در ادامه‌ي نشست خبري سريال «فرار بزرگ» در ايسنا، به گفته كارگردان، بخش اعظمي از اين سريال با دو دوربين و بخش اندكي با يك دوربين تصويربرداري شد و بهرام بهراميان كارگرداني بخش‌هايي كه رابط قصه به حساب مي‌آمد را برعهده داشته است.
وي تصريح كرد: ساخت سريال‌هاي تلويزيوني در مدت زمان كوتاه، فرصت تعقل و تفكر و اضافه كردن بركار را از كارگردان مي‌گيرد.
لطيفي اذعان كرد: مي‌پذيرم كه در بسياري از قسمت‌هاي سريال «فرار بزرگ» بازي‌ها به يكدستي كارهاي قبلي‌ام نيست.
وي گفت: ساخت «فرار بزرگ» به من آموخت كه نمي‌توانم در سرعت بسيار بالا، كار قابل قبولي ارائه دهم. البته ممكن است كارگرداناني باشند كه با تكيه بر گرفتن كلوزآب يك قصه را بيان مي‌كنند. ولي در «فرار بزرگ» با توجه به تعدد لوكشين‌ها و با اين سرعت بالا، در بخشي كه با دو دوربين كار كرده‌ايم، شاخ غول را شكسته‌ايم.
لطيفي در خصوص نحوه ايفاي نقش بازيگران در «فرار بزرگ» يادآور شد: در اين كار 3 يا 4 بازيگر حضور دارند كه براي اولين بار جلوي دوربين حاضر شده‌اند و من بايستي بخش اعظمي از فرصتم را روي آنها مي‌گذاشتم. اما ديگران، بارها اين مسير را رفته بودند و اين امكان وجود داشت كه از آنها بازي متعادلي گرفت. از روز اول به تمام بازيگران گفتم كه همه شما آمده‌ايد فقط تيپ بازي كنيد و اصلا كارآكتري دراين كار وجود ندارد.
اين كارگردان با تاكيد بر اين كه مبناي كار در «فرار بزرگ» نمايش «تخت حوضي» بود، متذكر شد: از آن جا كه اندازه كار براي بازيگران تعريف شده بود، دنبال آن نبوديم كه آنها كار خارق‌العاده‌اي ارائه دهند. چرا كه اگر آن چه در نوستالژي گذشته بيننده از بازي يك بازيگر وجود دارد، اجرا شود، بهتر از اين است كه فضاي ديگري شكسته شود كه كارگردان فرصت كنترل آن را نداشته باشد.
لطيفي با بيان اين كه اگر سريال بعدي را در تلويزيون بسازم، شرايطم كاملا فرق مي‌كند، گفت: به هيچ وجه براي مناسبت كار نخواهم كرد. فرصت و بودجه مناسب را خواهم گرفت و بعد كار خواهم كرد.
وي در پاسخ به سوالي درباره به كارگيري از عبارات دو پهلو خارج از عرف اجتماعي در سريال «فرار بزرگ»، چنين توضيح داد: ادبيات زبان فارسي با زبان محاوره‌اي ما دريك سردرگمي به سر مي‌برد، به نحوي كه مي‌توان 5 دقيقه صحبت كرد و برداشت مثبت و منفي از آن داشت. از طرفي سالهاست آن قدر پاستوريزه برخورد كرديم كه فرهنگ عامه ما با فرهنگ تلويزيون ما خيلي فاصله گرفته است. اين فاصله روزي نتيجه بد خواهد داد.
اين كارگردان ادامه داد: پس از مدتي خواهيم ديد كه جامعه از ما فاصله دارد و آنها جلوتر از ما هستند. در تلويزيون ما، همه خوب و مودب هستند و وقتي بيننده سريال‌ها را تماشا مي‌كند، احساس مي‌كند كه شخصيت‌ها هيچ سنخيتي با او ندارند. در بخش اعظمي از «فرار بزرگ» شخصيت‌ها همان گونه صحبت مي‌كنند كه در واقعيت زندگي ما وجود دارد.
لطيفي در عين حال گفت: من به مفهوم بد، ديالوگ‌ها را برنداشتم و در بخش‌هايي مي‌خواستم فاصله ميان فرهنگ تلويزيون و عامه را بشكنم و در دراز مدت اگر اين اتفاق تكرار شود، ديگر فاصله وجود نخواهد داشت.
