اكونوميست يكي از معتبرترين هفته‌نامه‌هاي خبري - تحليلي انگليسي زبان است كه در لندن منتشر مي‌شود. موضوعات تحت پوشش اين هفته نامه شامل سياست، تجارت، امور مالي، علم و فناوري و هنر مي‌باشد. به دلايل تاريخي با اكونوميست (Economist) كه در انگليسي به معناي اقتصاددان است، به عنوان يك روزنامه برخورد مي‌شود، هر چند كه اين نشريه روزانه‌ چاپ نمي‌شود و به مانند يك مجله با كاغذهاي گلاسه و روغني و شبيه يك مجله خبري به صورت هفتگي منتشر مي‌گردد. به گزارش دفتر مطالعات بين‌الملل خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) كانون تمركز اصلي اكونوميست به لحاظ درج مطالبش سياست و تجارت جهاني مي‌باشد، اما هم‌چنين به موضوعات مربوط به علم و فناوري، معرفي كتاب و هنرها مي‌پردازد. هر دو هفته يكبار، اين هفته‌نامه بخش ضميمه‌اي منتشر مي‌كند كه به پژوهشي تحليلي و عمقي درباره‌ي يك منطقه خاص از جهان يا يك حوزه خاص بازرگاني و تجاري اختصاص دارد. مقالات اكونوميست كه غالبا به شدت معتصبانه هستند، داراي نام نويسنده مشخصي نمي‌باشند. اين بدان معناست كه هيچ شخص يا اشخاص مشخصي نمي‌توانند اسم يا اسامي خود را به عنوان نويسنده در مقالات بياورند. حتي در اين هفته نامه نام سردبير (در حال حاضر سردبير اكونوميست آقاي بيل ايموت است) قيد نمي‌شود. بر طبق يك سنت ديرپا در اكونوميست فقط هنگامي يك سردبير مي‌تواند مقاله‌اي با امضاء خود در هفته‌نامه منتشر كند كه در روزهاي آخر دوره‌ي تصدي‌اش در آن مقام باشد و جاي او كس ديگري منصوب شده باشد. نام مولف يك مطلب يا مقاله نيز در شرايط خاصي در نشريه ذكر مي‌شود: از جمله وقتي كه از اشخاص مهمي دعوت مي‌شود تا مطلب يا مقاله‌اي در نشريه ارايه دهند؛ وقتي كه نويسندگان اكونوميست پژوهشي انجام دهند و زماني كه قصد بر اين باشد كه يك اختلاف نظر بالقوه بر سر يك بوك‌ريويو (Book Review) برجسته شود. البته مي‌توان نام دبيران و خبرنگاران و نويسندگان اكونوميست را در صفحه مربوط به كاركنان اين نشريه در وب‌سايت آن مشاهده كرد. از سال 1995، اكونوميست هر هفته يك آگهي ترحيم درباره‌ي يك شخص معروف ( يا حتي غير‌معروف) كه در يكي از عرصه‌هاي مشخص فعال بوده است، منتشر مي‌كند. هر ستون سرمقاله در اكونوميست اختصاص به حوزه‌ي خاصي دارد. اسامي اين ستون‌ها بيانگر كانون توجه و تمركز محتواي آن‌ها است. ستون bagehot كه از نام والتر‌باگهوت از كارشناسان قانون‌اساسي انگلستان در قرن 19 و اولين سردبير اكونوميست گرفته شده است به موضوعات و اخبار مربوط به انگلستان اختصاص دارد. ستون موسوم به Charlemagne كه اشاره به نام شارلمان بيانگذار امپراتوري فرانك‌ها در قرون وسطي دارد، مخصوص مسائل اروپا است. ستون Lexington كه نام محلي در ايالت ماساچوست آمريكا است و محل آغاز جنگ‌هاي استقلال امريكا در قرن 18 مي‌باشد اختصاص به امور ايالات‌متحده دارد و ستون Buttonwood اشاره به نام درختي در خيابان وال‌استريت دارد كه اولين بار تجار و بازرگانان در آنجا گرد‌هم مي‌آمدند اين ستون اختصاص به امور مالي دارد. دو ستون ديگر نيز وجود دارند. ستون Face Value كه اختصاص به معرفي افراد برجسته و سرشناس در عرصه‌ي جهان تجارت دارد و ستون Economic Focus يك ستون اقتصادي كلي است كه در آن نتايج تحقيقات دانشگاهي منتشر مي‌شود. اكونوميست روزهاي پنج‌شنبه منتشر مي‌شود. مطالب اين هفته‌نامه از غروب روز پنج شنبه به وقت گرينويچ بر روي سايت اين نشريه قرار مي‌گيرد. هفته‌نامه اكونوميست اولين بار در سال 1843 به وسيله جيمز ويلسون