نقدي بر سريال مناسبتي «فرار بزرگ» مسؤول صفحه تلويزيون روزنامه شرق: اين سريال در نمايش فساد دوران پهلوي ناموفق عمل كرده است
مسؤول صفحه تئاتر و تلويزيون روزنامهي شرق گفت: سريال «فرار بزرگ» حماسهي انقلاب 57 را به نوعي زير سوال ميبرد و موجب به وجود آمدن اين ذهنيت ميشود كه بيرون راندن چنين شخصيتهاي پوشالي و كاغذي كار مشكلي نبوده است. حسن محمودي در گفتوگو با خبرنگار راديو ـ تلويزيون خبرگزاري دانشجويان ايران( ايسنا)، افزود: اين شخصيتهاي كاغذي از وابستگان خاندان پهلوي، در حالي كه معمولا براي تصوير هر چه بهتر يك حماسه، شخصيتهاي منفي را با تدبير و قدرتمند نشان ميدهند. اين روزنامهنگار در ادامه گفت: در حالي شخصيتهاي دوران پهلوي هم در مقطعي براي هدفي باطل عزم جدي داشتهاند و براي كارهاي خود نقشه ميكشيدند، ولي در اين سريال، تنها به صحنههايي مثل لم دادن شخصيتي براي استفاده از مواد مخدر بسنده ميشود. وي با اشاره به ضعف ديالوگنويسي در اين سريال، اظهار كرد: ديالوگهاي اين سريال علاوه بر بدآموزي، داري ضعف فيلمنامه هستند. در صورتي كه اگر ديالوگها بهتر نوشته و روابط درست چيده ميشد، نياز به استفاده از گفتوگوهايي حاوي فحاشي و صحنههاي زننده نبود. محمودي با انتقاد از چهرهپردازي بازيگران زن در «فرار بزرگ» گفت: تنها در برنامههاي مناسبتي بازيگران را ميتوان با چنين آرايشهاي غليظ مسخرهاي به تلويزيون آورد. در صورتي كه اگر در تئاتر و سينما شاهد چنين بازيهاي باشيم احتمالا صدا و سيما از آنها انتقاد ميكند. وي بازيهاي ارائه شده در اين سريال را ضعيف دانست و خاطرنشان كرد: كلا بازيها سطحي است. به عنوان مثال جواد رضويان در اين سريال بازي بسيار بدي ارائه ميدهد. در صورتي كه همين بازيگر در سريال ديگر، نقش قابل قبولتر را بازي ميكند. مسؤول صفحهي تئاتر و تلويزيون روزنامهي شرق با بيان اين كه اين سريال در نمايش فساد دوران پهلوي ناموفق عمل كرده است، در مورد بازيگران زن «فرار بزرگ» اظهار كرد: اين افراد كاريكاتورهاي هجوآميزي از زنان آن دوره هستند؛ از طرفي انگار همهي زنهاي تصوير شده در آن دورهي زماني زنان مضحكي بودند و دستاندركاران اين سريال به گونه باورپذير نميتوانند نقش آنها را در سياستهاي و مسائل پشت پرده به تصوير بكشند. محمودي، بخشي از ضعفهاي اين سريال مناسبتي را ناشي از كمبود فرصت در پردازش كار دانست و با اشاره به نبود شخصيت محوري در اين سريال گفت: هر كدام از شخصيتها زماني به صحنه ميآيند و ميروند و ديالوگهايي ميگويند كه از منطق داستاني پيروي نميكند؛ به نظر ميرسد فيلمنامهنويس از عهده كنار هم چيدن افراد برنيامده است. انتهاي پيام