؤولان مربوط نيز مستاصل مانده‌اند كه با فروش ايراني چه كنند. وي گفت: در حال حاضر فرش ايران شاهد حك تصاوير بي‌هويتي است كه اصالت ايراني در آن گم شده است. اين كارشناس صنايع دستي با اشاره به اينكه فرش پس از نفت دومين اقلام صادراتي ايران محسوب مي‌شد، عنوان كرد: در سال 1382 ميزان ارز حاصل از فروش فرش 573 هزار دلار و در سال 1383 اين رقم به 471 هزار دلار رسيد كه در صورت ادامه‌ي اين وضع، انحصار فرش از دست توليدكننده‌ي داخلي خارج مي‌شود. وي با بيان اينكه صنايع دستي تلفيقي از هنر و صنعت است، گفت: صنايع دستي بخشي از هنر اين سرزمين است كه مطلق متعلق به ايران بوده در حاليكه ساير هنرها در برابر اين آثار حد و مرزي ندارند. رنجبر ابراز مي‌كند: خلق صنايع دستي به خواست زيست محيطي و نياز انسان و ناشي از ذات الهي او است كه با ابزار بسيار پيش پا افتاده چنين ارزش افزوده‌اي را توليد مي‌كند. انتهاي پيام