منتشر شد. وقتي اين نشريه منتشر شد اصطلاح اقتصاد‌گرايي (Economism) دلالت بر آن چيزي داشت كه امروزه نام محافظه‌كاري مالي (Fiscal Conservatism) ‌را دارد. اكونوميست به طور كلي هم به لحاظ اقتصادي و هم به لحاظ اجتماعي داراي موضعي ليبرال و مخالف مداخله دولت در عرصه‌هاي اجتماعي و اقتصادي مي‌باشد. تيراژ اكونوميست حدود 943 هزار و 721 نسخه است كه چيزي كمتر از 50 درصد آن در آمريكاي شمالي به فروش مي‌رسد، حدود 21 درصد در اروپاي قاره‌اي، 16 درصد در انگلستان و 11 درصد در آسيا. رويه‌ي اين نشريه به صورت آشكار بين‌الملل گرايي است به طوري كه بيش از 80 درصد خوانندگان آن در خارج از انگلستان مي‌باشند. در آغاز كار شمارگان اكونوميست فقط 3700 شماره بود و تا سال 1920 به 600 شماره رسيد. بيل ايموت كه در حال حاضر سردبير اكونوميست است از 1993 اين مسووليت را بر عهده دارد و 50 درصد سهام اكونوميست در اختيار سهامداران مختلف و 50 درصد ما بقي متعلق به تايمز مالي كه زير مجموعه گروه پيرسون است، مي‌باشد. در سال 2002 ميلادي حجم سرمايه‌ي در گردش اكونوميست 227 ميليون پوند بود كه منجر به سودي بالغ بر 15 ميليون پوند براي اين نشريه شد. سودي كه از 21 ميليون پوند درسال 2001 و 32 ميليون پوند در سال 1998 كمتر بود. دليل اين افت و كاهش سود كاهش جذب آگهي‌ها بود. بر خلاف آنچه از يك هفته‌نامه خبري انتظار مي‌رود مقالات تحليلي اكونوميست ابدا سطحي و عام نبوده بلكه بر عكس عميق و تحليلي و داراي حجم معتنابهي از اطلاعات و آمارند. در نگاه اول مقالات اكونوميست تخصصي به نظر مي‌رسند اما بررسي موضوع آنقدر ساده و روان است كه مخاطبان تحصيلكرده اما غير متخصص درآن زمينه را نيز جذب مي‌كنند. قويترين مقالات مندرج در اكونوميست در بخش آغازين آن با عنوان Leaders ارائه مي‌شود كه در عين ايجاز، تخصصي هستند و حاوي اطلاعات بي شماري مي‌باشند. اخبار بسيار كوتاه با عناوين سياست در هفته‌اي كه گذشت و تجارت در هفته‌اي كه گذشت، مروري بر اهم اخبار هفته دارد كه آخرين قسمتي است كه براي چاپ فرستاده مي‌شود و عليرغم اينكه نشريه سوخته است حاوي جديدترين اخبار روز است. پايگاه اينترنتي اكونوميست علاوه بر مطالب هر هفته اين نشريه داراي آرشيو شمارگان آن از سال 1997 به بعد نيز مي‌باشد. بخش علم و فناوري اكونوميست از قويترين‌ها در نوع خود به حساب مي‌آيد كه علاوه بر انعكاس اخبار علم و فناوري، پيامدها، پس‌زمينه‌ها و تاثيرات مثبت و منفي آن در زندگي اجتماعي، اقتصاد و سياست را نيز به تصوير مي‌كشد. بخش More Over غالبا به موضوعات هنري، رسانه‌اي، تئاتر و كتاب مي‌پردازد. آخرين بخش اكونوميست به دياگرام‌ها اختصاص دارد كه اطلاعات مختلفي از قبيل نرخ رشد، تورم، صادرات، واردات، سهام، بودجه، رشد و توسعه را به صورت آمار و ارقام ارائه مي‌دهد. اكونوميست به صورت تك رنگ و چهار رنگ، مجلد، با كاغذ گلاسه سبك و عطف مفتولي با حجمي در حدود 100 صفحه منتشر مي‌شود. مشي اكونوميست علاوه بر حمايت از تجارت آزاد و بازارهاي آزاد تا حدودي متمايل به چپ نيز مي‌باشد. اين نشريه خود را دشمن حقوق انحصاري، خود‌پسندي و پيش‌بيني‌پذيري مي‌داند. اكونوميست از محافظه‌كاراني نظير رونالد ريگان و مارگارت تاچر در دهه‌1980 حمايت مي‌كرد. آن همچنين از جنگ آمريكا در ويتنام حمايت كرد. اين نشريه مخالف اعمال مجازات‌هاي اقتصادي و سرمايه‌اي عليه ديگران است اما موافق اعمال اصلاحات در حقوق جزايي، موافق استعمار‌زدايي و كنترل تسليحاتي و ازدواج همجنس‌بازان مي‌باشد. انتهاي پيام