لطيفي در پاسخ به پرسشي مبني بر اين كه آيا احمق جلوه دادن شخصيت‌هاي دربار پهلوي، اصل انقلاب اسلامي را زير سوال نمي‌برد، گفت: يكي از بزرگترين كمدين‌هاي جهان چارلي‌چاپلين است، آيا وقتي ديكتاتور بزرگ ساخته شد، به معناي اين بود كه هيتلر آن قدر هالو بوده است؟ بايد ابتدا زبان را پيدا كرد. منتقدين خيلي جدي و منطقي به همه چيز نگاه مي‌كنند. تلفيق منطق و احساس براي آنها بسيار دشوار است. اگر قرار بود من شخصيت درباريان را هالو نشان ندهم كه نمايش تخت حوضي من در نمي‌آمد.
سيامك صفري نيز در توضيح نمايش «تخت حوضي» متذكر شد: مبناي شناسايي نمايش تخت حوضي براي بسياري حضور شخصيت «سياه» است. در حالي كه تنها اين نيست. ساختار تخت حوضي به گونه‌اي است يك شخصيت «سياه» وجود دارد و بقيه شخصيت‌ها «پاسور» هستند. يعني مي‌گويند و جواب مي‌شنوند. در «فرار بزرگ» سعي شد اين ساختار بدون حضور «سياه» اجرا شود.
لطيفي درباره‌ي بودجه سريال «فرار بزرگ»، اظهار كرد: حسين لطيفي در زندگي‌اش بودجه هنگفت مصرف نكرده است. بودجه‌هاي هنگفت متعلق به دوستان از ما بهتران است. بودجه كاملا معمولي يك سريال به «فرار بزرگ» اختصاص يافته است. اگر قرار بر اين بود كه بودجه هنگفت بگيرم، سريال «خسيس» را مي‌ساختم.
سيدكمال طباطبايي، تهيه‌كننده ضمن خوداري از رقم بودجه اختصاص يافته به اين سريال، افزود: عوامل اين كار حدود صد تن بودند و در مدت زماني نزديك به سه ماه تصويربرداري داشتيم. در حالي كه برآوردي كه تلويزيون از اين سريال به ما ارائه داده بود، در حد يك كار اجتماعي بود. در صورتي كه در «فرار بزرگ» ما بايد لوكيشن و لباس‌ها را براي بازسازي حوادثي كه در 27 سال قبل اتفاق افتاده بود، آماده كنيم.
وي ادامه داد: كاري كه داستان آن متعلق به 30 سال پيش است. تاريخي محسوب مي‌شود و جزء كارهاي اجتماعي روتين روز نيست. به هر حال ساخت اين سريال را قبول كرديم و وارد كار شديم. اين مسائل براي ما مهم نبود، ولي بعدها به مسؤولان گفتيم با بودجه‌اي كه شما داديد نمي‌توان چنين كاري ساخت.
اين تهيه‌كننده سينما و تلويزيون با اشاره به تعداد لوكيشن‌ها در سريال «فرار بزرگ»، گفت: تلويزيون در برآورد اوليه، تجديد‌نظر كرد و مبلغي را به اجاره خانه‌ها اضافه كرد. برخي‌ها محو لوكيشن‌هاي اين سريال شده بودند. اجاره اين خانه‌ها بسيار گران است و به راحتي اجازه كار در آنها را نمي‌دهند.
وي با بيان اين كه اجاره اين لوكيشن‌ها، ثانيه‌اي هزار تومان بوده است!، گفت: روزي يك تا يك و نيم ميليون تومان براي كار در اين خانه‌ها اجاره پرداخت شده است.
طباطبايي با بيان اين كه «فرار بزرگ» در برآورد اوليه سريال درجه «ب» شناخته شده است، افزود: اين سريال در رده كارهايي چون «كاكتوس» قرار گرفته است. در حالي كه كارهاي تاريخي در رده «الف» قرار مي‌گيرند و از ابتدا بايد اين كار را برآورد «الف» مي‌كرديم. چرا كه دوخت لباس براي 40 بازيگر و آماده سازي صحنه‌ها و آكساسوارها بيش از هزينه برمي‌دارد. منتها ما با شبكه خيلي چانه نزديم تنها مشكلات را بازگو كرديم و خوشبختانه مسؤولان شبكه هم حسن نيت كامل خود را نشان داده‌اند.
در پايان لطيفي گفت: افرادي كه در تلويزيون كار تهيه و كارگرداني را توامان انجام مي‌دهند، فكر مي‌كنند خيلي زرنگ هستند در حالي كه كارهايشان اكثرا مطلوب از آب در نمي‌آيد.
انتهاي پيام